به گزارش مشرق، قطعا اصلی‌ترین خاطره آن نسل از تیم همگروه آلمان، اسپانیا و کره‌جنوبی، بازی افتتاحیه جام پانزدهم است؛ جایی که بولیوی جنگجو در ۳۰ دقیقه آخر مقابل مدافع عنوان قهرمانی جهان تسلیم شد و به پاس مولر و ضربه کلینزمن باخت. اتفاق مهم‌تر اما رقم خوردن یکی از زودهنگام‌ترین اخراج‌های تاریخ جام‌جهانی بود. مارکو اچوری، بازیکن وقت کولوکولوی شیلی در دقیقه ۷۹ بازی آمد و تنها ۴ دقیقه بعد به خاطر لگد زدن به لوتار ماتیوس افسانه‌ای اخراج شد تا به جای یار، بار «آزکارگورتا» سرمربی تیم شود.
تیم همیشه متوسط
تساوی بدون گل در بازی بعدی مقابل کره‌جنوبی در رقابتی که با معیارهای آن زمان وقت تلف شده زیادی داشت به شکست روز آخر از اسپانیا پیوند خورد تا بولیوی با یک امتیاز و به عنوان تیم آخر حذف شود. از آن زمان تا به حال دیگر بولیوی در جام‌جهانی دیده نشده و از طرفی در جام ملت‌های آمریکای‌جنوبی هم کار بزرگی صورت نداده و حالا به عنوان تیم پنجاه و هشتم رنکینگ فیفا قطعا کار دشواری در پیش خواهد داشت.
سرمربی و بازیکنان ناشناس
این تیم بولیوی بازیکن سرشناسی ندارد و اکثریت قریب به اتفاق بازیکنانش درلیگ داخلی بازی می‌کنند. در رده بندی فیفا در رده ۵۸ حضور دارد. سرمربی تیم یک ونزوئلایی متوسط به نام سزار فاریاس است که البته بعد از اخراج سرمربی قبلی، فعلا به طور موقت هدایت این تیم را به عهده دارد. شغل اصلی حال حاضر او، سرمربیگری استرانگست، پرافتخارترین و مشهورترین باشگاه بولیوی است؛ تیمی که احتمالا خیلی‌ها را با فوتبال بولیوی آشنا کرد.
استرانگست در دهه ۶۰تیم قدرتمندی بود و علاوه بر درخشش در لیگ داخلی در سطح بین‌المللی هم درخشان بود اما یک سقوط دردناک تا مدتی این باشگاه را به دلایل صرفا غیرفوتبالی روی جلد رسانه‌ها برد. ۲۶ سپتامبر ۱۹۶۹ در تعطیلات محلی، تیم استرانگست به دعوت سانتا کروز برزیل به این کشور رفت تا دیداری دوستانه انجام دهد. در روز حادثه اما زمانی که تیم در راه برگشت از سانتا کروز بود، اعلام شد هواپیما با تمام سرنشینانش از مدار خارج شده و هیچ خبری از آن نشد. نکته عجیب و بحثبرانگیز این است که دقیقاً در همین روز، دولت نظامی در بولیوی روی کار آمد؛ در روزها بعد نیز بدون انتشار هیچ‌گونه اطلاعاتی در مورد حادثه، گفته شد که تمام ۷۴ مسافر و ۹ خدمه هواپیما مرده‌اند. در این بین، ۳ نفر از کادر فنی تیم استرانگست بولیوی و ۱۷ نفر از بازیکنان این تیم نیز جان خود را از دست دادند. سال‌ها از آن دوران گذشته و دیگر نه بولیوی و نه استرنگست مورد توجه خاص نیستند. فوتبال بولیوی افت کرده اما شاید در بازی ورزشگاه آزادی حداقل برای آن‌هایی که کارهای عجیب این تیم در جام‌جهانی ۱۹۹۴ را دیدند، باز هم شعبده‌ای در آستین داشته باشند.