به گزارش مشرق به نقل از ایسنا، این محققان از نرم‌افزار پیگیری چهره برای بررسی لبخند بر روی چهره‌های یک گروه با توجه به موقعیت 9 نقطه در چهره مانند گوشه‌های دهان و چشم استفاده کردند.

سپس یک الگوریتم آموزش دستگاه که با تصاویر برچسب خورده توسط انسانها آموزش دیده بود از این اطلاعات برای ثبت امتیاز شدت لبخند در هر چهره استفاده کرد.

این محققان همچنین سیستم را برای ترکیب اطلاعات داوطلبان برنامه‌ریزی کردند که میزان اهمیت شدت لبخند هر فرد را بر امتیاز کلی حالت تصویر ارزیابی می‌کند. افرادی که در مرکز تصویر قرار داشتند از وزنه بیشتری برخوردار بوده و چهره‌های پنهان‌تر کمتر تاثیرگذار بودند.

هنگامی که از این سیستم خواسته شد تا سطح شادی تصویر را ارزیابی کند، تصمیم آن با انسان تنها هفت درصد متفاوت بود. این نرم‌افزار در نشست بازیابی چند رسانه‌ای در دالاس تگزاس ارائه شده است.

به گفته محققان، هدف این برنامه ارزیابی حالت کلی یک گروه از یک تصویر بوده است. با مشاهده توالی فریمها در یک فیلم، این نرم‌افزار حتی می‌تواند حالت یک جمع را بطور بلادرنگ ارزیابی کند.