به گزارش مشرق به نقل از فارس، سایت فدراسیون جهانی بسکتبال در گزارشی از بازتاب پیروزی تیم ملی بسکتبال ایران مقابل ژاپن و قهرمانی در رقابت‌های کاپ آسیا نوشت: آرن داودی یک پرتاب 3 امتیازی زیبا به ثمر رساند تا دارنده دو بار عنوان قهرمانی آسیا را در فاصله 18 ثانیه مانده به پایان بازی با نتیجه 53 بر 51 از تیم ژاپن پیش اندازد و ایران فاتح چهارمین دوره رقابت‌ها شود.

صمد نیکخواه بهرامی لیدر ایران در این بازی بود اما بهترین لحظه نمایش وی در مسابقه زمانی بود که از بالای سر تاکاتوشیفوروکاوا به توپ ضربه زد و در یک ریباند دفاعی پیروزی تیمش را به ارمغان آورد.

ژاپن هم فرصت‌های خودش به ویژه پس از جبران 7 امتیاز عقب افتادن از ایران در کوارتر اول را داشت.

کوسوکه کانامارو مثل همیشه با چالاکی بازی می‌کرد و ساکوراگی برای نگه داشتن فاصله در نبرد با حریف بسیار جوان‌تر خود، اصغر کاردوست نسبتا عالی عمل کرد، اما این آرن داودی بود که پس از استراحت به دلیل دو بار مصدومیت؛ یک بار از ناحیه چشم و یک بار از ناحیه پا، بازگشتی ستاره وار داشت.

بنابراین تفاوت میان تیم برنده و بازنده در چه بود؟

آیا این ضعف ژاپن در نیمکت بود؟ آیا ضعف میزبان در استفاده از فرصت‌ها بود؟ آیا ضعف مربی در استفاده از یک بازیکن زیرحلقه به جای یک بازی 3 امتیازی‌زن بود؟ هیچ یک از این‌ها در واقع دلیل شکست ژاپن نبود.

همه این‌ها به یک لحظه سحرآمیز از بازیکنی بستگی داشت که مدت‌ها در سایه قرار داشت. آیا اکنون زمان درخشش او بود؟ البته؛ پس از این خورشید کمی درخشان تر بر آرن داودی می‌تابد.