به گزارش مشرق به نقل از ایسنا، فوتبال در همه جای دنیا حساب و کتاب خاص خود را دارد. هر کسی می‌داند وظیفه‌اش چیست و چه کار باید بکند. لیگ‌های فوتبال، هر چند دسته که باشند، قانون مشخصی دارند و تیم‌های حاضر در آنها می دانند که در چه تاریخ‌هایی چه دیدارهایی را باید انجام دهند و در چه تاریخ‌هایی تعطیل هستند. در کشوری مثل آلمان، شش دسته، لیگ وجود دارد و در کنار آن جام حذفی هم برگزار می‌شود. تیم‌های حاضر در لیگ دسته ششم بوندس‌لیگا هم به خوبی تقویم سالانه خود را می دانند و از همه فراز و نشیب‌های برنامه‌شان آگاه هستند. در این میان تیم ملی آلمان هم با فراغ بال، برنامه‌هایش را پیگیری و با قدرت در رقابت‌های جهانی شرکت می‌کند. در فوتبال ایران اما گویی هیچ قانونی وجود ندارد!
فوتبال ایران یک لیگ برتر دارد، یک لیگ آزادگان و یک لیگ دسته دو. جام حذفی هم ندارد! یعنی دارد، اما معلوم نیست برگزار می‌شود یا خیر. تیم ملی‌اش هر از چند گاهی همان یک لیگ برتر را تعطیل می‌کند تا اردو برگزار کند؛ 20 روز یا کمی کمتر و بیشتر، طول دوران تعطیلی‌های لیگ برتر است. در این میان، تیم ملی برابر ازبکستان با اقبال پیروز می‌شود، در تهران با قطر مساوی می‌کند و در لبنان اولین شکست تاریخی‌اش را برابر حریف تجربه می‌کند، دست آخر هم در خانه و به یاری تماشاگران در رسانه‌ها و دیرک دروازه کره جنوبی را شکست می‌دهد، تعطیلات لیگ حسابی جواب داده است!
فدراسیون فوتبال ایران بارها نشان داده است که در دنیا تک است. گاهی تصمیم‌هایی در این فدراسیون گرفته می‌شود که دود از سر همه اهالی فوتبال و علاقمندان به این ورزش بلند می‌کند. برگزار نشدن جام حذفی جدیدترین دستپخت فدراسیون ما بود، اما ماجرا به همین جا ختم نمی‌شود. در راستای همان تصمیم‌های خلق الساعه و چرخش‌های 180 درجه‌ای مسئولان فوتبال ایرانی، جام حذفی چند بار تا مرز برگزار شدن پیش رفت و دوباره بایگانی شد. بارها نقل قول‌هایی از مسئولان فدراسیون فوتبال شنیده شد که از برگزار شدن جام حذفی خبر می‌دادند و بار دیگر همان‌ها نقل قول‌های دیگری داشتند که از حذف جام حذفی اطلاع می‌دادند. در نهایت علی کفاشیان در جلسه مجمع فدراسیون فوتبال در جمع خبرنگاران حاضر شد و گفت که جام حذفی امسال، قطعا برگزار نمی‌شود، اما این حرف هم پایان ماجرا نبود.
پس از صحبت رییس فدراسیون مبنی بر برگزار نشدن جام حذفی و این که اگر باشگاه‌ها درخواستی جز این داشته باشند، فدراسیون حاضر است آن را بررسی کند، رسانه‌ها نسبت به دریافت نظرات مربیان و مدیران لیگ برتری اقدام کردند. این موج رسانه ای به قدری گسترش یافت که بالاخره خبرش به فدراسیون فوتبال هم رسید و چند تن از مسئولان بلند پایه آن را به پای میز مذاکره کشاند. مهم‌ترین اقدام رسانه‌ای در این خصوص، تهیه گزارشی بود که تهیه‌کنندگان برنامه تلویزیونی "90" در دستور کار خود قرار دادند. در این گزارش سعی شده بود نظر مربیان و مدیران باشگاه‌های لیگ برتری درباره حذف جام حذفی پرسیده شود. به نظر می‌رسد که خبر تهیه این گزارش، نقش به سزایی در تغییر تصمیم مسئولان فدراسیون درباره حذف یا برگزاری جام حذفی داشته است.
نتیجه جلسه چند ساعته بهروان، آیت اللهی و صحبت رییس سازمان لیگ برتر بود که گفت: «جام حذفی امسال برگزار می‌شود!» اینجا بحث بر سر خوب یا بد بودن تعطیلی لیگ برتر نیست، بر سر برگزار شدن یا نشدن جام حذفی هم نیست. بحث بر سر ناپایداری تصمیمات دست اندرکاران فوتبال کشور است. بحث بر سر این است که مسئولان یک نهاد بزرگ مثل فدراسیون فوتبال که با آن همه جنجال و دردسر کار را در دست گرفتند و دائما از استقلال فدراسیون دم می‌زنند، چرا از اخذ یک تصمیم ساده عاجزند، چرا یک موج رسانه ای به راحتی می‌تواند تصمیم «قطعی» این فدراسیون را تغییر دهد؟ یا چرا فدراسیون تصمیم‌های بی‌منطق و عجیب و غریب اتخاد می‌کند که علیه‌اش موج رسانه‌ای ایجاد شود؟ این چراها و پرسش‌های بسیار دیگری، امروز گریبان فوتبال ایرانی را گرفته است.
مسئولان فدراسیون فوتبال ایران در شرایط کنونی که لیگ ما با احتمال کاهش سهمیه در لیگ قهرمانان آسیا تهدید می‌شود و تیم ملی در راه صعود به جام جهانی مشغول رقابت با تیم‌های با برنامه آسیاست، باید به گونه‌ای رفتار کنند که حاشیه‌ای در اطراف فوتبال کشور شکل نگیرد. تصمیم‌های این مسئولان باید با همفکری بزرگان و با تجربه‌های این عرصه باشد تا از هر گونه اشکال بری باشد. استقلال فدراسیون به سادگی دست نیامده است، مسئولان فدراسیون باید قدر این استقلال را بدانند تا در آینده همه از این استقلال رای به نیکی یاد کنند.
