به گزارش مشرق، این رسانه بلژیکی از مانو فررا و تیری وریانس به عنوان دستیار و هرمان ده‌لانتشیر به عنوان آنالیزور ویلموتس در تیم ملی ایران نام برد. در زیر نگاهی می‌اندازیم به کارنامه این سه دستیار احتمالی ویلموتس در تیم ملی ایران…
بیشتر بخوانید:
ویلموتس پروازی نیست و در ایران مستقر می‌شود
«مانو فررا»، ۲۱ اکتبر ۱۹۵۸ در روستای ال‌سرو آنولادو اسپانیا به دنیا آمد. او بین سال‌های ۱۹۷۵ تا ۱۹۸۷ در تیم‌هایی، چون کراسینگ شاربیک، اندراخت آلست، مزدا (سانفرس هیروشیما) ژاپن و لیدکرک بازی کرد. فررا اوایل سال ۱۹۹۰ تحصیلات خود را به عنوان فیزیوتراپ تمام کرد و در همان سال به عنوان مربی راسور، تیمی در لیگ ایالتی بلژیک انتخاب شد. او همچنین در آن سال به عنوان نماینده شرکت پوما فعالیت می‌کرد. او از سال ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۵ در تیم جوانان سراینگ سرمربیگری کرد و سپس به عنوان یکی از دستیاران ژرژ هیلنز، یکی از بازیکنان مشهور تاریخ فوتبال بلژیک در تیم بزرگسالان این باشگاه انتخاب شد. مانو ابتدای فصل ۱۹۹۵-۹۶ سرمربی تیم سراینگ شد، اما پس از یک بازی جای خود را به ژان تیسن داد. فررا بین سال‌های ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۰ سرمربی تیم جوانان اندرلخت بود و از این تیم بازیکنان مستعدی مانند اولگ لاشچوک (اوکراین)، تام سوئیتارس، ژاویر توچن و اولیور ده‌شاخت را به فوتبال ملی و باشگاهی بلژیک معرفی کرد.
سال ۲۰۰۰ انزو شیفو مشهور که دنبال جذب یک مربی خوب برای تیم شارلوا بود ابتدا سراغ امیلیو فررا رفت، اما پس از رد این درخواست از سوی او، مانو فررا به عنوان سرمربی شارلوا و جانشین ریموند مامنس انتخاب و موفق شد این تیم را در سطح اول لیگ بلژیک حفظ کند، اما در نوامبر سال ۲۰۰۰ پس از دریافت غرامت ۲۰۰ هزار یورویی از این تیم جدا شد. داریوش یزدانی و محمدرضا مهدوی، دو بازیکن ایرانی هستند که در تیم شارلوا با مانو همکاری کرده‌اند.
آوریل ۲۰۰۱ مانو به عنوان سرمربی تیم اندراخت آلاست انتخاب و بار دیگر موفق شد تیمش را در بالاترین سطح فوتبال بلژیک (ژوپیلر لیگ) حفظ کند، اما با وجود هزینه‌های زیاد این تیم در زمان نقل و انتقالات فصل ۲۰۰۲-۳ عملکرد موفقی در این رقابت‌ها نداشت و در زمستان سال ۲۰۰۲ از سمت خود اخراج شد. اندراخت آلاست، تیمی بود که مانو در آن سرمربی بود.
مانو بین سال‌های ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۶ مدیرفنی تیم کورتریک بود. همچنین بین سال‌های ۲۰۰۶ تا ۲۰۰۸ در کادر فنی یوهان بوسکمپ هلندی و میشل پرودوم در تیم استاندارد لیژ کار کرد. تیمی که با استفاده از ستارگانی، چون استیون دافور، اکسل ویتسل، میلان یوانوویچ صرب و دیومرسی امبوکانی کنگویی در سال ۲۰۰۸ توانست پس از ۲۵ سال برای اولین بار قهرمان ژوپیلر لیگ شود و پس از آن هم قهرمانی سوپرجام بلژیک را کسب کند.
