کد خبر 289013

تاریخ انتشار: ۱۰ اسفند ۱۳۹۲ - ۱۳:۳۷

دروازه‌بان "هاکی" که برترین گلر قرن فوتبال شد +عکس

مرد عنکبوتی فوتبال جهان با تجربه فراوان و افتخارات گسترده، یکی از برترین دروازه‌بانان تاریخ فوتبال جهان به شمار می‌رود.

به گزارش مشرق، جام جهانی 2014 برزیل در تابستان برگزار خواهد شد و 32 تیم حاضر در این رقابت‌ها در قالب 8 گروه چهار تیمی با هم پیکار خواهند کرد. در فاصله 4 ماه مانده به شروع جام جهانی ایسنا در سلسله گزارش‌هایی به معرفی بزرگان فوتبال دنیا پرداخته است. بخش هشتم از این سلسله گزارش‌ها به معرفی "لئو یاشین" یک از برترین بازیکنان تاریخ فوتبال اختصاص دارد:

لئو یاشین در تاریخ 22 اکتبر سال 1929 در مسکو به دنیا آمد و با درخشش در تیم ملی شوروی سابق به دروازه‌بانی تبدیل شد که خیلی‌ها او را برترین دروازه‌بان قرن توصیف می‌کنند.

*آغاز فعالیت:

یاشین تقریبا هیچ‌گاه درون دروازه فوتبال نایستاده بود. مدتی طولانی آرزو می‌کرد که بتواند جای میشائیل بوتوینیک، قهرمان شطرنج جهان را بگیرد، هم‌زمان در رشته‌های شمشیربازی،‌ بسکتبال،‌ تنیس و واترپلو نیز فعالیت کرده و درون دروازه تیم هاکی هم می‌ایستاد. وقتی او فوتبال را شروع کرد، ابتدا به عنوان مهاجم بازی کرد. در طول یک مدت که در یک کارگاه آموزشی فلزکاری کار می‌کرد، در تیم آنجا به نام توشینو نیز فعالیت می‌کرد. در سال 1945 در سن 15 سالگی به دینامو مسکو به مربیگری چرنیشوف پیوست که شیفته واکنش‌های او در درون دروازه شده بود و در آکادمی استعدادهای ورزشی آنجا به یادگیری دروازه‌بانی پرداخت.

*فعالیت‌ها:

با وجود تمام مساعدت‌هایی که در راه موفقیتش انجام شد، او تنها در نیمکت ذخیره‌ها جای داشت. از همین رو در ابتدا دو کار را هم‌زمان انجام می‌داد، در تابستان فوتبال، و در زمستان بین سال‌های 1951 و 1953 درون دروازه تیم هاکی روی یخ باشگاه می‌ایستاد. در تیم فوتبال باشگاه، تازه در سال 1953 و در سن 23 سالگی بود که نیمکت ذخیره‌ها را ترک کرده و اجازه یافت جای چومیچ را در دروازه تیم بگیرد. در همان سال دینامو قهرمان جام حذفی شوروی و در سال 1954 قهرمان باشگاه‌های این کشور شد. پس از اسپارتاک مسکو، رقیب و همشهری این تیم، دینامو موفق‌ترین تیم دهه 50 شوروی لقب گرفت.

یاشین اولین بازی ملی خود را در سال 1954 در دیدار مقابل سوئد که به پیروزی 7 بر 0 انجامید، انجام داد. وی در سال 1956 در بازی‌های المپیک ملبورن به همراه تیم ملی شوروی به مدال طلا دست یافت. ازآنجایی که بازیکنان حرفه‌ای کشورهای غربی اجازه شرکت در این مسابقات را نداشتند، کشورهای آماتور شرق اروپا حضور بیشتری در این رقابت‌ها داشتند.او در سال 1958 در اولین جام جهانی خود شرکت کرد. گرچه روس‌ها در مرحله یک چهارم نهایی در برابر سوئد میزبان حذف شدند، اما یاشین به عنوان برترین گلر جام انتخاب شد.یک سال پس از این که در سال 1959 به همراه دینامو مسکو به چهارمین قهرمانی لیگ فوتبال شوروی رسید، به موفقیت در جام‌های اروپایی نیز دست یافت.

شوروی با سنگربانی یاشین در دیدار نهایی اولین تورنمنت اروپایی، که آن زمان به نام جام کشورهای اروپایی معروف بود، با نتیجه 2 بر 1 بر یوگسلاوی چیره شده و قهرمان اروپا شد.او در جام جهانی 1962 در شیلی، نمونه تمام‌عیار یک دروازه‌بان مدرن بود. در آنجا هم دوباره به عنوان بهترین گلر جام برگزیده شد. در ابتدای دهه 60، یاشین دراوج دوران فعالیتش قرار داشت و در سال 1963 مرد سال فوتبال اروپا شد و تا امروز هم تنها دروازه‌بانی است که به این افتخار نائل شده است. در همان سال در 27 بازی‌ای که در لیگ شوروی انجام داد، ‌فقط شش گل دریافت کرد و دینامو بازهم قهرمان شد. اما آنچه که بیش از هرچیز موجب تحسین هواداران و کارشناسان می‌شد، شیوه بازی وی بود: او شعاع عملش را از محوطه جریمه فراتر قرار داده، خط دفاع تیمش را سازمان‌دهی می‌کرد و در هنگام حمله نیز به عنوان یک مدافع به کمک یارانش می‌آمد. توانایی او در بازی‌خوانی سبب می‌شد که هیچ‌گاه این شیوه بازی‌ گسترده‌ خطری را متوجه دروازه‌اش نکند. سومین حضور او در جام جهانی در سال 1966 در انگلیس در نیمه نهایی به پایان رسید، جایی که او نتوانست از شکست 1 بر 2 شوروی در مقابل آلمان ممانعت کند. یک سال بعد، در حالی که با انجام 78 بازی ملی، فقط 70 گل خورده بود، از فوتبال ملی خداحافظی کرد. او تا سال 1970 در 813 بازی درون دروازه تیم ملی فوتبال شوروی ایستاد.

از دیگر افتخارات او می‌توان از نایب قهرمانی او در جهان به عنوان گلر تیم ملی هاکی روی یخ، و نایب رئیسی فدراسیون فوتبال شوروی نام برد. او همچنین در سال 1970 در چهارمین جام جهانی‌اش حاضر شد،‌ اما در هیچ‌یک از بازی‌ها در دروازه قرار نگرفت. در 27 مه سال 1971، یاشین که به علت پیراهن سیاهش به پلنگ سیاه یا عنکبوت سیاه معروف بود، بازی خداحافظی‌اش را در مقابل دیدگان 104000 تماشاگر انجام داد. او به فوتبال وفادار ماند و در دینامو مسکو، رئیس هیئت مدیره و نیز در فدراسیون فوتبال شوروی، نایب رئیس شد.لئو یاشین که حتی در دوران بازیگری‌اش بسیار سیگار می‌کشید، در سال 1990 درگذشت، در حالی که شش سال قبل از آن هردو پایش را با عمل جراحی قطع کرده بودند.