به گزارش مشرق به نقل از مهر، حساسیت به انتخاب زنگنه طبق روال تمام این سال‌ها از روزنامه‌ی کیهان شروع شد. کیهان در چند نوبت مطالبی علیه زنگنه نوشت. کیهان نوشت: دکتر روحانی در آذرماه سال 81 و از جایگاه دبیر شورای عالی امنیت ملی با ارسال نامه‌ای خطاب به آقای خاتمی رئیس‌جمهور وقت به عملکرد بیژن زنگنه وزیر نفت کابینه اصلاحات به شدت اعتراض کرده و اقدام ایشان در انعقاد قرارداد نفتی «کرسنت» را بیرون از چارچوب قانون و از طریق «واسطه» دانسته و این قرارداد را دارای آثار منفی فراوان برای جمهوری اسلامی ایران دانسته بود! پس طبق این سند روحانی، زنگنه را برای تصدی وزارت نفت قبول ندارد!»همچنین کیهان در مطلبی با عنوان «هدیه مجلس به روحانی و ملت» نوشت: اکنون نوبت مجلس شورای اسلامی و نمایندگان مردم است که به وظیفه قانونی و تکلیف اسلامی، انقلابی و مردمی خود عمل کنند و کابینه دولت جدید را از حضور اصحاب وطن‌فروش فتنه 88 پاکسازی کرده و از این طریق علاوه بر کمک به رئیس جمهور منتخب و خدمت به مردم شریف این مرز و بوم، دست‌های آلوده مثلث آمریکا، اسرائیل و انگلیس را که در پوشش اصحاب فتنه به سوی کابینه جدید دراز شده است با قاطعیت قطع کنند.»
کیهان در مطلبی دیگر با عنوان «انتظار آن است که» نوشت: «او در دوران تصدی چندین و چند ساله وزارت نفت، پرونده‌های مفتوح و پاسخ نداده‌ای از انعقاد قراردادهای خسارت‌آفرین و بعضا شبیه ترکمنچای داشته و از جمله در قرارداد ننگین کرسنت، گاز ایران را بدون طی مراحل قانونی و از طریق واسطه‌های رشوه‌دهنده با ۱۴ برابر زیر قیمت روز به طرف خارجی واگذار کرده است.»
این اظهارنظرهای کیهان واکنش غیرمستقیم دکتر روحانی را در کنفرانس خبری در پی داشت.
اما روزنامه‌ی رسالت هم هم‌گام با کیهان در مقاله‌ای نوشت: «موضوع رشوه و ارتشاء در قرارداد استات اویل و کرسنت و تخلفات مالی در حوزه سازمان بهینه‌سازی سوخت به گزارش بازرسی نفت در دوران آقای زنگنه اتفاق افتاده است. در قضیه استات اویل، راشی در دادگاه‌های خارج از کشور محکوم شد اما مرتشی در داخل همچنان بدون تعقیب و مراقبت رها گردید. همچنین در گزارش تفریغ نفت سال 83 از ده‌ها تخلف مالی در حوزه نفت سخن رفته است و اغلب بندها و تبصره‌های بودجه سال 83 در حوزه نفت، گاز و پتروشیمی رعایت نشده است. با این کارنامه قانون‌ستیزی و قانون‌گریزی توسط آقای زنگنه واقعا چه حجت عقلی و شرعی برای آقای روحانی وجود داشته که وی را به عنوان وزیر نفت به مجلس معرفی کند.»
از سوی دیگر زنگنه طرفدارانی هم دارد، طرفدارانی متنوع که تنوع آنها عجیب است! طرفدارانی نه از جبهه‌ی اصلاحات یا از نزدیکان خاتمی و یا هاشمی و یا ناطق‌نوری، بلکه اشخاصی مانند کاظم وزیری هامانه، اولین وزیر نفت دولت نهم و غلامحسین نوذری دومین وزیر نفت دولت نهم! غلامحسین نوذری می‌گوید: «شاید نقدهایی بر قرارداد کرسنت وارد باشد اما از آن زمانی که عده‌ای این قرارداد را نقد کردند و برای این قرارداد مشکلاتی به وجود آمد؛ به طوری که اکنون هم به داوری ارجاع شده است. بیش از ٧ سال می‌گذرد و در این مدت سهم گاز ایران در میدان مشترک سلمان با امارات در حال سوختن است. نوذری با اظهار این که اکنون برخی از تأسیساتی که برای آن مجموعه در نظر گرفته شده بود آسیب دیده اند گفت: امروز، سؤال نمی‌شود که چرا ما هفت سال گاز نفروختیم، فقط سؤال می‌شود که چرا آن قرارداد امضاء شد. وزیر اسبق نفت همچنین با اعلام حمایت از کاندیداتوری بیژن نامدار زنگنه برای تصدی وزارت نفت در دولت یازدهم گفت: مهندس زنگنه از جمله مدیران توانمند و با تجربه و شیخ‌الوزرای نظام جمهوری اسلامی ایران است.»
