گروه بين الملل مشرق - سید حسن نصرالله دبیرکل حزب الله لبنان در مصاحبه تفصیلی با روزنامه السفیر لبنان که بخش دوم از آن امروز در این روزنامه منتشر شده است، در ابعاد مختلف داخلی و منطقه ای به سوالات خبرنگار السفیر پاسخ داده است، آنچه می خوانید متن کامل بخش دوم این مصاحبه است:

 

سید حسن نصرالله: برخی دوستان بویژه بعد از سال 2006 با من در مورد برخی ایده ها صحبت کردند، تصور آنها این بود که افقی وجود دارد که به اعتقاد آنها از طریق آن حزب الله می تواند عبدالناصر جدید باشد. آنها به ما می گفتند: شما حزب الله و مقاومت در لبنان هستید و می توانید این نقش را با این حجم در عرصه جهان عرب ایفا کنید. این موضوعی بود که دوستان دیگر نیز آن را تایید می کردند. البته من هیچ توهمی در این زمینه نداشتم و به آنها گفتم که این درست نیست، این مقایسه نادرست است و مقایسه ای احساسی است.

عبدالناصر رئیس جمهور بزرگترین کشور عربی بود، دولتی که نیمی از جهان عرب است، این دولت امکانات و ارتش خاص خود را داشت. اما این فرد از روی دوستی مقایسه ای را به شکل نادرست انجام می داد. حتی اگر حزب الله در رأس قدرت در لبنان بود، باز هم این مقایسه غلط بود، حال چگونه شما در حالی که حزب الله تنها بخشی از ملت لبنان است، این مقایسه را انجام می دهید. نه حزب الله دولت است و نه لبنان دولت بزرگ منطقه ای که امکانات مادی و انسانی زیادی داشته باشد. واقعیت این است که توان حزب الله به علت دستاوردهایی که در سالهای 2000 و 2006 داشته، باعث تقویت روحیه امت شده است، کاری که حزب الله در جهان عرب و اسلام انجام داد، باعث شد که از احترام برخوردار شود و یک دیدگاه تقریبا ثابت را از بین برده و نمونه ای جدید را ارائه دهد.

حزب الله دیدگاهی را از بین برد که تقریبا 40 تا 50 سال روی آن کار شد بود، یعنی دیدگاه اینکه اسرائیل ارتشی شکست ناپذیر دارد و ما هیچ توانی برای مبارزه نداریم و هیچ گزینه ای نیز جز مذاکره و سازش و عقب نشینی در برابر اسرائیل نداریم، حزب الله آمد و این دیدگاه را از بین برد.

حجم واقعی موضوع این مقدار است، وجود ما در جهان عرب از حد احترام  تجاوز نمی کند، اما صحبت در مورد اداره یا امکان و توان حزب الله در اداره تحولات در جهان عرب و کشورهای عربی و ملت های عربی و دخالت در اینجا و آنجا برای تغییر معادلات چیزی است که حزب الله امکان حضور در آن را ندارد، این موضوع مفهوم است و نیازی به بررسی نیز ندارد.

برخی می گویند: عبدالناصر ارتشش را به یمن فرستاد و تو نیز ارتشت را به سوریه فرستاده ای، موضوع سوریه چیز دیگری است، بنابراین توان انسانی و مالی حزب الله و اوضاع کشور و دولت اجازه این کار را نمی‌دهد. من فکر نمی کنم که فرصتی وجود داشت که حزب الله از دست داده باشد، تمام دیدگاه ما این است که احترامی که به دست آورده ایم را در راستای تقویت فرهنگ مقاومت در جهان عرب و اسلام به کار گیریم. از این روست که ما با روی باز با نیروهای ملی و اسلامی تعامل می کنیم، ما در کشورهای دیگر و اعتقادات و دیدگاه ها و روش های سیاسی و رویکردهای داخلی آنها دخالت نمی کنیم. برای ما مهم این است که احزاب ضد اسرائیل باشند، در این صورت ما روابط خود را با آنها تقویت می کنیم.

