به گزارش مشرق، حسین اوجاقی قهرمان پرآوازه ووشوی ایران و سرمربی کنونی تیم ملی در گفتگویی مفصل با مشرق از خاطرات خود گفت. وی در بخشی از گفتگوی خود به شکست قهرمان جهان در اولین مسابقه جهانی خود به کمک ذکر یاعلی اشاره کرد که در زیر می خوانید:
ما مسلمان ها اعتقادات مذهبی خودمان را داریم و وقتی که به ائمه اطهار و به آن کسانی که برای ما مقدس هستند متوسل می شویم، در واقع از لحاظ قدرتی و تاثیرگذاری چیزی فراتر از آن بخش مادی و ظاهری خودمان می گیریم. کسی که تجربه کرده است می تواند این چیزی را که توصیف می کنم درک کند.
من یک تجربه عینی داشتم راجع به این قضیه؛ سال 1997 وقتی داشتم برای اولین بار و در سن 21 سالگی از کشور خارج می شدم، هنگام رفتن مادرم به من گفت وقتی جایی تو مسابقات به مشکل خوردی فقط بگو یاعلی (ع)، من داشتم می رفتم فرودگاه مهرآباد آن موقع به مادرم گفتم من تا همین جایش هم که عضو تیم ملی شدم کار شاقی بوده و نمی دانم آنجا می توانم موفق باشم یا نه، گفت تو برو هرجا به مشکل خوردی یک یا علی بگو. از مولا علی مدد به طلب.
من هم به حرف مادرم که اعتقاد داشتم و گوش می کردم، رفتم چهار تا مسابقه را بردم، یعنی آرژانتین را بردم، چین تایپه و کره و اوکراین را هم بردم، فینال خوردم به یک مبارز رومانیایی که یک مدال طلا داشت و قهرمان جهان بود، من راند یک را باختم، اگر راند دو را هم می باختم دیگر تمام بود و نقره می گرفتم، راند یک وقتی باختم آمدم بیرون لثه،یعنی محافظ دندانم را هم در نیاوردم، یادم است اصلا آب نخوردم روی صندلی هم ننشستم، یاد مادرم افتادم که گفت بگو یا علی، از مولا علی مدد بگیر، من در یک دقیقه استراحت مدام می گفتم یاعلی، وقتی رفتم داخل رینگ اصلا نمی دانم چطور کار کردم، وقتی فیلمش را دیدم چنان ضرباتی زدم و چنان حملاتی به حریفم کردم که 30 ثانیه اول انصراف داد و کار نکرد و آنجا من اولین مدال طلای خودم و ایران را گرفتم.
گفتگوی کامل مشرق با حسین اوجاقی را در اینجا بخوانید.
ما مسلمان ها اعتقادات مذهبی خودمان را داریم و وقتی که به ائمه اطهار و به آن کسانی که برای ما مقدس هستند متوسل می شویم، در واقع از لحاظ قدرتی و تاثیرگذاری چیزی فراتر از آن بخش مادی و ظاهری خودمان می گیریم. کسی که تجربه کرده است می تواند این چیزی را که توصیف می کنم درک کند.
من یک تجربه عینی داشتم راجع به این قضیه؛ سال 1997 وقتی داشتم برای اولین بار و در سن 21 سالگی از کشور خارج می شدم، هنگام رفتن مادرم به من گفت وقتی جایی تو مسابقات به مشکل خوردی فقط بگو یاعلی (ع)، من داشتم می رفتم فرودگاه مهرآباد آن موقع به مادرم گفتم من تا همین جایش هم که عضو تیم ملی شدم کار شاقی بوده و نمی دانم آنجا می توانم موفق باشم یا نه، گفت تو برو هرجا به مشکل خوردی یک یا علی بگو. از مولا علی مدد به طلب.
من هم به حرف مادرم که اعتقاد داشتم و گوش می کردم، رفتم چهار تا مسابقه را بردم، یعنی آرژانتین را بردم، چین تایپه و کره و اوکراین را هم بردم، فینال خوردم به یک مبارز رومانیایی که یک مدال طلا داشت و قهرمان جهان بود، من راند یک را باختم، اگر راند دو را هم می باختم دیگر تمام بود و نقره می گرفتم، راند یک وقتی باختم آمدم بیرون لثه،یعنی محافظ دندانم را هم در نیاوردم، یادم است اصلا آب نخوردم روی صندلی هم ننشستم، یاد مادرم افتادم که گفت بگو یا علی، از مولا علی مدد بگیر، من در یک دقیقه استراحت مدام می گفتم یاعلی، وقتی رفتم داخل رینگ اصلا نمی دانم چطور کار کردم، وقتی فیلمش را دیدم چنان ضرباتی زدم و چنان حملاتی به حریفم کردم که 30 ثانیه اول انصراف داد و کار نکرد و آنجا من اولین مدال طلای خودم و ایران را گرفتم.
گفتگوی کامل مشرق با حسین اوجاقی را در اینجا بخوانید.