وزیری هامانه یکی دیگر از وزرای نفت کشور هم درباره‌ی زنگنه می‌گوید: «با توجه به این‌که من با اکثر وزرای بعد از انقلاب کار کرده‌ام آقای زنگنه را یکی از مدیران مجرب و با تجربه طولانی در مدیریت کلان کشور می‌دانم، چرا که ایشان حدود 22 سال سابقه‌ی حضور در وزارتخانه‌های مختلف را دارند و 16سال در بخش انرژی مدیریت کلان را برعهده داشته‌اند. وزیر اسبق نفت با اشاره به این که زنگنه به دلیل هشت سال حضور بر صنعت نفت اشراف کامل دارد، گفت: فکر می‌کنم انتخاب وی انتخاب بجا و شایسته‌ای است و از فردای روزی که ایشان رای اعتماد گرفتند می‌توان شاهد حضور فعال ایشان در وزارت نفت، بازسازی وزارتخانه، جمع کردن نیروهای دفع شده، ساماندهی نیروی انسانی و استفاه از امکانات صنعت نفت بود. در این صورت اتلاف وقت نخواهیم داشت.»
اما در این میان مسعود میرکاظمی وزیر سابق نفت با دیگران هم‌داستان نیست او می‌گوید: «باید توجه داشته باشیم عملکرد سیاسی افراد به راحتی قابل گذشت نیست، بحث فتنه برای ما بسیار مهم است! وی همچنین به قرارداد کرسنت در دوران وزارت زنگنه اشاره کرد و گفت: این قرارداد از نکاتی است که در صورتی که آقای زنگنه به عنوان وزیر پیشنهادی معرفی شوند مورد توجه خواهد بود چرا که از قراردادهای خیانت‌آمیزی است که در آن زمان شکل گرفته است. از همه اینها گذشته نقل قولی از آقای زنگنه در رسانه‌ها مطرح شده که درباره مدیران نفتی گفته‌اند گروهبان‌ها باید بروند و ژنرال‌ها بیایند، واقعا تأسف می‌خوریم فردی که هنوز صلاحیتش بررسی نشده بیاید اینگونه اظهارنظر کند. آقای زنگنه باید از مدیران نفتی عذرخواهی کند و در عین حال بررسی شود که آیا اصلا خود صلاحیت گروهبانی در وزارت نفت را دارد یا خیر و این کار باید قبل از ورود به مجلس صورت گیرد چرا نگاه تکبر آمیز به مدیران زحمتکش نفتی، درست نیست.»
در این میان حسین نورالدین موسی یکی از کارشناسان و مدیران با سابقه مناطق نفت‌خیز جنوب که در حال حاضر در سمت سرپرستی پروژه عملیات زمین شناسی مناطق نفت خیز جنوب فعالیت دارد هم وارد بحث شده است و می‌گوید: «اگر آقای زنگنه در دوره مسئولیتشان در نفت که اختلاف نظرهای کارشناسی نیز ما با ایشان داشته‌ایم، با سابقه 20 سال نظارت که حداقل 16 سال آن در حوزه انرژی و 8 سال آن مشخصاً در وزارت نفت بوده، به زعم آقای میرکاظمی صلاحیت گروهبانی در وزارت نفت را ندارد، چگونه خود ایشان بدون داشتن یک روز سابقه در حوزه انرژی کشور به ویژه در حوزه نفت، خود را شایسته وزیر نفت شدن می‌دانست؟»
حال از مدیران صنعت نفت بشنویم. روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: کارشناسان ارشد و باسابقه صنعت نفت در جنوب که در گذشته از مخالفان بیژن زنگنه در دوران صدارتش بر وزارت نفت بودند، اظهارات جالبی کرده‌اند.
این کارشناسان و مدیران که دوران دولت احمدی نژاد را تجربه کرده‌اند از پیشنهاد زنگنه به عنوان وزیر نفت توسط دکتر روحانی به مجلس شورای اسلامی حمایت کردند. حیدر بهمنی مدیر عامل شرکت ملی حفاری و مناطق نفت خیز جنوب در دوران احمدی نژاد می‌گوید: «در زمان مدیریت وزارت بیژن زنگنه اینجانب را از کار برکنار کردند، اما معتقدم هم اکنون تنها مدیری که می‌تواند مشکلات ریز و درشت صنعت نفت را حل و فصل کند، زنگنه است. من قصد بازگشت به صنعت نفت را ندارم اما شخصاً معتقدم دوران طلایی صنعت نفت در دوران زنگنه رقم خورده است.»
سیف‌الله جشن ساز مدیر عامل شرکت ملی نفت ایران در دوران احمدی نژاد نیز که در گذشته از منتقدان زنگنه و آقای ترکان بود می‌گوید: «به جرأت می‌توانم بگویم در مورد توسعه و تولید نفت و گاز در هیچ دوره‌ای به اندازه دوره آقای زنگنه کار نشد.»
بیژن نامدار زنگنه که برای هفتمین بار جهت گرفتن رای اعتماد به مجلس می‌رود، زاده کرمانشاه است و با 62 سال سن 22 سال سابقه وزارت دارد، او اولین وزیر جهادسازندگی است و در دولت سازندگی وزیر نیرو شد و در دولت اصلاحات وزارت نفت را مدیریت کرد. اظهار نظرها درباره‌ی زنگنه در روزهای آینده همچنان ادامه خواهد داشت، مثلا همین امروز هم «کیهان» در یادداشتی به قلم دکتر محمد سلیمانی (از اعضای جبهه پایداری و وزیر ارتباطات دولت نهم) و با عنوان «لابی‌های کاسبکارانه!» همان حرف‌های گذشته‌اش را تکرار کرده است. اما از آنجایی که دکتر روحانی گفته است از وزیران پیشنهادی دفاع خواهد کرد می‌توان پیش‌بینی کرد که جلسه رأی اعتماد به زنگنه یکی از شنیدنی‌ترین و پرتنش‌ترین جلسه‌های مجلس باشد!
