به گزارش مشرق، امیر ابراهیم رسولی کارشناس مسائل سیاسی طی یادداشتی در سایت نماینده آورده است: یادم میآید سالها قبل که مسئله دادن یارانه به مردم در حد حرف مطرح و بعد عملی گردید خیلیها از جمله بعضی بزرگان یا جناحها و گروهها دولت قبل را متهم به گداپروری کردند و با حملهای باورنکردنی خواستار عزت و کرامت انسانی شدند! همین دوستان در چند هفتۀ قبل هم به واسطۀ حادثه آتش سوزی آن را بهانه تصفیه حساب سیاسی کردند و با نامهنگاری و فضاسازی رسانهای خواستار ارزش نهادن به جان انسانهایی شدند که بیگناه جان خود را بر اثر اشتباه یک نهاد فدا کردند و صراحتاً خواستار استعفای مسئولین مرتبط شدند.
ما در این مجمل در پی پیدا کردن مقصر نیستیم. ما میگوییم مردم امروز مشکلات دارند، مشکلات اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و غیره و نمیتوان با فضاسازی رسانهای و سیاهنمایی سالهای قبل مشکلات آنان را حل کرد. قطعاً سیاسیکاری یا انداختن تقصیر به گردن این و آن کلید حل معضلات نیست.
اما امروز صحبت ما با همین دوستان است. دوستانی که هر روز با یک نام، قائلهای را ساماندهی میکنند. روزی به نام اصلاحطلبی، روزی به نام تدبیر، روزی به نام دفاع از آزادی، روزی به نام حقوق بشر و مدنیت و ...
متأسفانه روز گذشته دو نفر از هموطنان جان خود را برای گرفتن سبد کالا از دست دادند. سایت مشرق خبر داد یکی از این دو نفر در حالی بر اثر ازدحام و شلوغی جان خود را از دست داد که اسمش جزو واجدین دریافت سبد کالا هم نبوده است.
امروز دوستانی که مدعی تدبیر هستند و سعی دارند با دادن سبد کالا امید به مردم بدهند یا پاسخ مرگ این دو نفر را بدهند یا استعفا دهند، مگر نه اینکه عزت و شرف مردمان ایران زمین مقدس است پس چه شده که هیچ مسئول دولتی حاضر نیست در قبال این دو حادثه تأسف بار و تلخ حرفی بزند یا استعفا کند. قرار بود تدبیری کنید تا مردم امیدوار شوند اما تدبیر شما افراد را به مرگ کشاند.
نگاهی به رسانههای معاند و ضد انقلاب در چند روز گذشته نشان میدهد مانور اصلی آنها بر صفهای طویل و ازدحام عجیب مردم فقط در جهت تضعیف نظام است. مسئول این تضعیف کیست؟ آیا زمان جنگ است که مردم در صفهای طولانی بایستند تا تخممرغ بگیرند؟
مگر قرار نبود عزتی که مدعی بودید از بین رفته را باز گردانید. مگر قرار نبود در تصمیمهای کشوری تدبیر را سرلوحه کار کنید پس چه شد که جان مردم در کف این تدبیر از بین رفت آن هم به خاطر برنج یا روغن یا چند تخممرغ، امروز افکار عمومی پاسخ میخواهد. پاسخ میخواهد به تدبیری که قرار بود عدالت را برقرار کند اما چه شد که مسجدجامعی رئیس شورای شهر تهران واجد شرایط گرفتن برنج هندی و تخم مرغ است اما خیلی ها نه.
و اما کلام آخر؛ ماه عسل دولت رو به اتمام است. امروز به ادعا و شعارهایی که داده شد و اعتمادی که جلب شد پاسخ دهید که مردم منتظر پاسخند و قضاوت خواهند کرد.
ما در این مجمل در پی پیدا کردن مقصر نیستیم. ما میگوییم مردم امروز مشکلات دارند، مشکلات اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و غیره و نمیتوان با فضاسازی رسانهای و سیاهنمایی سالهای قبل مشکلات آنان را حل کرد. قطعاً سیاسیکاری یا انداختن تقصیر به گردن این و آن کلید حل معضلات نیست.
اما امروز صحبت ما با همین دوستان است. دوستانی که هر روز با یک نام، قائلهای را ساماندهی میکنند. روزی به نام اصلاحطلبی، روزی به نام تدبیر، روزی به نام دفاع از آزادی، روزی به نام حقوق بشر و مدنیت و ...
متأسفانه روز گذشته دو نفر از هموطنان جان خود را برای گرفتن سبد کالا از دست دادند. سایت مشرق خبر داد یکی از این دو نفر در حالی بر اثر ازدحام و شلوغی جان خود را از دست داد که اسمش جزو واجدین دریافت سبد کالا هم نبوده است.
امروز دوستانی که مدعی تدبیر هستند و سعی دارند با دادن سبد کالا امید به مردم بدهند یا پاسخ مرگ این دو نفر را بدهند یا استعفا دهند، مگر نه اینکه عزت و شرف مردمان ایران زمین مقدس است پس چه شده که هیچ مسئول دولتی حاضر نیست در قبال این دو حادثه تأسف بار و تلخ حرفی بزند یا استعفا کند. قرار بود تدبیری کنید تا مردم امیدوار شوند اما تدبیر شما افراد را به مرگ کشاند.
نگاهی به رسانههای معاند و ضد انقلاب در چند روز گذشته نشان میدهد مانور اصلی آنها بر صفهای طویل و ازدحام عجیب مردم فقط در جهت تضعیف نظام است. مسئول این تضعیف کیست؟ آیا زمان جنگ است که مردم در صفهای طولانی بایستند تا تخممرغ بگیرند؟
مگر قرار نبود عزتی که مدعی بودید از بین رفته را باز گردانید. مگر قرار نبود در تصمیمهای کشوری تدبیر را سرلوحه کار کنید پس چه شد که جان مردم در کف این تدبیر از بین رفت آن هم به خاطر برنج یا روغن یا چند تخممرغ، امروز افکار عمومی پاسخ میخواهد. پاسخ میخواهد به تدبیری که قرار بود عدالت را برقرار کند اما چه شد که مسجدجامعی رئیس شورای شهر تهران واجد شرایط گرفتن برنج هندی و تخم مرغ است اما خیلی ها نه.
و اما کلام آخر؛ ماه عسل دولت رو به اتمام است. امروز به ادعا و شعارهایی که داده شد و اعتمادی که جلب شد پاسخ دهید که مردم منتظر پاسخند و قضاوت خواهند کرد.