به گزارش مشرق به نقل از فارس، "سعد ذیاب" دبیرکل حزب وحدت مردمی اردن بر خواسته‌های معارضان که اصلاحات سیاسی فراگیر است، تاکید کرد و اصلاح قانون اساسی، انتخابات و مطبوعات را از جمله این اصلاحات اعلام کرد.
وی اقدامات دولت در اصلاحات را ناکافی و مطرح کردن برخی پرونده‌های فساد را اقداماتی ساده دانست که دولت تلاش می‌کند با مطرح کردن آن خواسته‌های مردم را دور بزند.
ذیاب میان خواسته مردم اردن و دولت این کشور در خصوص سوریه تفاوت قائل شد و اعلام کرد که اقدامات اتحادیه عرب در خصوص سوریه شتاب‌زده و سوال‌برانگیز است.
این معارض اردنی تاکید کرد که باید با شهامت با تلاش‌هایی که اتحادیه عرب را در خدمت اهداف امپریالیسم و صهیونیسم قرار می‌دهد مبارزه کرد.
متن کامل این مصاحبه به شرح ذیل است:
خواست اصلی معارضان اردن چیست؟
چیزی بین اصلاحات سیاسی و اصلاحات اقتصادی. اصلاحات سیاسی شامل اصلاحات در قوانینی که در خصوص حیات سیاسی در اردن است. قبل از هر چیز قانون انتخابات و تکیه سیستم انتخاباتی بر اساس نمایندگی نسبی این موضوع است. سپس بازنگری در قانون احزاب. بعد از آن قانون مطبوعات و انتشارات و سپس دیگر قوانین. این در خصوص قوانین است. اما حقیقت دیگری که هدف احزاب اردن و معارضان است، اصلاح قانون اساسی است. این علاوه بر اصلاحاتی است که انجام شده است. اما ما این اصلاحات را اقدامی ریشه‌ای در این خصوص نمی‌دانیم زیرا فاقد نکات زیر است:
اول: ضرورت در امان نگاه داشتن نمایندگان از روند انحلال [پارلمان]
دوم: فعال شدن این اصل قانون اساسی که می‌گوید مردم منبع قدرت هستند. این حقیقت قانون اساسی الان کامل نیست. زیرا سنا[ی اردن] غیرمنتخب است که نقش قانونگذار را دارد. در نتیجه این مسئله سبب می‌شود که مردم منبع قدرت نباشند.
سوم: این نکته درباره تغییر مکانیزم تشکیل دولت است. به طوری که شاه باید فراکسیون اکثریت را مامور تشکیل دولت کند. تا این لحظه چنین چیزی وجود ندارد و در نتیجه معارضان حرکت مردمی خود را برای به دست آوردن خواسته‌های خود ادامه می‌دهند.
در حوزه اقتصادی، ما مسئله بازنگری در سیاست‌های اقتصادی جاری کشور در دو دهه گذشته را مطرح کردیم. این سیاستها در ارتباط با نهادهای دولتی و تجارت دولتی و صندوق پول و بانک بین‌المللی است که به به خروج کشور از روند توسعه منجر شده است. در نتیجه این روند به خصوصی‌سازی بسیاری از نهادهای ملی کشور انجامید. بنابراین دایره فقط و بیکاری در کشور بزرگ شد. ما نیازمند بازنگری هستیم. این سیاست اعتبار کشور را در روند توسعه بازمی‌گرداند. از طرف دیگر باید آزادی تجار و اشراف در تعیین قیمت‌ها محدود و متوقف شود. زیرا قیمت‌ها افزایش پیدا می‌کند و اقشار مختلف فقیر مردمی بار اقتصادی زایدی را بر دوش تحمل می‌کند که دیگر تاب آن را ندارد.
اینها نکات اساسی و حقیقی است که احزاب ملی حداقل در این مرحله خواستار آن هستند.
