به گزارش مشرق، هر چند اين اقدام که از سوي روابط عمومي دانشگاه تهران صورت گرفته است تا حدي باعث اميدواري دانشجويان به مسئولين در قبال اعتراضات گسترده سال گذشته دانشجويان اين دانشگاه به بي حجابي و بي عفتي ــ که در رسانه ها به جنبش دانشجويي "حيا" معروف شد ــ شده است و از اين بابت بايد به دست اندر کاران خسته نباشيد گفت، اما با توجه به اهميت و تاثير بيش از اندازه ي اين مسئله در مقوله ي "فرهنگ دانشگاه"به نظر مي رسد بايد با نگاهي عميق تر به اين اتفاقات بپردازيم.
به نوشته سايت حيا در حالي که از اوايل فصل بهار امسال در پي انتشار نامه ي سرگشاده ي جمعي از دانشجويان دانشگاه تهران به فرهاد رهبر بازار اعتراضات و در پي آن بحث ها و جدل هاي متعدد در کشور داغ شد نهاد هاي فرهنگي و امنيتي هشدار هايي مبني بر فعاليت هاي سازمان يافته ي گروه هايي براي رواج بي بند و باري در جامعه ي اسلامي ايران و به خصوص در مجموعه هاي اثرگذار مثل دانشگاه ها دادند و اين موج به مصاحبه هاي مطبوعاتي رئيس جمهور در اواخر تابستان سال جاري نيز رسيد، جاي تعجب است که نتيجه ي تمامي اين تلاش ها منجر به چاپ چند بنر با طرح هاي بعضا تکراري در صحن پرديس مرکزي دانشگاه تهران گردد.
سوال مهمي که شايد بار ها و بار ها در رسانه هاي کشور مطرح شد و پاسخ هاي مختلفي نيز دريافت کرد (و شايد در جواب اين نوشته نيز طرح شود) اين بود که: "...پس با اين معضل فرهنگي،اجتماعي چه بايد کرد!؟ "
نظرياتي که در حاشيه ي اين پرسش به وجود آمد حول دو محور اساسي مي چرخيد: يکي "برخورد مستقيم، قاطع و سريع" و ديگري "برنامه ريزي و مجموعه اقدامات فرهنگي مستمر" .
نکته ي قابل ملاحظه در اين بين آن بود که در ابتداي عموم اين آراء عبارت "به نظر من... " به چشم مي خورد! و در اين ميان عده ي بسيار محدودي بودند که از ابراز "نظر خود" صرف نظر کرده و به ارائه ي راه حل هاي مبنايي اسلام ناب پرداختند و البته گهگاه که کارشناس يا مسئولي به بسط اين مباني مي پرداخت با چوب قدمت و عدم تناسب با جامعه ي امروز رانده مي شد.

آيا اسلام فکري براي اين مشکل نکرده است؟!
" و لتکن منکم امة يدعون الي الخير و يأمرون بالمعروف و ينهون عن المنکر و اولئک هم المفلحون " (سوره آل عمران، آيه 104)
از موضوعاتي که به کرات و با عبارات مختلف در قرآن کريم و روايات معصومين عليهم السلام به آن پرداخته شده است فريضه ي واجبه ي "امر به معروف و نهي از منکر" مي باشد.
در اين سطور نه قصد پرداختن به ريشه هاي اين فريضه الهي هست و نه مجال آن، لذا به اختصار به کيفيت توجه مسئولين در حوزه ي فکر و عمل به اين مهم مي پردازيم.
مدتي پيش يکي از معاونين دانشگاه تهران اعلام کرده بود که مسئولين حراست درب هاي دانشگاه مامور به تذکر به دانشجوياني شده اند که با پوشش نامناسب قصد ورود به فضاي محترم دانشگاه تهران را دارند.
