به گزارش مشرق، محمد ایمانی تحلیلگر مسائل سیاسی و فعال رسانه‌ای در کانال تلگرامی خود نوشت:
سخنگوی قوه قضائیه امروز درباره دستگیری یک زن جاسوس نفتی گفت "پرونده‌ای در این ارتباط در دادسرای امنیت و دادگاه انقلاب تشکیل شده و موضوع نمایندگی از شرکت‌های خارجی است که با برخی پرسنل وزارت نفت در ارتباط بوده و اسناد و مدارک نفتی و فروش نفت توسط این خانم از پرسنل وزارت نفت اخذ شده و اسنادی هم از بازرسی منزل وی کشف شده است".
گفته می‌شود این خانم که، اطلاعات و اسناد مهمی را در حوزه صادرات نفت و فراورده ای نفتی و احتمالاً برخی ابعاد محرمانه دور زدن تحریم‌ها جمع آوری کرده است، در پوشش نماینده شرکت ویتول فعالیت می کرده است.
سخنگوی قوه قضائیه امروز همچنین خبر داده که " سال گذشته، شبکه‌ای از عناصر نفوذی و جاسوس در برخی مراکز بازداشت شده‌اند و زندان و اعدام در انتظار آنهاست.
یادداشت دیگری از محمد ایمانی را بخوانید:
قیمت برجام یک ششم قیمت یک فوتبالیست؟
اینستکس؛ تصویر محو یک شبح
هدف رفتار تاکتیکی حریف؛ اختلال در تصمیم راهبردی ایران
همین شب‌ها، سریال مستند گاندو از شبکه سوم سیما پخش می‌شود که برخی ابعاد شبکه نفوذ و جاسوسی آمریکا در میان نزدیکان دو دولتمرد ارشد را به تصویر می‌کشد. شبکه ای که با دستگیری جیسون رضائیان خبرنگار ۳۸ ساله واشنگتن پست در تهران لو رفت. او و تیمش به کمک خواهر زاده دولتمرد ارشد، به اخبار سرّی و مهم برخی جلسات دست پیدا کرده بود.
اکنون پای یک پرسش مهم در میان است: چرا آن قدر که جاسوسان اهمیت پیدا می‌کنند و مورد توجه قرار می‌گیرند، مدیران قاصر و مقصر در این پرونده‌ها، مورد مواخذه و بازخواست قرار نمی گیرن؟
اگر یک شبکه جاسوسی، نفوذ می‌کنند و به جمع آوری اطلاعات سرّی، مشورت‌های راهبردی غلط و دستکاری در محاسبات یا اخلال در تصمیم گیری ها می‌پردازند، حتماً در این طرف مدیریت‌های کرم زده و آلوده‌ای هستند که امکان نفوذ شبکه ای و جریانی پیاپی را فراهم می‌کنند.
این مدیریت، مهم‌تر از آن شبکه نفوذ و به مراتب خطرناک‌تر است. این شبیه ماجرای حیف و میل ۱۸ میلیارد دلار ارز به قیمت ۴,۲۰۰ هزار تومان است که رانتی ۱۵۰ هزار میلیاردی را به حلقوم مفسدان و رانت خواران ریخت و در آن، مدیران مقصر به اندازه رانت خواران بلکه بیش از آنها مستوجب بازخواست هستند.
رهبر انقلاب مرداد ۹۷ گفتند "در همین قضایای ارز و سکه گفته شد مبلغ ۱۸ میلیارد دلار از ارز کشور آن‌هم درحالی‌که برای تهیه‌ی ارز مشکل داریم، بر اثر بی‌تدبیری، به افرادی واگذار شد و برخی از آن سوءاستفاده کردند… این قضیه دو طرف دارد: یک طرف آن فردی که دریافت می‌کند و طرف دیگر، آن کسی است که عرضه می‌کند."
ایشان تصریح کردند "همه بیشتر به‌دنبال آن فردی هستند که ارز یا سکه را گرفته است، درحالی‌که تقصیر عمده متوجه آن فردی است که ارز یا سکه را با بی‌تدبیری عرضه کرده است که اقدامات اخیر قوه‌ی قضائیه نیز در واقع برخورد با کسانی است که با یک تخلف و خطای بزرگ، زمینه‌ساز این مسائل و کاهش ارزش پول ملی شده‌اند".
در موضوع نفوذ و جاسوسی سوال مشابهی مطرح است: چه کسانی معبر گشایی برای دشمن می‌کنند؟ و چرا برخی مدیران تا این حد، جاسوس پروری و نفوذ خورشان مَلَس است؟
جاسوس که همیشه هست؛ کدام روحیات و بافت مدیریتی، کلید درهای بسته به روی شبکه‌های نفوذ و جاسوسی هستند؟ این طیف، متهمان ردیف اولی هستند که هنوز در حاشیه مانده‌اند؛ مدیرانی که برای امثال جیسون رضائیان، نزار زکا، سیامک و باقر نمازی و … مجال نفوذ فراهم کردند.