اردن مدتی است که شاهد اعتراض مردمی است که خواستار مبارزه با فساد هستند. اما دولت اردن برای تحقق این خواسته چه گام‌هایی برداشته است؟
ذیاب: گامی که دولت اخیرا برای مبارزه با فساد برداشت،به نظر ما کافی نیست. بلکه عمیقا نگرانیم. اقدامات ساده‌ای که دولت در مبارزه با فساد کرده است، در حقیقت دور زدن خواست عمومی مردم است که دوست دارند پرونده‌های فساد باز شود، ثروت ملی تاراج شده توسط افراد فاسد به کشور بازگردد و این کار انجام نمی‌شود مگر با یک تصمیم قاطع و روشن سیاسی.
باید همه پرونده‌های فساد باز شود سپس تبلیغات رسانه‌ای گسترده‌ای صورت بگیرد که به تمرکز بر نقاط تاریکی که این افراد فاسد در آنجا مخفی شده‌اند، بپردازد.
علاوه بر این باید شماری از قوانین فعال شود که بر اساس آن افراد فاسد تحت پیگرد قرار بگیرند. تا این لحظه احساس آرامش کامل از این روند نمی‌کنیم. چرا؟ زیرا شاهد سیاست گزینشی در انتخاب پرونده‌ها هستیم. برای مثال پرونده‌های فسادی که در پایتخت گشوده شده است نسبت بسیار اندکی از فساد موجود در سطح کشور است.
در نتیجه باید پرونده‌هایی را باز کرد که فساد آن در سطح دولت اتفاق افتاده است. به این معنا که اعضای هیئت مبارزه با فساد اخیرا استعفا کردند و تاکید کردند که از باز کردن پرونده سکن کریم طفره می‌روند. پرونده‌ای که ملیون‌ها دینار حیف و میل کرده است.
ما به باز کردن همه پرونده‌ها نیاز داریم و هرکس که سوء استفاده یا اختلاس کرده باشد، اولا باید اموال را بازگرداند سپس به دادگاه تحویل شود.
فکر نمی‌کنید گام‌هایی که دولت در خصوص انتخابات جدید و قانون احزاب برداشته است، به روند اصلاح سیاسی آینده کشور کمک می‌کند؟
ذیاب: ما امیدواریم که همه شروط و شرایط لازم برای همه اصلاحات فراهم شود. بله ما معتقدیم که کمک می‌کند اما الان در خصوص قانون انتخابات اختلافاتی وجود دارد. ما در حزب‌های خود بر موضوع نمایندگی نسبی متمرکز شده‌ایم و معتقدیم نمایندگی نسبی اساس روند قانون انتخابات است بخصوص اینکه نمایندگی نسبی یکی از مواردی است که از کمیته گفت‌وگوی ملی دولت پیش بیرون آمد اما الان حکومت به نتایج حاصل شده در دولتش، پشت می‌کند.
این موضوع سوال‌برانگیز است. سوال درباره جدیت گفت‌وگوها و احترام به نتایج گفت‌وگوهایی که از کمیته‌ها بیرون می‌آید. به این معنا که این قوانین و بخصوص قانون انتخابات پایه است البته اگر توانستیم قانون و سیستم انتخاباتی دموکرات و نوین بنیانگذاری کنیم. این امر قطعا ارتقاء دهنده حیات سیاسی اردن و سبب ایجاد حکومتی با تعدد احزاب و انتقال بزرگ و رو به جلو است.
آیا اردن با اعمال محاصره سوریه موافق است؟ منظور محاصره اقتصادی است که اتحادیه عرب اعمال کرد. اگر موافق است چگونه می‌تواند از این امر متاثر نشود؟ آیا اردن راهکاری برای خروج سوریه از بحران ارائه کرده است؟
ذیاب: باید میان این دو تفاوت قائل شویم؛ اردن رسمی و اردن مردمی. اردن مردمی با حصر سوریه موافق نیست. مردم معتقدند میان دو ملت وحدت است و حصر اقتصادی به ضرر اردن و سوریه است. علاوه بر این مردم معتقدند که اتحادیه عرب در سیاست خود، خود را به فراموشی زد و در حصر سوریه عجله کرد.