با اينکه از اين موضوع بيش از پنج ماه مي گذرد، اما تا کنون هيچ همتي بر اين گفته ديده نشده. شايد ريشه ي اين مشکل را بتوان در بدنه ي مسئولين، اساتيد و کارمندان مشغول در دانشگاه پيدا کرد. چرا که انصاف حکم مي کند، دانشگاهي که اساتيد و کارمندان آن بي مهابا از حداقل هاي قانوني و شرعي پوشش تخطي مي کنند نتواند هيچ حرکتي در راستاي تصحيح رفتار اجتماعي دانشجويان خود انجام دهد.
اما از آنجا که طبق فرمايش امام راحل عظيم الشان "دانشگاه مبدا همه ي تحولات است." نمي توان به راحتي از کنار اين رکود دانشگاهي گذشت. چنانچه ديده شده تا امروز به واسطه ي همين رخوت از سوي دانشگاه ها وضع اخلاق انساني و اسلامي در جامعه ي ايراني ما ساعت به ساعت وخيم تر مي گردد.
حال که قطار اين راحت طلبي در همه ي سطوح جامعه به سرعت در حال پيشروي است و ميرود تا ضربه اي اساسي به حرکت آرماني ملت قهرمان ايران بزند بايد چه کرد و از کجا شروع کرد؟
در ادامه به چند مورد از بيانات مقام معظم رهبري اشاره مي شود که بي شک مي تواند راهگشا باشد...
چندي پيش گفتم: " همه امر به معروف ونهي از منکر کنند. " الآن هم عرض مي کنم نهي از منکر کنيد. اين واجب است. اين مسئوليت شرعي شماست، امروز مسئوليت انقلابي و سياسي شما هم هست. به من نامه مي نويسند، بعضي هم تلفن مي کنند و مي گويند: ما نهي از منکر مي کنيم، اما مامورين رسمي طرف ما را نمي گيرند. من عرض مي کنم مامورين رسمي – چه مامورين انتظامي و چه مامورين قضايي – حق ندارند از مجرم دفاع کنند. بايد از آمر و ناهي شرعي دفاع کنند. همه ي دستگاه هاي حکومت ما بايد از امر به معروف و نهي از منکر دفاع کند. اين وظيفه است.
... البته من عرض مي کنم  قبلاً هم گفته ام: در جامعه اسلامي، تکليف عامه ي مردم امر به معروف و نهي از منکر با لسان است، با زبان، اگر کار به برخورد بکشد، آن ديگر تکليف مسئولين است. آنها بايد وارد شوند. اما امر به معروف ونهي از منکر زباني مهمتر است. عاملي که جامعه را اصلاح مي کند همين نهي از منکر زباني است. به آن آدم بدکار، به آن آدم خلافکار، به آن آدمي که اشاعه ي فحشا مي کند، به آن آدمي که مي خواهد قبح گناه را از جامعه ببرد، مردم بايد بگويند. ده نفر، صد نفر، هزار نفر! افکار عمومي روي وجود و ذهن او بايد سنگيني کند، اين شکننده ترين چيزهاست. همين نيروهاي مومن وبسيجي و حزب اللهي ! يعني عامه ي مردم مومن يعني همين اکثريت عظيم کشور عزيز ما، همين هايي که جنگ را اداره کردند، همين هايي که از اول انقلاب تا به حال با همه ي حوادث مقابله کردند، در اين مورد مهمترين نقش را مي توانند داشته باشند.
واضح است که تنها راه برون رفت از اين معذل مهلک امر به معروف و نهي از منکر زباني در سطح جامعه است و از آنجا که مبدا تحولات جامعه دانشگاه است آغاز اين تحول نيز متوقف بر حرکت دانشگاهيان ايران اسلامي است.
