به گزارش مشرق، روزنامه «کیهان» در ویژه‌های خود نوشت:

روزنامه آرمان در این باره از قول صادق زیباکلام نوشت: مدتی است واقعا به این نتیجه رسیده‌ام که گویی آقای حسن روحانی توجهی به افت محبوبیتش ندارد. محال ممکن است که رئیس‌جمهور تا امروز متوجه نشده باشد که محبوبیتش چقدر ریزش داشته است. بسیار دور از ذهن است آقای روحانی نداند که اگر امروز انتخاباتی برگزار شود و وی به‌عنوان نامزد ریاست جمهوری در آن شرکت کند، رای 24 میلیون را به دست نخواهد آورد. محال است اطرافیان، معاونین و مشاوران و... به رئیس‌جمهور نگفته باشند که محبوبیت او ظرف این دو سال و نه ماه تا چه میزان سقوط کرده است. منتها سوالی که مطرح می‌شود این است که چرا مسئله کاهش و ریزش محبوبیت مهم انگاشته نمی‌شود؟

بیشتر بخوانید:

آقای روحانی؛ این پاس گل نیست، گل به خودی است/ تقلای بی‌ثمر رسانه‌های ضدانقلاب برای تحریم انتخابات + عکس

«سالهای بنفش» برای چهارمین بار منتشر شد

این روزنامه همچنین در یادداشت دیگری به قلم حیدر مستخدمین‌حسینی درباره عملکرد دولت نوشت: رئیس‌جمهور محترم در سوالی مربوط به ناکارآمدی به بحث رقبا اشاره کرد که آنها نتیجه اقتصاد را مثبت نمی‌دانند. اما اینها مواردی نیست که بتواند نقاط ضعفی که در اقتصاد وجود دارد را بپوشاند. رئیس‌جمهور محترم در گفت‌وگو با رسانه‌ها می‌توانست پاسخ قانع کننده‌تری به جامعه بدهند. چرا این پاسخ به این صورت مطرح می‌شود و چه کسانی از آن پاسخ اقناع می‌شوند؟ در صورتی که بحث اقناع شدن در کار نیست و دولت باید بگوید برای رفاه مردم چه کرده؟

آیا رفاه مردم حتما با ماکزیمم تولید نفت و صادرات آن مهیا می‌شود که پول زحمت نکشیده‌ای به جامعه تزریق کنیم تا رفاه به‌وجود آید؟ بحث رفاه یا کیفیت زندگی فقط این بخش نیست و بخشی هم امانتداری و اعتماد است که دولت بتواند به انحای مختلف آن را تامین کند. اما خود بحث اعتماد در حداقل تفکر دولت قرار دارد و جامعه نمی‌تواند پذیرای این مطلب باشد.

نمی‌توان پاسخ‌های غیر دقیق و مبهم مطرح کرد چرا که مردم از این پاسخ‌ها گله‌مند هستند. صحبت‌های رئیس‌جمهور ارزشمند است ولی درد را دوا نمی‌کند، اعتماد مردم را نسبت به دولت جذب نمی‌کند و بلکه آن را کاهش می‌دهد. رفاه هم اصلا در کار نیست که بگوییم در جهت افزایش رفاه چه کرده‌اید؟ آماری در جهت رشد اقتصادی ارائه می‌شود درحالی که امروز در دنیا وقتی بحث رشد اقتصادی را مطرح می‌کنند با بحث رفاه و کیفیت زندگی رفو شده و آن را هم ارائه می‌دهند. یعنی اگر یک درصد رشد اقتصادی صورت گرفته باعث شده که رفاه جامعه هم به این میزان افزایش یافته است. کیفیت زندگی و آموزش و آرامش و شادی افزایش پیدا کند.