مثلا در سال 2000 انتفاضه فلسطین شکل گرفت، این انتفاضه حدود سه ماه بعد از پیروزی حزب الله در لبنان بر اسرائیل صورت گرفت و متاثر از این پیروزی بود. در فلسطین این امکانات وجود داشت که حزب الله یک گروه جهادی فلسطینی ایجاد کند و آن را آموزش داده و تجهیز کند و با تامین مالی آن، به شاخه حزب الله در فلسطین تبدیل کند. بسیاری از افراد در مورد این ایده با من صحبت کردند. حتی برخی در ماهواره ها ظاهر شده و اعلام کردند که جوانان فلسطینی هستند که به ما و حزب ما اعتماد دارند و می خواهند به صورت مستقیم با ما کار کنند. اما ما این ایده را رد کردیم و آن را تایید نمی کنیم، چرا که ایده نادرستی است و سودی به حال آرمان فلسطین ندارد، و تنها شکاف ها در ملت فلسطین را افزایش می دهد. این ملت نیاز به گروه های جدید ندارد، بلکه نیاز به این دارد که تمام این گروه ها جمع شوند. کسانی که به فکر کمک هستند به گروه های مقاومت موجود در فلسطین بپیوندند، چرا که این گروه ها تاریخ و امتداد وجودی برای خود دارند.

حزب الله لبنان ماهیت خود را مقاومت در برابر اشغالگری اسرائیل و پروژه های این رژیم می داند و خود را یک گروه در فلسطین به شمار نمی‌آورد. ما حتی در نزدیک ترین عرصه ها به این صورت تعامل می کنیم و وارد مسایل مربوط به اسرائیل و فلسطین نمی شویم. ما نمی خواهیم رهبری ملت فلسطین و افکار عمومی آن را به دست آوریم. علاوه بر اینکه چنین پروژه ای در جهان عرب اصلا وارد نیست و نباید در این زمینه مقایسه ای صورت گیرد.

ما از احترام برخوردار هستیم و پرچم ها و تصاویر ما برافراشته شده است، این موضوع تا زمان اعلام موضع ما در قبال سوریه وجود داشت، نه تا زمان دخالت نظامی در سوریه. موضوع سوریه برای ما متفاوت است. [ در دیدگاه برخی‌ها] ما حتی نباید نسبت به موضوع سوریه موضع سیاسی اتخاد کنیم، اگر بیاییم  بگوییم که در سوریه خواستار راه حل سیاسی و گفتگو بین دولت و مخالفان و بررسی سیاسی مسایل هستیم، ما باید از قاموس هستی حذف شویم، چرا که با این سخنان بر خلاف پروژه ای حرف زده ایم که همه در آن وارد شده‌اند تا سوریه را از ریشه و اساس برکنند.

ما باید مسایل را با دقت بررسی کنیم، من می گویم کسی که ما را در جهان عرب آزار می دهد، مردم نیستند، بلکه برخی نخبه ها و نیروهای سیاسی هستند، این در حالی است که مزاج سیاسی مردم تغییر کرده، بر اساس اطلاعات و تماس های من با هیئت های برخی کشورهای عربی که با من ملاقات دارند، مزاج ملت های عربی الان به وضوح تغییر کرده است.

انتقادی که بر ما وارد شده به این علت نیست که وارد مبارزه در سوریه شده ایمبلکه به این علت است که ما باید از همان روز اول موضع خود را بر ض بشار اسد و دولت سوریه اعلام می کردیم، اما برای منافع چه کسی باید اینکار را می کردیم؟ این مهم نبود، نکته مهم این بود که ما با منافع آنها همراه شویم. بعد از دخالت نظامی میزان جنجال علیه مواضع ما بالا گرفت، دخالت نظامی در واقع مشروح مواضع ما بود، مشکل آنها با ما در مواضع سیاسی مان است.

سید حسن نصرالله: به اعتقاد من مرحله ای وجود دارد که گریزی از آن نیست و این مرحله به پیش می رود. اوضاع برخی کشورها در همین روال در  جریان است. بنابراین باید اولویت ها را از اول مشخص کرد، اولویت اول کاستن از خسارت هاست. من در سطح جهان عرب و اسلام سخن می گویم، اگر دولت ها و حکومت هایی وجود داشته باشند که بتواند به نوعی بر دیگران تاثیر بگذارند، باید این کار را انجام دهند.

مثلا عراق به سمت تجزیه شدن پیش می رود، چه کسی می تواند به این کشور کمک کند که در این مسیر وارد نشود؟ کسی که می تواند باید تلاش کند، اگر ایران قادر به کمک است، باید کمک کند و ایران این کار را می کند. در سوریه نیز باید تلاش کرد تا این کشور به سمت تجزیه پیش نرود. موضوع یمن موضوع جدی است، این مواضع شوخی بردار نیست، ما نمی خواهیم یمن تقسیم شود. اگر بخواهند به یک دولت فدرالی یا اقلیمی برسند، این ممکن است. البته این نیز خطراتی دارد، اما خطر اصلی در تبدیل شدن یمن به دو یا سه کشور است.