اما از آنجا که مدت ها ديده شده مصلحت! دست و پاي مسئولين دانشگاه را سفت بسته است چاره اي نيست جز اينکه بدنه ي جوان و آرمان گراي دانشجويي دست به اقدامي انقلابي زده و از فوز عظيم و فيض بي کران اين فضيلت و فريضه ي بزرگ الهي بهره مند گردد. چان که حضرت امام رضوان الله عليه در بند ميم وصيت نامه ي نورانيشان فرموده اند:
م- اکنون‌ وصيت‌ من‌ به‌ مجلس‌ شوراي‌ اسلامي‌ در حال‌ و آينده‌ و رئيس‌جمهور و رؤساي‌ جمهور مابعد و به‌ شوراي‌ نگهبان‌ و شوراي‌ قضايي‌ و دولت‌ در هر زمان‌، آن‌ است‌ که‌ نگذارند اين‌ دستگاههاي‌ خبري‌ و مطبوعات‌ و مجله‌ها از اسلام‌ و مصالح‌ کشور منحرف‌ شوند. و بايد همه‌ بدانيم‌ که‌ آزادي‌ به‌ شکل‌ غربي‌ آن‌، که‌ موجب‌ تباهي‌ جوانان‌ و دختران‌ و پسران‌ مي‌شود، از نظر اسلام‌ و عقل‌ محکوم‌ است‌. و تبليغات‌ و مقالات‌ و سخنرانيها و کتب‌ و مجلات‌ برخلاف‌ اسلام‌ و عفت‌ عمومي‌ و مصالح‌ کشور حرام‌ است‌. و بر همة‌ ما و همة‌ مسلمانان‌ جلوگيري‌ از آنها واجب‌ است‌. و از آزاديهاي‌ مخرب‌ بايد جلوگيري‌ شود. و از آنچه‌ در نظر شرع‌ حرام‌ و آنچه‌ برخلاف‌ مسير ملت‌ و کشور اسلامي‌ و مخالف‌ با حيثيت‌ جمهوري‌ اسلامي‌ است‌ به‌ طور قاطع‌ اگر جلوگيري‌ نشود، همه‌ مسئول‌ مي‌باشند. و مردم‌ و جوانان‌ حزب‌اللهي‌ اگر برخورد به‌ يکي‌ از امور مذکور نمودند به‌ دستگاههاي‌ مربوطه‌ رجوع‌ کنند و اگر آنان‌ کوتاهي‌ نمودند، خودشان‌ مکلف‌ به‌ جلوگيري‌ هستند. خداوند تعالي‌ مددکار همه‌ باشد.
ضمنا بايد به هوش بود که برکات و نعمات الهي تا وقتي از جانب خداوند متعال به سوي مردم جاري مي شوند که شکر شايسته اي از جانب بندگان صورت پذيرد و کفر نعمت بي شک از کف بيرون کند...
پيامبر گرامي اسلام صلي الله عليه و آله مي فرمايند:
تا زمانى که مردم امر به معروف و نهى از منکر نمايند و در کارهاى نيک و تقوا به يارى يکديگر بشتابند در خير و سعادت خواهند بود، اما اگر چنين نکنند، برکت‏ها از آنان گرفته شود و گروهى بر گروه ديگر سلطه پيدا کنند و نه در زمين ياورى دارند و نه در آسمان. ( تهذيب الاحکام، ج6، ص181، ح22 )
در آخر تذکر نکته اي از بيانات رهبر معظم انقلاب خالي از لطف نيست:
... البته جوان حزب اللهي هم بايد با هوش باشد. بايد چشمهايش را باز کند و نگذارد کسي در صفوف او رخنه کند و به نام امر به معروف ونهي از منکر، فسادي ايجاد نمايد که چهره ي حزب الله را خراب کند، بايد مواظب باشيد، اين به عهده ي خودتان است. من يقين دارم و تجربه هاي اين چند سال هم نشان داده – تا نيروهاي مومن و حزب اللهي براي انجام کاري به ميدان مي آيند، يک عده عناصر بدلي و دروغين، با نام اينها در گوشه اي فسادي ايجاد مي کنند تا ذهن مسئولين را نسبت به نيرو هاي مومن و حزب اللهي و مردمي چرکين کنند. مواظب باشيد. مساله ي امر به معروف و نهي از منکر مثل مساله ي نماز است. ياد گرفتني است. بايد برويد ياد بگيريد مساله دارد که کجا و چگونه بايد امر به معروف ونهي از منکر کرد...