او همچنین بین سال‌های ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۴ به عنوان دستیار سرمربیانی، چون میشل پرودوم، فرانک دوری، تراند سولید نروژی، باب پیترز، ویکتور فرناندز اسپانیایی، میرچه‌آ ردنیک رومانیایی و پیتر بالت در تیم خنت کار کرد. ضمن اینکه او دو دوره و در مجموع حدود یک ماه یعنی از ۲۳ اکتبر ۲۰۱۲ تا اول ژانویه ۲۰۱۳ و میانه‌های ژانویه ۲۰۱۳ سرمربی موقت خنت بود. یک نایب‌قهرمانی لیگ برتر، یک قهرمانی و یک نایب‌قهرمانی جام حذفی، یک نایب‌قهرمانی سوپرجام حاصل دوران کاری مانو در تیم بزرگسالان خنت است. مانو از سال ۲۰۱۴ تاکنون در تیم‌های پایه باشگاه خنت سرمربی بوده است.
«تیری وریانس»، هم یک مربی بلژیکی نه چندان سرشناس است که از سوابقش می‌توان به عنوان مربی بدنساز، مدیر تیم جوانان و مربی تیم بزرگسالان در باشگاه استاندارد لیژ اشاره کرد. از او هیچ کارنامه دیگری که بتوان به آن اشاره کرد و برشمرد، دیده نمی‌شود!
«هرمان ده‌لانتشیر»، هم آنالیزور ویلموتس در تیم ملی ایران است. فردی بلژیکی که اول ژانویه ۱۹۵۹ متولد شد و اکنون ۶۰ سال دارد. او از اول جولای تا ۳۰ ژوئن ۲۰۰۷ در تیم خنت آنالیزور لیکنس بود. همچنین از سال ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۲ به عنوان آنالیزور مربیانی، چون فردی هرمان، امیلیو فررا، الکساندر یانکوویچ صرب، پتر ماس، لیکنس و جکی ماتیسن در تیم لوکرن کار کرد. ده‌لانتشیر از سال ۲۰۱۰ تا پیش از شروع جام جهانی ۲۰۱۸ در تیم ملی بلژیک آنالیزور لیکنس، ویلموتس و روبرتو مارتینز بود. خوان کارلوس گاریدو، فیلیپ کلمنت و لیکنس هم در فصل ۲۰۱۲-۱۳ ژوپیلر لیگ و در تیم کلوب بروژ از آنالیزهای ده‌لانتشیر استفاده کرد.
این آنالیزور ۶۰ ساله به دنبال جدایی از تیم ملی بلژیک در فصل جاری ژوپیلر لیگ کار آنالیزوری تیم خنت را برای سرمربیان این تیم یعنی جس توروپ و سپس وس وندرهائف انجام داد.
البته در زمان سفر هفته پیش ویلموتس به ایران، لورنت اسپینوسی فرانسوی با او به کشورمان آمد.
«اسپینوسی»، متولد ۱۹ دسامبر ۱۹۶۲ در بندر مارسی فرانسه است. او سابقه درخشانی در دوران بازی اش نداشته و بیشتر در تیم‌های سطح پایین و آماتور مانند باراسه، روت، مازارگس و اندوم بازی کرده است.
او پس از رسیدن به بازنشستگی در ۳۸ سالگی به عنوان مربی دروازه‌بان‌های تیم دوم المپیک مارسی کار خود را آغاز کرد. همچنین بین سال‌های ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۰ اسپینوسی با این سمت در کادر فنی مربیانی، چون خوزه آنیگو، آلبرت امون، ژان فیلیپ دوراند، فیلیپ تروسیه، ژان فرناندز، اریک گرتس و دیدیه دشان در تیم المپیک مارسی حضور داشت.
پس از آن اسپینوسی به عنوان دستیار فرانسیس زاهوی ساحل‌عاجی به کادر فنی تیم ملی ساحل‌عاج اضافه شد و با جدایی از این تیم هم بار دیگر به تیم سابق خود یعنی المپیک مارسی بازگشت تا به عنوان مربی دروازه‌بان تیم‌هایی که الی بوپ و خوزه آنیگو هدایت آن را در دست داشتند کار کند.
او در سال ۲۰۱۴ با اریک گرتس، سرمربی مشهور بلژیکی به تیم الجزیره امارات ملحق شد و حتی پس از جدایی گرتس هم در کادر فنی آبل براگا برزیلی و علی الونعیمی امارات به فعالیت پرداخت. آخرین تیمی که اسپینوسی در آن کار کرده تیم دوم المپیک مارسی بوده است.