به گزارش مشرق، محمدباقر قالیباف، در حساب کاربری روبینوی خود، یادداشتی دربارهٔ سالگرد شهادت آتش‌نشانان برج پلاسکو منتشر کرد:

منَ الْمُؤْمِنِینَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَیْهِ فَمِنْهُم مَّن قَضَیٰ نَحْبَهُ وَمِنْهُم مَّن یَنتَظِرُ وَمَا بَدَّلُوا تَبْدِیلًا

روز بسیار سختی بود. یکی از سخت‌ترین روزهای زندگی. حالا شش سال می‌گذرد، اما همچنان تصویرِ آن ساعات از پیش چشمانم نرفته و شک ندارم تا آخرین روز زندگی هم نخواهد رفت. روز ۳۰ دی‌ماه بیشتر شبیه بود به شب‌های عملیات. آن آتش‌نشان‌هایی که تجهیزات به تن می‌کردند و در برج آتش‌گرفته به مصاف شعله‌ها می‌رفتند گویا همان رزمنده‌هایی بودند که برای دفاع از مرزهای این کشور سربند یازهرا می‌بستند و به دل دشمن می‌زدند. چهره‌هاشان را فراموش نخواهم کرد، چهره‌هایی که از فرط ایثار و شجاعت می‌درخشید. به قول حضرت آقا، «این حادثه از سویی غم‌انگیز و از سویی افتخارآمیز بود. آن‌ها شهیدان راه خدمت دشوار و انجام وظیفۀ پرخطرند و هرگز فراموش نخواهند شد».

بزرگ‌ترین درسی که من، در مقام یک مسئول، می‌توانم از آن آتش‌نشانان بگیرم شجاعت در تصمیم‌گیری است. «جهاد تصمیم» یعنی همین. یعنی در لحظه، بدون تأخیر، بدون تردید، بدون بهانه‌جویی و عذرتراشی، تصمیم درست را بگیری و از تبعات آن نترسی. خیلی‌ها وقتی به دوراهی می‌رسند، آن‌قدر این پا و آن پا می‌کنند تا فرصت از دست می‌رود. تصمیم وقتی درست است که بهنگام باشد. و این وقت‌شناسی در ارادۀ آتش‌نشانانِ شهیدِ برج پلاسکو پیدا بود. اگر آن‌ها لحظه‌ای تردید می‌کردند، یا مصلحت‌اندیشانه به مخاطرات کار خود می‌اندیشیدند، آن روز بسیاری دیگر از دام آتش نجات نمی‌یافتند. و این یعنی گرفتن تصمیم سخت، که امروز بیش از هر روز دیگری به آن محتاجیم.

آن روز درس‌های بزرگ دیگری هم داشت. همگی دیدیم که مردم بزرگ ایران چگونه با یکدیگر همدردی کردند و به خانواده‌های شهدای این حادثه تسلی دادند. و چگونه پیام حکیمانۀ رهبر معظم انقلاب، در همان ساعات نخست، تمام نیروها را همدل ساخت تا همۀ دستگاه‌های اجرایی و مسئولان برای حفظ جان و مال مردم پای کار بیایند. و چگونه خبرنگاران و اصحاب رسانه دلسوزانه و صادقانه ابعاد حادثه را پوشش دادند و از مسئولان، ازجمله من، مطالبه‌گری کردند.

بار دیگر، از رهبر معظم انقلاب، که آتش‌نشانان فداکار و جان‌باختهٔ این حادثه را «شهید» اعلام کردند، صمیمانه سپاسگزارم. دست‌آخر از خداوند متعال می‌خواهم آن شهیدان فداکار را در آن دنیا هم‌نشین ائمۀ معصومین (ع) و اولیای الهی گرداند و دل‌ خانواده‌های ایشان را تسلی دهد.

محمدباقر قالیباف
۳۰ دی‌ماه ۱۴۰۱