این گزارش که به نوشته پاتریک کلاوسن و تحت عنوان «شیوع یک ایران هستهای، اجتنابناپذیر نیست» میباشد، به بحث پیرامون برنامه هستهای ایران و دغدغههای غرب در مورد آن پرداخته است. در این گزارش ادعا شده است که «اکثر مباحث مطروحه پیرامون بنبست هستهای ایران در مورد خودداری سرسختانه تهران از تغییر عملکرد و رفتار خود در برنامه هستهای و نیز بدبینی موجود در میان تحلیلگران غربی در مورد تأثیر مطلوب داشتن اقدامات شدید سیاسی و اقتصادی میباشد.»
این گزارش نیز همچون دیگر اخبار تحریفی رسانههای غرب، پایه گفتههای خود را بر این مبنا گذاشته است که ایران در حال دستیابی به سلاح هستهایست و از همین رو نویسنده آن پاتریک کلاوسن اظهار داشته است که سیاستمداران غربی هم به لحاظ تاکتیکی و هم استراتژیکی زمان کافی برای مقابله با شیوع ایران هستهای را در اختیار دارند.
البته در نظر گرفتن واژه «شیوع» برای عنوان این گزارش نیز خود قابل توجه است چرا که این امر حاکی از دید نویسنده نسبت به مسئله هستهای ایران است. نویسنده، برنامه هستهای ایران را بسان بیماری و مرضی میداند که باید به هر قیمتی جلوی آن گرفته شود. از همین رو، نویسنده در این گزارش به آمریکا و متحدان آن پیشنهاد میکند تا «فشارهای خود بر نقاط ضعف جمهوری اسلامی ایران را افزایش دهند» تا از این طریق از شیوع یک ایران هستهای جلوگیری به عمل آید.
مدتهاست که رسانهها و سیاستمداران غربی در تلاشند تا برنامه هستهای ایران را به گونهای دیگر نمایش دهند، به طوری که این ذهنیت در مورد آن به وجود آید که این برنامه نه تنها برای آمریکا بلکه برای کل جهان یک معضل اساسی و مسئلهای بغرنج میباشد.