به گزارش مشرق به نقل از خراسان، ۱۹ ارديبهشت ۸۶ رهگذراني که از ابتداي جاده چالوس عبور مي کردند زني را ديدند که ديوانه وار فرياد مي کشيد و از مردم کمک مي خواست. او نام دو فرزندش را صدا مي کرد و مي گفت آن ها داخل رودخانه افتاده اند. فريادهاي زن جوان چند نفر از رهگذران را به تکاپو انداخت اما پيش از هر اقدامي معلوم شد آب رودخانه دو کودک ۲ و ۷ ساله به نام هاي زهرا و محمد را با خود برده است. با گزارش اين موضوع به پليس زن جوان به نام منيژه تحت بازجويي قرار گرفت.
هر چند پيش از محاکمه شوهر منيژه به عنوان ولي دم اعلام رضايت کرد اما زن جوان صبح ديروز در شعبه ۷۱ دادگاه کيفري استان تهران به لحاظ جنبه عمومي جرم محاکمه شد. در ابتداي اين جلسه بعد از آن که نماينده دادستان به قرائت کيفرخواست پرداخت منيژه در جايگاه ايستاد و گفت: از زندگي مشترک با شوهرم راضي نبودم. او مرد زندگي نبود و هر چند وقت يک بار ناپديد مي شد. اصلاً به فکر من و دو فرزندم نبود و سختي هاي زندگي را به تنهايي بر دوش مي کشيدم. اين اواخر ديگر جانم به لب رسيده بود و وقتي به اين نتيجه رسيدم که هيچ چيز نمي تواند زندگي جهنمي ام را سر و سامان دهد تصميم گرفتم بچه هايم را بکشم و بعد از آن دست به خودکشي بزنم. روز حادثه يک تاکسي کرايه کردم و بچه هايم را به ابتداي جاده چالوس بردم. آن ها را در آغوش گرفتم و کنار رودخانه رفتم.
زهرا و محمد را بوسيدم و نوازش کردم. سپس هر دو را داخل رودخانه انداختم. همان لحظه بود که از اين کار پشيمان شدم. مي خواستم نجات شان دهم. از مردم کمک خواستم اما فايده اي نداشت. مي خواستم خودم را بکشم اما چند نفر مانع ام شدند. بعد از اين حادثه گاهي پسرم را در خواب مي بينم. اين کار تير خلاصي به زندگي ام بود. بعد از آن دچار مشکلات شديد روحي - رواني شدم و حالا هم افسردگي دارم. در پي اظهارات متهم قاضي نورا... عزيز محمدي همراه با چهار مستشار دادگاه وارد شور شدند و متهم را به تحمل ۵ سال حبس که ۴ سال و نيم آن تعليقي است محکوم کردند.
زني که متهم است دختر و پسر خردسالش را از روي عمد داخل رودخانه انداخته و باعث مرگ شان شده است در جلسه محاکمه ادعا کرد براي خلاص شدن از مشکلات زندگي دست به اين کار زده است.
