به گزارش مشرق به نقل از فارس، ج.د معاون اجرایی گروه ملی فولاد خوزستان برای ارائه آخرین دفاعیات خود در جایگاه قرار گرفت و خطاب به قاضی دادگاه گفت: من از شما تقاضا دارم متن بازجویی تاریخ 20 آذر سال 90 و 28 آذر همان سال و 6 دی ماه همان سال را به دقت مطالعه کنید.
وی گفت: من هیچ کدام از سخنان آن روزم را در بازجوییها انکار نمیکنم بلکه همانها را قبول دارم زیرا در آنجا من گفتم تا تیرماه سال 90 از هیچ چیز اطلاع نداشتم.
وی گفت: نمیدانم چرا وزارت اطلاعات در گزارش خود تیرماه سال 90 را اوایل سال 90 فرض کرده است شاید برای آنها 4 ماهه اول سال میشود اول سال اما مبلغ هزار و 700 میلیارد تومان بدهی مربوط به تیرماه است.
ج.د گفت: در فروردین ماه سال 90 که مبلغ بدهی گروه ملی 1700 میلیارد تومان نبود در آن زمان شاید 1200 میلیارد تومان بدهی داشت پس 1700 میلیارد تومان مؤید حرف من است که تا تیرماه از موضوع تخلفات اطلاعای نداشتیم.
وی گفت: در کیفرخواست اشاره شده که من جانشین مدیرعامل بودهام در حالی که جانشینی من در دورهای بود که آقای ع.ر به مسافرت رفته بوده و من صرفا امور داخلی شرکت را به عهده گرفته بودم و نه اختیار امضا داشتم و نه در خرید و فروش نقش داشتم.
وی به ترس خود از همکاری با شرکتهای خصوصی اشاره کرد و گفت: در شهر ما آقایی به نام آقای ش که مدیر لولهسازی خوزستان بود یک شرکت خصوصی داشت که به دلیل تخلفات متواری شد من از آن زمان از همکاری با شرکتهای خصوصی هراس داشتم به همین دلیل به مهآفرید نه گفتم و حاضر به همکاری به عنوان عضو هیئت مدیره نشدم.
ج.د با اشاره به این مطلب که مسئولان سازمان خصوصیسازی هیچ کدام از گزارشهای ما را مبنی بر ارزش گروه ملی را قبول نکردند و بازرس فرستادند گفت: به نظرم باید مسئولان وقت خصوصیسازی را به اینجا بیاورید و از آنها سؤال بپرسید که چگونه گروه ملی را خصوصیسازی کردند.
متهم گفت: آقای خسروی 6 تیرماه سال 88 گروه ملی را خریداری میکند اما در 10 تیرماه موفق میشود از بانک صادرات اعتبار بگیرد.
وی گفت: چگونه خسروی میتواند 4 روز بعد از خروج از گروه ملی وام بگیرد همه میگویند چرا نرفتنی و به منابع اطلاعی از خسروی اطلاعی ندادی اما من میگویم امروز آقای خسروی در زندان است و هر چه درباره تخلفات او بگویند برای همه قابل باور است.
ج.د تصریح کرد: آن روز خسروی «آقای خسروی» بود و کسی نمیتوانست از او تخلفی را ثابت کند به این نکته اضافه کنید که من هیچ مدرکی را هم در دست نداشتم.
با توجه به پایان دفاعیات متهم از او آخرین دفاعیاتش اخذ شد.
وی گفت: من هیچ کدام از سخنان آن روزم را در بازجوییها انکار نمیکنم بلکه همانها را قبول دارم زیرا در آنجا من گفتم تا تیرماه سال 90 از هیچ چیز اطلاع نداشتم.
وی گفت: نمیدانم چرا وزارت اطلاعات در گزارش خود تیرماه سال 90 را اوایل سال 90 فرض کرده است شاید برای آنها 4 ماهه اول سال میشود اول سال اما مبلغ هزار و 700 میلیارد تومان بدهی مربوط به تیرماه است.
ج.د گفت: در فروردین ماه سال 90 که مبلغ بدهی گروه ملی 1700 میلیارد تومان نبود در آن زمان شاید 1200 میلیارد تومان بدهی داشت پس 1700 میلیارد تومان مؤید حرف من است که تا تیرماه از موضوع تخلفات اطلاعای نداشتیم.
وی گفت: در کیفرخواست اشاره شده که من جانشین مدیرعامل بودهام در حالی که جانشینی من در دورهای بود که آقای ع.ر به مسافرت رفته بوده و من صرفا امور داخلی شرکت را به عهده گرفته بودم و نه اختیار امضا داشتم و نه در خرید و فروش نقش داشتم.
وی به ترس خود از همکاری با شرکتهای خصوصی اشاره کرد و گفت: در شهر ما آقایی به نام آقای ش که مدیر لولهسازی خوزستان بود یک شرکت خصوصی داشت که به دلیل تخلفات متواری شد من از آن زمان از همکاری با شرکتهای خصوصی هراس داشتم به همین دلیل به مهآفرید نه گفتم و حاضر به همکاری به عنوان عضو هیئت مدیره نشدم.
ج.د با اشاره به این مطلب که مسئولان سازمان خصوصیسازی هیچ کدام از گزارشهای ما را مبنی بر ارزش گروه ملی را قبول نکردند و بازرس فرستادند گفت: به نظرم باید مسئولان وقت خصوصیسازی را به اینجا بیاورید و از آنها سؤال بپرسید که چگونه گروه ملی را خصوصیسازی کردند.
متهم گفت: آقای خسروی 6 تیرماه سال 88 گروه ملی را خریداری میکند اما در 10 تیرماه موفق میشود از بانک صادرات اعتبار بگیرد.
وی گفت: چگونه خسروی میتواند 4 روز بعد از خروج از گروه ملی وام بگیرد همه میگویند چرا نرفتنی و به منابع اطلاعی از خسروی اطلاعی ندادی اما من میگویم امروز آقای خسروی در زندان است و هر چه درباره تخلفات او بگویند برای همه قابل باور است.
ج.د تصریح کرد: آن روز خسروی «آقای خسروی» بود و کسی نمیتوانست از او تخلفی را ثابت کند به این نکته اضافه کنید که من هیچ مدرکی را هم در دست نداشتم.
با توجه به پایان دفاعیات متهم از او آخرین دفاعیاتش اخذ شد.