این اقدامات سوالاتی درباره مقاصد حقیقی ابتکار اتحادیه عرب ایجاد می‌کند. علاوه بر این مردم احساس نگرانی عمیقی می‌کنند و برایشان درباره سوالاتی جدی پیش آمده است، بخصوص اینکه این روند، به سوی سازمان ملل پیش می‌رود؛ موضوعی که مقدمات دخالت بین‌المللی را فراهم می‌کند.
قاطعانه می‌گویم که این موضوع برای مردم اردن کاملا مردود است. همه در ذهن خود تجربه تلخ عراق و رنج مردم عراق و ویرانی شدید این کشور در پی دخالت بین‌المللی در عراق را مرور می‌کنند. همچنانکه نهادهای دولتی از بین می‌رود.
من معتقدم که سیاست آمریکایی-اردنی تاکنون دیدگاه ملی صحیحی که مردم اردن آن را می‌خواهند در پیش نگرفته‌اند. حتی درباره تصمیم‌های اتحادیه عرب یا اجماع عرب. من فکر می‌کنم که ما در این روزها نیازمند شجاعت و جرأت بیشتر برای مقابله با تلاش‌هایی هستیم که اتحادیه عرب را برای خدمت به اهداف امپریالیسم و صهیونیسم در منطقه عربی تسخیر می‌کنند.
در خصوص مداخله کشورهای عربی که برخی اعراب از آن سخن می‌گویند، اردن نظرش در خصوص دخالت نظامی خارجی در سوریه چیست و تاثیرش بر اردن چه خواهد بود. از طرف دیگر منابع خبری اعلام کردند که نیروهای آمریکایی که از عراق خارج شدند در اردن در 10 کیلومتری مرز سوریه مستقر شده‌اند؟ این اطلاعات صحت دارد؟
ذیاب: من نمی‌توانم این اخبار را رد یا تایید کنم. من هم مانند شما شنیدم. این خبر در رسانه‌ها آمده و نمی‌توانم از این یقین پیدا کرد و نمی‌دانم که حقیقت سناریو نظامی چیست و اگر اجرا شود چگونه خواهد بود. ولی امکان هر چیزی هست.
فکر می‌کنم هر یک از مردم اردن از احتمال دخالت نظامی که اردن را در این حوزه وارد کند نگران است، حتی می‌توانم با قاطعیت بگویم که همه اردنی‌ها این را که اردن به هر ترتیبی وارد دخالت نظامی بشود یا فشار بر برادران سوری را تحت هر شرایطی رد می‌کنند. جدای از ارزیابی شرایط داخلی و آنچه مفهوم است، این است که مردم اردن میان درخواست مردم برای دموکراسی و بین تلاش برخی برای سوء استفاده از شرایط به وجود آمده جهت ایجاد مداخله نظامی کاملا تفاوت قائل می‌شوند.
بر خلاف تلاش‌های پیگیرانه اردن برای عضویت در شورای همکاری خلیج [فارس]، این تلاش‌ها شکست خورد. به نظر شما علت اصلی نپیوستن اردن به این شورا چیست؟
ذیاب: فکر می‌کنم در وهله اول کشورهای خلیج [فارس] نمی‌خواهند که اردن عضو این شورا باشد بر خلاف اینکه اگر اردن وارد شود، یکی از ضلع‌های امنیتی خواهد بود که شورا می‌تواند از آن در منطقه استفاده کند. فکر می‌کنم [اردن] شریکی است که [شورای همکاری] به این نقش نیاز دارد.
بویژه اینکه منطقه هنوز شاهد تقسیم‌بندی محور [کشورهای] میانه‌رو و [کشورهای] بازدارنده است اگر این تعابیر درست باشد. این محورها با ساخت دشمنان ساختگی پیکان جنگ را به جای اینکه متوجه دشمن صهیونیستی کند، آن را متوجه کشمکش داخلی می‌کند در حالی که کشورهای دیگر دین و تاریخ و جغرافیا را وسیله‌ای می‌کنند برای ایجاد درگیری مذهبی.
