به گزارش مشرق به نقل از ایرنا، محمد علی آبادی در بخشی از این مصاحبه به لزوم خارج شدن دولت از فوتبال اشاره کرد و نحوه تغییر مسوولان فدراسیون ها در زمان ریاست خود بر سازمان تربیت بدنی وقت را بازگو کرد و از انتخابات کمیته ملی المپیک سخن گفت.

وی در ادامه این نشست پاسخی به هجمه های وارد شده به کمیته ملی المپیک در این مدت داد و به دلایل انتشار بیانیه معروف کمیته ملی المپیک مبنی بر استعفای دسته جمعی اعضای هیات رییسه اشاره کرد و از سیاست خود در گسترش سرانه ورزشی در دولت نهم دفاع کرد.

درادامه گفت وگوی خبرنگاران بارییس سازمان تربیت بدنی وقت وکمیته ملی المپیک جمهوری اسلامی ایران را خواهید خواند.



* در زمان ریاست شما برسازمان تربیت بدنی موضوع واگذاری باشگاه های استقلال و پرسپولیس مطرح شد،‌ با گذشت چند سال هنوز این اتفاق رخ نداده یا ملموس نبوده، به راستی این واگذاری ممکن است؟

علی آبادی - به نظرمن دولت باید بطورکامل ازفضای فوتبال وتیم داری خارج شود و این موضوع را به طور کامل به بخش خصوصی واگذار کند و در این شرایط تنها از بخش خصوصی حمایت کند.

اگر این اتفاق رخ دهد قیمت تمام شده فوتبال هم پایین تر خواهد آمد. چرا که بخش خصوصی بهتر عمل می کند و دراینصورت ما شاهد شکل گیری تیم های پایه در باشگاهها خواهیم بود که در تامین ورزشکار برای تیم های ملی و تیم های باشگاهی نقش بسزایی خواهد داشت.

اگرگزینه دولتی بودن را از فوتبال خود حذف و آن را خودگردان کنیم، بسیاری از مشکلاتی که امروز فوتبال ما با آن روبرو است از بین خواهد رفت.



*برخی معتقدند در زمان شما بیش از 28 رییس فدراسیون تغییر کردند، اما آب از آب تکان نخورد و مجامع بین المللی ورزش نیز ایران را تهدید به تعلیق نکردند، حال چه شده است که این اتفاق ها برای ورزش کشور می افتد؟

علی آبادی - ما براساس اساسنامه ها عمل کردیم بطوری که یا روسای فدراسیون ها را براساس نظر مجامع برکنار شدند و یا با آنها به توافق رسیدیم که استعفاء دهند. بنابر این این حرف درستی نیست که بگوییم من آنها را برکنار کرده ام.



*انتخابات کمیته ملی المپیک به بحث این روزهای خانواده ورزش ایران تبدیل شده است،‌ به مانند روسای اسبق کمیته ملی المپیک بار دیگر شاهد نامزدی شما در انتخابات ریاست این کمیته خواهیم بود؟

علی آبادی - هنوز در این خصوص تصمیم گیری نکرده ام.



*فکر می کنید چه کسانی برای کسب این کرسی نامزد خواهند شد؟

علی آبادی - مجمع انتخابات کمیته ملی المپیک 68 عضودارد، تمامی اعضا می توانند درهر پستی که تمایل دارند بدون هیچ محدودیتی ثبت نام کرده و در انتخابات شرکت کنند.



*برخی کمیته ملی المپیک را به کم کاری در پاسخ دادن به تهدید های مجامع بین المللی متهم می کنند؟ نظر شما در این رابطه چیست؟

علی آبادی - اصلا اینطور نیست، ما بارها به مجامع بین المللی اعلام کردیم که تغییرات در ایران بر اساس اساسنامه داخلی صورت گرفته است و اختلافی میان مسوولان ورزش ایران وجود ندارد و کمیته ملی المپیک براساس رسالتی که دارد در دفاع از منافع ملی و وزرش کشور تمام توان خود را به کار خواهد گرفت.



*پس چرا برخی فدراسیون ها تهدید به تعلیق شدند و یا به حالت تعلیق موقت درآمدند؟

علی آبادی - تعلیق هابه این خاطراتفاق افتادکه خارج از چارچوب های که کمیته بین المللی المپیک ترسیم کرده است روسای فدراسیون ها تغییرکردند. معتقدم به دلیل جابجایی های متعدددر فدراسیون ها این اتفاق ها رخ داد و مسوولان بین المللی ورزش امروز خواستار اصلاح اساسنامه ها شده اند.



*اصلاح اساسنامه فدراسیون ها در چه مرحله ای قرار دارد؟

علی آبادی - اصلاح اساسنامه فدراسیون ها برعهده فدراسیون ها و وزارت ورزش و جوانان است وبه کمیته ملی المپیک ربطی ندارد ما تنها یک عضو مجمع هستیم و هیچ نقشی در اتفاق های اخیر وزش نداشته ایم.