بنابراین اولویت اصلی جلوگیری از خسارت یا فروپاشی است، این موضوع در معادلات نظامی نیز وجود دارد. کسی که مورد حمله قرار می گیرد، در وهله اول باید موقعیت فعلی خود را حفظ کند و مناطقی را از دست ندهد، بعد از آن است که باید در بازگرداندن خسارت هایی که به وی وارد شده، فکر کند. در سیاست نیز همین موضوع صادق است.

این کار تلاش زیادی را می خواهد و در برخی میدان ها باید با آرامش این کار را کرد. اگر امکان تاثیر گذاری بر برخی گروه ها و نیروها وجود دارد، باید این کار را انجام داد. اولویت جلوگیری از خسارت ها در موضوع تجزیه و در موضوع جلوگیری از هرج و مرج و انتقال فتنه ها به اماکن دیگر است. اولویت کنونی اولویت ثبات و دعوت به آرامش برای اصلاحات است، چرا که رفتن به سمت درگیری ها کشور را به سوی تجزیه پیش می برد.

 

اولویت دوم تلاش برای حل مسایل است، اگر دیدگاه ها مبتنی بر انتقام جویی باشد و ما بخواهیم مواضع یکدیگر را مورد محاکمه قرار داده و به همدیگر اتهام زنی کنیم، اوضاع کنونی همچنان ادامه خواهد داشت، این اقدام شامل تمامی عرصه ها در لبنان و فلسطین و در تمام منطقه می شود. در هر منطقه ای که نیاز به بررسی مسایل وجود دارد، باید این کار را انجام داد.

در این راستا اگر نظر مرا درباره همگرایی ایران و عربستان بپرسی من آن را تایید می کنم، البته این اعتقاد را هم دارم که عربسنان نقش بسیار منفی در تحولات جهان عرب و اسلام ایفا می کند. این کشور همچنین تاسیس کننده اتفاقات منطقه است و با ترویج یک دیدگاه به این اتفاقات دامن می زند. اما با این وجود همگرایی ایران و عربستان به حل مسایل کمک می کند، همگرایی ایران با دیگر کشورهای خلیج فارس نیز همینطور است.

در مورد نیروهای سیاسی باید گفت که بازگشت مردم به گفتگو با وجود اختلاف نظرها مفید است، چرا که می‌توان اختلافات را بر اساس اولویت های مورد توافق و مساحت های مورد اختلاف سازماندهی مجدد کرد، ما نباید به سمت دشمنی مطلق و نفرت و واگرایی حرکت کنیم. دستیابی به مسایل مطرح شده ممکن است.

من اعتقاد دارم که این رویکرد تا یک یا دو یا سه و چهار سال آینده ایجاد خواهد کشد، این چیزی است که سنت های تاریخی و تجربه جوامع بشری نشان می دهد، من شاعرانه سخن نمی گویم، بلکه بیداری و هوشیاری وجود دارد که در حال افزایش است، تراکمی ایجاد می شود و اعتقادهایی تشکیل خواهند شد که کاملا از سالهای قبل متفاوت است. البته این نیاز به زمان دارد تا ما از اوضاعی که در آن قرار داریم خارج شویم.

 

شاید از من بپرسید که در جهان عرب در سالهای آینده باید چکار کنیم، اما سوال اصلی این است که جهان و اروپا و آمریکا در این مدت به چه سمتی پیش می روند و چه تحولاتی رخ خواهد داد، اوضاع کنونی در را به روی تمام احتمال ها باز نگه می دارد و این موضوع تاثیرات بسیار زیادی بر منطقه ما دارد.

اگر هر انسان مخلصی در امت اسلام در موقعیت رسمی یا دینی یا سیاسی یا فکری خود وارد عمل شود و کارهایی که می تواند را انجام دهد، می توان از خسارت ها کاست و دشمنی ها را کم کرد. ما خیالی حرف نمی زنم، بلکه - صرف نظر از موفقیت یا شکست - وظیفه هر کدام از انسان هاست که در این عرصه وارد عمل شود.

 

السفیر: ارزیابی شما از قضیه هدیه عربستان سعودی به ارتش لبنان از طریق فرانسوی ها چیست؟

سید حسن نصر الله: در ابتدا باید بگویم که ما مخالفتی به کمک به ارتش لبنان از هر طرفی که باشد، نداریم، تنها به این شرط که این کمک ها بدون پیش شرط ارائه شوند و در این خصوص همواره از دولت خواسته ایم که چنین کمک هایی دریافت کند. در مرحله ای تلاش کردیم برای تحقق این هدف از دوستان کمک بگیریم، حتی پس از عقب نشینی سوریه از لبنان باز این کشور کمک هایی به ارتش لبنان کرد. ایران نیز بارها اعلام کرد که امادگی کمک به ارتش لبنان را دارد، اما در قبال ایران برخی مخالفت کردند و برخی دیگر نیز جانب احتیاط را پیش گرفتند. در این خصوص در میان تصمیم گیرندگان سیاسی مشکل داریم. چون برخی از آنها این کمک ها را رد می کنند و برخی دیگر جانب احتیاط را در قبال آن در پیش می گیرند و من دلیل این امر را می دانم، بیم از آمریکا و برخی از کشورهای عربی است.

