به گزارش مشرق و به نقل از جوان، اصرار زياد كرش براي جذب بازيكن دورگه، پيراهن تيم ملي فوتبال كشورمان را پس از دژاگه بر تن اميد نظري هافبك ۲۱ ساله متولد سوئد كرد.
حالا چرا كرش نظري را دعوت كرده حتماً در بازي‌هايش چيزي ديده كه ما از درك آن عاجز و بازيكنانمان توانايي‌هاي او را ندارند، اما اينكه او در گفت‌وگو با يك رسانه معاند نظام خود را ايراني قلمداد نكند، نكته‌اي نيست كه به سادگي بتوان از كنار آن گذشت.
چند روز قبل خبرنگار واحد مركزي خبر در تركيه براي تهيه گزارش از تيم ملي در كمپ حاضر شده بود كه اصرار خبرنگار براي گفت‌وگو با دورگه تازه فوتبال ايران به جايي نرسيد. در واقع اميد نظري خيلي دوست نداشت با خبرنگار ايراني صحبت كند اما در كمال تعجب چند روز بعد بي بي سي به سراغ اين دورگه رفت و مصاحبه‌اي مفصل را با او انجام داد و نظري در آن گفت‌وگو درباره مليتش حرفي زد كه بايد روي آن تأمل كرد.
نظري مي‌گويد: «ديدار با كرش افتخار بزرگي است. جرا كه او با الكس فرگوسن كار كرده، سرمربي پرتغال بوده و بازيكناني چون كريستيانو رونالدو را در اختيار داشته است. من از پدري ايراني و مادري فيليپيني در سوئد به دنيا آمده‌ام. دوستان من سوئدي هستند و خودم را سوئدي مي‌دانم. اما ايران و فيليپين هم در قلب من جا دارند. براي همين تصميم گرفتم براي تيم ملي ايران بازي كنم».
يك سؤال آن هم از سرمربي تيم ملي؛ بازيكني كه خودش را ايراني نمي‌داند و مهم‌تر از آن از حيث فني شايد در ليگ برتر ايران هم تيمي براي او پيدا نشود روي چه حسابي به تيم ملي ايران دعوت مي‌شود؟ مگر همه ما معتقد نيستيم كرش حرفه‌اي است پس چرا به اين موضوع توجهي ندارد.
نظري آنقدر ايران را نمي‌شناسد و از فضاي ايران به دور بوده كه حتي نمي‌داند با كه صحبت كند و چه بگويد. او حرف دلش را زده و بر او خرده‌اي نيست. ايراد از آنهايي است كه بي‌توجه چنين بازيكني را ايراني معرفي مي‌كنند.
سؤال بعدي را بايد از مسئولين فدراسيون فوتبال پرسيد كه آيا قراراست برابر سيل ورود دورگه‌هاي به ظاهر ايراني سكوت اختيار كنند؟
بازيكني كه به تيم ملي دعوت مي‌شود بايد با افتخار لباس مقدس تيم را به تن كند.
فوتبال ايران در رده ملي پيش از اين سابقه حضور زندي و دژاگه را داشته، بازيكناني كه به رغم تمامي تفاوت‌ها خود را با فرهنگ ايران و ايراني وفق داده‌اند، آنها جلوي چشممان بودند و قابليت‌هاي فني‌شان غيرقابل انكار بود اما در خصوص اين تازه وارد قصه متفاوت است. پيش از اين از عيوب و نقص‌هاي فني او زياد شنيده بوديم و حالا اين مسئله كه او خود را تنها سوئدي بداند نيز مزيد بر علت شده. بي‌ترديد فدراسيون فوتبال بايد پاسخگو باشد كه تا چه زماني بايد شاهد حضور چنين بازيكناني بود؟ و سؤال آخر اينكه به نظر شما ممكن نبود اميد نظري از كشورهاي موجود در قلبش فيليپين را انتخاب مي‌كرد؟