گروه ورزشی مشرق، این روزها فوتبال درگیر پرونده های متفاوتی است که هر روز بیش از قبل آن را در بر می گیرد. از یک طرف تبانی و حواشی آن و از سوی دیگر مواردی مانند فحاشی ها و بی اخلاقی ها را می توان دید؛ اما خبری که چندی قبل از سوی رسانه ها منتشر شد، موجی از انتقاد را به همراه داشت.

شماری از بازیکنان تیم فوتبال امید، در اردوی ملی مشغول استعمال دخانیات بودند که مانند شوکی به جامعه وارد شد. اگر تا دیروز انواع انتقادها به فوتبالی ها می شد، حالا "غیر حرفه ای بودن" و "بی توجهی به تیم ملی" نیز بدان افزوده می شود. این خبر موجی را در این رشته ایجاد کرده که همه را به خود مشغول داشته است.

تبدیل قلیان به عادتی همه گیر
واقعیت این است که این روزها، قلیان تبدیل به سرگرمی و عادتی در تمام شهر شده است. عموم مردم به این وسیله اشتغال دارند و به جزء جدی زندگی اشخاص تبدیل شده است. این موضوع در فوتبال نیز بروز دارد و نمودی از جامعه است. این نیز موجب می شود تا عموم فوتبالیست ها و فعالان در این رشته درگیر قلیان باشند که یک نمونه کوچک آن را در تیم امید دیدیم.

ابراهیم قاسمپور، بازیکن پیشین تیم ملی فوتبال و سرمربی فعال تیم صنعت نفت آبادان می گوید: "متاسفانه قلیان آنقدر در جامعه ما پیش رفته که تبدیل به آب میوه بعضی از بازیکنان شده است. اشکال اصلی را در مبارزه نکردن با تبلیغات قلیان می‌دانم. وقتی دیده می‌شود قلیان به شکل مختلف در پشت شیشه بعضی مغازه‌ها قرار گرفته و به فروش می‌رسد و هیچ مبارزه‌ای با آن نمی‌شود، نتیجه این می‌شود که می‌بینیم. مشکل اصلی را در مبارزه نکردن مسوولان با استعمال قلیان می‌دانم و اینکه چرا با عوامل فروش و استفاده از آن برخورد نمی‌شود."

این در حالی است که اساسا استعمال قلیان جرم به شمار نمی رود؛ بلکه از این زاویه مورد انتقاد است که یک ورزشکار باید بر ورزش تمرکز داشته و درگیر حواشی نباشد. بازیکنی که در اردوی تیم ملی مشغول قلیان کشیدن باشد، می تواند تمام توانش را صرف فوتبال کند؟ چنین بازیکنی چگونه بر حرفه اش متمرکز می شود؟

مقصر کیست؟
اما واقعیت های پنهان حاکی از آن است که قلیان کشیدن به امری عادی در این رشته تبدیل شده است. بازیکنی که باید تمام حواسش متوجه مسابقات و ورزش کردن باشد، این روزها مدام در گشت و گذار برای پیدا کردن پاتوقی مناسب این کار است. در حقیقت، حرفه ای شدن ناقص فوتبال باعث شده تا این پدیده ها رواج پیدا کند و به امری شایع تبدیل شود.

"بازیکنی که ۲۲ سال دارد و دهانش بوی شیر می‌دهد چطور قلیان کشیده است؟ آدم سکته‌اش می‌گیرد که بازیکن ۲۲ساله قلیان می‌کشد. بازیکن ۲۲ساله باید بداند خدا به او نعمت داده که می‌تواند برای تیم ملی کشورش بازی کند و باید جنبه داشته باشد." اینها را غلامحسین پیروانی، سرمربی سابق تیم امید عنوان می کند که بهت زده است.

دلیل گرایش به این پدیده نیز قابل توجه است. قاسمپور عنوان می کند: "وقتی سیگار کشیدن در اماکن عمومی ممنوع می‌شود، چرا با قلیان این چنین برخوردی نمی‌شود؟ بی‌توجهی به این موضوع نتیجه‌اش این شده که قلیان در بین جوانان تا این اندازه رواج پیدا کرده است. به نظر من قلیان نباید جلوی دید باشد و باید مانع استفاده جوانان و فوتبالیست‌ها از این وسیله شوند. استفاده از چیزی که در فوتبال دوپینگ محسوب شده و ضرر و زیان بسیاری به بازیکنان وارد می‌کند، منطقی نیست. امیدوارم مسئولان به گونه‌ای برخورد کنند که دیگر بازیکنان به سمت قلیان و سیگار نروند." او اشاره به برخورد عمومی و اجتماعی دارد که بارها وعده آن داده شده؛ اما در عمل اتفاقی نیفتاده است.

نظر پیروانی نیز قابل توجه است. "اکنون از زبان شما می‌شنوم. مقصر خانواده‌های این بازیکنان هستند که فرزندشان سمت این مسائل می‌رود." وی نیز از منظری تربیتی به ماجرا نگاه می کند؛ اما ماجرا وقتی جالب می شود که بدانیم، این خبررسانی ها مشتی از قلیان کشی در این رشته است. البته در سایر رشته ها نیز وضعیت چندان بهتر نیست. قلیان در حال فتح زندگی ورزشکاران ماست؛ چه بخواهیم و چه نخواهیم.