*برخی با استناد به بیانیه اعضای هیات اجرایی کمیته ملی المپیک مبنی بر استعفای دسته جمعی بعد از جابجایی در چند فدراسیون ادعا می کنند که اختلافات زیادی بین کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش وجود دارد،‌ نظرتان در این خصوص چیست؟

علی آبادی - نظرهیات رییسه دراین بیانیه این بود که جابجایی هااز طریق مجمع عمومی فدراسیون ها صورت گیرد که وزیر ورزش و جوانان هم موضوع را پذیرفت.



*حضور نمایندگان ایران در مجامع بین المللی نقطه قوتی برای ورزش محسوب می شود، هم اکنون چند کرسی بین المللی در اختیار داریم و آیا کمیته ملی المپیک برنامه ای برای حمایت از اعضای ایرانی مجامع بین المللی دارد؟

علی آبادی - برای حمایت از مقام های ایرانی دارای کرسی در مجامع بین المللی دبیرخانه ای در کمیته ملی المپیک تشکیل شده است که وظیفه صیانت از آنان را برعهده دارد تا بی جهت جایگاه خود را از دست ندهند.

متاسفانه گاها با تغییر مدیران، این افراد تغییر می کنند و به راحتی کرسی هایی که با سختی و تعامل چندین ساله به دست آمده یک شبه از دست می رود.

هم اکنون حدود 150 تا 160 کرسی بین المللی ورزشی داریم که برای توسعه ورزش کشور باید حفظ شوند.



*عملکرد ایرانی های دارای کرسی بین المللی مورد ارزیابی قرار می گیرد؟

علی آبادی - برخی از آنان خیلی فعال هستند و این مسئله باعث می شود که آخرین اطلاعت روز دنیا درآن رشته ورزشی درکوتاه ترین زمان ممکن به داخل کشورمنتقل شودودراختیار ورزشکاران ، مربیان،‌ داوران و سایر مسوولان ورزشی قرار گیرد.

از سوی دیگر این افراد می توانند در طول برگزاری مسابقه های ورزشی از نادیده گرفتن حق ورزشکاران کشورمان جلوگیری کنند و در مجامع بین المللی نظر ایران را در خصوص مسائل مختلف مطرح کنند.

معتقدم همین که پرچم و صندلی مقامات ایران درمجامع بین المللی رشته های مختلف ورزشی دیده می شود برای کشورمان یک افتخار است و نباید بگذاریم که این کرسی ها به راحتی از دست برود.



*ارزیابی شما از عملکرد کمیته ملی المپیک در چهار سال گذشته چیست؟

علی آبادی - تنها به این چند نکته اکتفا می کنم که در چهار سال اخیر ما منابع مالی مورد نیاز فدراسیون ها را تامین کرده ایم و در بازی های آسیایی گوانگجو به مقام چهارم دست یافتیم.

در بازی های المپیک برای نخستین بار در تاریخ ورزش ایران به رده هفدهم صعود کردیم و در بازی های پارالمپیک نیز یازدهم شدیم.زنان ایران هم صاحب مدال شدند و حضور جدی در المپیک داشتند.



*عملکرد ورزش ایران در بعد همگانی را چگونه ارزیابی می کنید؟

علی آبادی - در ورزش همگانی چندین مشکل داریم هنوز دستگاه های اجرایی وبخش خصوصی ورزش همگانی را به عنوان یک وظیفه الزامی نپذیرفته است.

تا زمانی که این نگاه وجود دارد به دنبال تامین امکانات و نیازهای ورزش همگانی نمی رویم؛ اگر دقت کرده باشید امروز به ندرت می توان تبلیغی را در رسانه ها در این باره دید که این نشانگر سرمایه گذاری اندک در ورزش همگانی در سطح کشور است.

متاسفانه در شهرسازی در کشور هم امکان توسعه ورزش همگانی یا دیده نمی شود یا به اندازه کافی وجود نداردو ابزارهای لازم پیش بینی نمی شود.

امروزعلاوه براینکه امکانات لازم برای دوچرخه سواری،‌ پیاده روی و دویدن در کلان شهرها وجودندارد بلکه موتورسواران و رانندگان خودرو نیز خود را مقدم بر دوچرخه سواران و دوندگان می دانند حال آنکه ورزش همگانی مادر ورزش قهرمانی است و باید مقررات ویژه ای جهت حمایت از آن دید.

شهرداری ها در چند سال گذشته تا حدودی به این عرصه وارد شده اند، اما تلاش های آنان کافی نبوده است، بخش های دولتی فضای لازم را برای کارکنان خود فراهم نکرده اند و یا اینکه بسیار ضعیف عمل کرده اند.

