سرویس فرهنگی مشرق - در نشست بررسی قانون بازنشستگی مشاغل سخت و زیان‌آور برای خبرنگاران که در ایسنا ، با حضور عضو هیأت امنای سازمان تأمین اجتماعی، مدیرعامل صندوق حمایت از روزنامه‌نگاران، یک کارشناس مسائل بیمه و یک حقوق‌دان برگزار شد، مهدی شجاعی با بیان این‌که خبرنگاران مرجع همه‌ی قشرها و آحاد مردم هستند، اظهار کرد: در بسیاری از موارد حتی کسانی‌ که صاحبان قدرت‌اند، برای احقاق حق به خبرنگاران رجوع می‌کنند. در این‌که شغل خبرنگاری یک شغل سخت و زیان‌آور است، هیچ تردیدی وجود ندارد. به همین دلیل، قانون‌گذاران خبرنگاران را مشمول قانون بازنشستگی مشاغل سخت و زیان‌آور دانسته‌اند.
 
او ادامه داد: درباره‌ی این‌که چرا قانون بازنشستگی زودهنگام خبرنگاران به‌سختی اجرا شده است، باید گفت کسانی در کمیته‌های بدوی و صاحب‌نظر اجرای این قانون در تهران و استان‌ها صاحب رأی هستند که از ویژگی‌های این حرفه مطلع نبوده‌اند. این افراد کار رسانه، ظرافت‌ها و سختی‌های این کار را نمی‌شناختند. به همین دلیل، خبرنگاران با اجرا نشدن این قانون دچار مظلومیت مضاعفی شده‌اند.
 
وی گفت: اگر این قانون از زمان تصویب، اجرایی شده بود، گروه‌های زیادی تا کنون به حق‌شان رسیده بودند. وقتی قانونی تصویب می‌شود، باید بلافاصله آیین‌نامه‌ی آن نیز تصویب شود تا اجرای قانون راحت‌تر شود. درباره‌ی این قانون نیز باید آیین‌نامه‌ای تصویب می‌شد که مصادیق خبرنگاری در آن مشخص شود، چون عناوین خبرنگاری در موسسه‌های سنتی مطبوعاتی با موسسه‌های خبری جدید تفاوت دارد و باید یک آیین‌نامه‌ای باشد تا این مصادیق را تطبیق دهد.
 
شجاعی با اشاره به این‌که ساختار اداری خبرگزاری‌ها ممکن است به‌گونه‌ای باشد که تعابیر متفاوتی نسبت به روزنامه‌ها برای خبرنگاران به کار ببرند، مثلا پست سازمانی یک گزارشگر «کارشناس خبر» ذکر شود، اظهار کرد: وقتی برای چنین شخصی لیست بیمه رد می‌شود، سمت او «کارمند خبر» نوشته می‌شود، سازمان تأمین اجتماعی نیز عنوانی را به‌جز خبرنگار در لیست‌های بیمه قبول نمی‌کند و چنین شخصی را مشمول قانون بازنشستگی مشاغل سخت و زیان‌آور نمی‌داند.
 
او ادامه داد: نبود وحدت رویه در اجرای قانون و نبود آیین‌نامه‌ها سبب شد تا این قانون اجرایی نشود. با توجه به این اتفاق، ما در صندوق حمایت از نویسندگان، روزنامه‌نگاران و هنرمندان به این فکر افتادیم که با همکاری معاونت مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و با تشریک مساعی مدیران مسوول خبرگزاری‌ها و مطبوعات و کارشناسان مطرح این حوزه، آیین‌نامه‌ی کار حرفه‌یی روزنامه‌نگاران سال 1389 به هیأت دولت فرستاده شد. این آیین‌نامه در کمیسیون فرهنگی دولت به تصویب رسید، اما زمان ابلاغ آن به طول انجامید تا این‌که وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی از طریق هیأت دولت اطلاع پیدا کرد که خودش نیز می‌تواند این آیین‌نامه را ابلاغ کند و به این ترتیب، روز 12 مردادماه، این آیین‌نامه به معاونت امور مطبوعاتی و اطلاع‌رسانی ابلاغ شد.
 
وی در پاسخ به این‌ پرسش که بسیاری از خبرنگار، امروز سردبیر شده‌اند یا عکاسان، دبیر سرویس عکس شده‌اند، اما همچنان تأکید بر این است که عنوان «خبرنگار» برای استفاده از چنین قانونی ذکر شود، آیا این افراد شامل قانون بازنشستگی مشاغل سخت برای خبرنگاران نمی‌شوند؟ بیان کرد: مدیرمسوول، سردبیر، معاون سردبیر، دبیر سرویس، معاون دبیر سرویس، خبرنگار، گزارشگر، تنطیم‌کننده‌ی مطالب، نویسنده، مترجم، طراح، کاریکاتوریست، عکاس خبری و مشاغل مشابه در رسانه‌ها، روزنامه‌نگار حرفه‌یی شناخته می‌شوند.
 
مدیرعامل صندوق حمایت از نویسندگان، هنرمندان و روزنامه‌نگاران با اشاره به حضور نمایندگان دستگاه‌ها مختلف در کمیته‌ها بدوی تعیین مصادیق خبرنگاری، اظهار کرد: در این کمیته‌ها، یک نماینده از طرف وزارت ارشاد نیز حضور دارد، اما گویا این افراد توجیه نبودند تا بتوانند از مصادیق خبرنگاری دفاع کنند. بنابراین سال گذشته در آستانه‌ی «روز خبرنگار» آیین‌نامه‌ی مربوط به این قانون با مصوبه‌ی هیأت دولت اصلاح شد. براساس این آیین‌نامه، نماینده‌ی وزارت ارشاد در کمیته‌های بدوی صاحب نظر قطعی برای تعیین خبرنگار بودن با نبودن یک شخص است. این آیین‌نامه سال گذشته از طرف دبیرخانه‌ی هیأت دولت به وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی ابلاغ شد.
 
شجاعی در پاسخ به این‌ پرسش که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی چه اقدامی برای حل مشکل خبرنگاران که در حال حاضر، پرداخت چهار درصد حق بیمه است، انجام می‌دهد؟ اعلام کرد: راه اول برای برطرف شدن چنین مانعی، این است که سازمان تأمین اجتماعی چهار درصد حق بیمه‌ای را که توسط خبرنگاران پراخت نشده، ببخشد و راه دوم هم حمایت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی‌ از خبرنگاران است.