اخباری منتشر شده بود که عربستان از نقش اردن و عضویت آن در شورای همکاری حمایت می‌کند؟
فکر می‌کنم کشورهای عربی خلیج [فارس] نمی‌خواهند اردن باری اقتصادی و سیاسی بر دوش آنان باشد. اردن بر خلاف توافق صلح خود با رژیم صهیونیستی، مرزهای بسیار طولانی با دشمن صهیونیستی در حدود 620 تا 625 کیلومتر دارد.
زمانیکه اردن وارد شورای همکاری شود، به نظر من شورای همکاری چه بخواهد چه نخواهد هم مرز با دشمن صهیونیستی می‌شود و در نتیجه عواقب سیاسی دیگری که مرتبط با مسئله فلسطین و ملت آن است، دامنگیرش می‌شود. همینطور هست وضع اقتصادی.
به ملت فلسطین اشاره کردید. توافق‌های "وادی‌عربه " که میان رژیم صهیونیستی و دولت اردن امضا شده، تصریح می‌کند که اردن مسئول حقیقی حفظ مقدسات اسلامی و مسیحی در شهر قدس شریف است، ولی فکر نمی‌کنید که [مبارزه با] یهودی‌سازی قدس و آنچه در آن جریان دارد، به حرکت مردمی نیاز دارد؟ موضع قاطع و محکم دولت اردن برای جلوگیری از یهودی‌سازی مسجدالاقصی و تخریب آن چیست؟ آینده حرکت مردمی در اردن چیست؟
بله حرکت مردمی درست است که نیاز است. همچنین حرکت مردمی عربی و اسلامی و حتی دیگر مردم جهان که خواستار آزادی هستند، حرکتشان نیاز است. اسرائیل تلاش‌های بسیاری می‌کند که دامنه شهرکسازی را افزایش دهد تا بیشتر مناطق کرانه عربی را به شهرکهای صهیونیستی ملحق کند.
بنابراین خطراتی جدی و حقیقی و ملموس علیه قدس و سرزمین اشغالی وجود دارد. اما نوعی از تحرکات هم هست. به نظر من حرکت به تنهایی کافی نیست.
مسئله‌ای به نام جایگاه معنوی و قدسی قدس نزد فلسطینی‌ها،اعراب و مسلمانان وجود دارد. در مقابل [ما] کوتاهی حقیقی در این خصوص انجام دادیم که به یک جنبه محدود نمی‌شود.الان دولت اردن می‌گوید که این سیاستها را رد می‌کند اما من عملی واقعی نمی‌بینم و شاهد ناتوانی دولت اردن هستم که خود را در میان ناتوانی رسمی عربی پنهان می‌کند.
دولت اردن الان تلاش می‌کند که از طریق توافقنامه وادی‌عربه نوعی ضعف روحی بر اماکن مقدس باقی بماند، امری که این جایگاه را با شرط اعطا می‌کند، این اماکن در قدس، اما کوتاهی به نظر من خاص یک کشور نیست و عمومی است.
در سایه این کوتاهی رسمی عربی و اردنی بخصوص، آیا تحرکی به سوی سفارت رژیم صهیونیستی در امان نداشتید؟
به نظر من کافی نیست. دخالت‌هایی شد و هنوز هم می‌شود. اعتصاب‌هایی برای رد وجود سفارت در امان انجام شد. فعالیت‌هایی که بر عربیت قدس و رد سیاست صهیونیستی تاکید می‌کند، وجود دارد. این امر وجود دارد اما به نظر من و حزب ما، برای رویارویی با طرح‌های بزرگی که قدس و عربیت آن را هدف گرفته کافی نیست.
یکی از رهبران معارض دولت اردن گفت که اقدامات ساده دولت در مبارزه با فساد و دور زدن خواست مردم است، مردم اردن هرگونه اقدام علیه مردم سوریه را رد می‌کنند و اتحادیه عرب اکنون در خدمت اهداف صهیونیسم است.