تمامی این مسائل باعث شده ورزش همگانی به صورت جدی تاثیری در ورزش قهرمانی ایران نداشته باشد.



*چگونه ممکن است برای ورزش کشور یک مسیر رشد و تعالی پایدار متصور شد و شاهد فراز و فرود آن نبود؟

علی آبادی - به مانند سایرحوزه هاباید براساس یک برنامه مدون حرکت کرد تا به نتیجه رسید،‌ اگر می خواهیم به یک نقطه روشن برسیم باید از قبل مشخص شود که می خواهیم به کجا برویم.

در برنامه مدنظر باید به پرسش های متعددی همچون ˈچند درصد مردم باید در پایان برنامه ورزش همگانی انجام دهند؟ˈ، ˈمتولی ورزش چه کسی خواهد بود؟ˈ،ˈوظایف سایر دستگاه ها چیست؟ˈ،‌ ˈ چه برنامه ای برای توسعه ورزش همگانی داریم؟ˈ،‌ ˈمنابع مالی مورد نیاز راچگونه تامین خواهیم کردˈ، ˈ چه جایگاهی در بازی های آسیایی و المپیک را نشانه گرفته ایم؟ˈ پاسخ داده شود از طرف دیگر باید ابزار و امکانات مورد نیاز در اختیار متولیان ورزش قرار گیرد.



*شما آغازگر طرح ساخت و سازها در ورزش کشور بودید؟ چرا این موضوع را در راس برنامه های خود قرار دادید؟

علی آبادی - پیش از آنکه ساخت و ساز در ورزش را به عنوان یک اولویت مهم در سازمان تربیت بدنی آغازکنیم، 180 روزنخست دولت نهم را صرف کسب نظرات خانواده ورزش کشور در بخش های مختلف کردیم.

هر روزشش تا 10جلسه درتهران، استان ها، شهرستان ها و حتی روستاها دراین خصوص برگزار می شد تا پس از یک هزار و 200 جلسه و 164سفر استانی شاخص ها و اطلاعات مفیدی بدست آمد.

با دسته بندی اطلاعات متوجه شدیم که تا پیش از دولت دکتر احمدی ن‍ژاد سرانه فضای ورزشی کشور 0.4 متر مربع (40 سانتیمتر) بود در حالی که باید به سه برابر افزایش می یافت تا به حد قابل قبول می رسید.

دربخش بانوان حرکت های محدودی صورت گرفته بود، منابع مالی ورزش نازل بود، ورزش همگانی وجود نداشت و راهبرد مراکز علمی برای تربیت کارشناسان ورزش همسو با نیازها نبود.

پس ازیافتن نقاط ضعف تلاش شددریک برنامه هماهنگ درتمامی موضوعات به موازات هم حرکت کنیم اما با توجه به اینکه برای پیدایش ورزش نخست می بایست نیاز اولیه آن یعنی زیرساخت و امکانات لازم را تهیه می کردیم گسترش سرانه ورزشی را به عنوان یکی از اولویت های مهم در دستور کار خود قرار دادیم.

چراکه فضای ورزشی باعث می شد ورزش در آن محدوده جان تازه بگیرد و در بین مردم گسترش یابد، تیم های محلی، منطقه ای،‌ شهری و استانی تشکیل شوند و در نهایت شاهد موفقیت در بخش قهرمانی باشیم.

با سیاست ریشه دارکردن ورزش در نقاط مختلف کشور، طرح های متعددی برای یک هزار و 60 شهر و روستای بالای یک هزار نفر تهیه و طرح کلی براساس آن نوشته و فعالیت ها آغاز شد تا امروزسرانه فضای ورزشی کشور به حدود 9 دهم (90سانتیمتر) ساخته شده و 3000طرح در دست اجرا برسد.اگرچه این مقدار فعالیت ارزشمند و چشمگیری بوده ، اما باید به بیش از یک متر و 50سانتیمتر برسد تا وضعیت ما در این زمینه به حد مطلوب برسد.

هم اکنون 3 هزار پروژه نیمه تمام در کشور وجود دارد که برای تکمیل آنها به پنج تا شش هزار میلیارد تومان اعتبار نیاز است.



*به نظر شما آیا باید دولت ساخت و سازها را ادامه دهد به عبارت دیگر آیا بهتر نبود فعالیت در این عرصه به بخش خصوصی واگذار می شد؟

علی آبادی - معتقدم پس از پایان این طرح های نیمه تمام، دولت دیگر نباید درساخت و سازها ورود کند بنابراین باید پس از آن ساخت و سازها به بخش خصوصی واگذار شود چرا که در این صورت کارها زودتر به سرانجام می رسد و بهره وری بالا می رود.