در هر صورت و ما از اصل حمایت از ارتش لبنان حمایت و آن را تایید می کنیم، به شرط انکه این حمایت به تقویت ارتش لبنان منتهی شود. اما درباره کمک های اخیر باید گفت که این کمک ها از سوی عربستان و از طریق فرانسوی ها به ارتش سوریه ارائه شد ما در این خصوص در رسانه ها تحلیل و تفسیری نکردیم، چون از حقیقت ماجرا با خبر نبودیم، اینکه شرط و شروطی برای این کمک ها در نظر گرفته شده بود یا نه و اینکه در پس این کمک ها چه هدفی قرار داشت.

در اینجا نمی توانم بگویم که برای این کمک شرط و شروطی گذاشته شده بود، چون به صورت دقیق از آن اطلاع نداریم، به همین دلیل در بیانیه وزارتی نیز وقتی به این امر اشاره شد، اعتراضی نکردیم، اما هرچه هست، آنکه آینده مشخص خواهد کرد که شرط و شروطی وجود داشته یا خیر و بازتاب این کمک چه خواهد بود. برخی این کمک ها را تقدیر و برخی در ماهیت آن شک کردند، من نه از آنها تقدیر و نه در ماهیت آنها شک می کنم، بلکه در انتظار نتایج خواهم ماند، اما بار دیگر تاکید می کنم که ما کمک هر کشوری و هر طرفی بالطبع به جز اسرائیل برای حمایت از ارتش لبنان را می پذیریم.

اصول و باورهای ارتش ثابت است

السفیر: آیا این بیم وجود دارد که در اعتقادات ارتش لبنان و اصول و مبادی حاکم بر آن تغییراتی صورت گیرد؟

سید حسن نصر الله: در این خصوص نگرانی نداریم. در این ارتباط سخنانی در رسانه ها بر زبان آورده شده به اعتقاد ما این سخنان بی ارزش است، چون قضیه ارتش لبنان سلاح و تجهیزات نظامی یا آنچه در اختیار دارد و ندارد نیست، آنچه مهم می نماید، اعتقادات و باورهای ملی و تصمیمات سیاسی آن است. اعتقادات ملی این دستگاه کاملا روشن و شفاف است و این امر را در خط مشی و تعامل و از خود گذشتگی هایش در تمام طول سال های گذشته به اثبات رساند و تصمیمات سیاسی لبنان به خصوص در چار چوب دولت کنونی یا هر دولتی که در آینده تشکیل خواهد شد، بر اصل توافق و اجماع نظر و مشارکت تمام نیروها استوار است و این تضمینی است برای اینکه دستگاه های امنیتی یا نظامی از سوی هیچ طرفی مورد بهره برداری قرار نگیرند و به این طریق ما از خدمات و از خود گذشتگی های ارتش لبنان تقدیر و تشکر می کنیم.

السفیر: لطفا درباره عملکرد مقاومت و رابطه آن با ارتش در منطقه جنوب ليطانی هم توضیح دهید.

سید حسن نصر الله: در جنوب لیطانی چه از سوی مقامات رسمی و چه از سوی مقاومت تعهد کامل به اجرای قطعنامه 1701 وجود دارد و مقاومت در آنجا هیچ سلاحی در دست ندارد و به این امر متعهد است. رابطه با ارتش لبنان نیز رابطه ای خوب است و هیچ مشکلی در این خصوص مشاهده نمی شود.

السفیر: رابطه مقاومت با نیروهای چند ملیتی چه طور است؟

سید حسن نصر الله: رابطه مقاومت با نیروهای چند ملیتی خوب است. البته مواردی مشاهده شده که اختلافاتی میان اهالی برخی مناطق و روستاها با نیروهای چند ملیتی به وجود می آید که در این خصوص تلاش می شود، با تماس مستقیم با این نیروها و شخصیت های منطقه یا تماس با ارتش لبنان موضوع را حل کنیم، چون ارتش مسئول این امر شمرده می شود. در واقع تلاش می شود، این اختلافاتی که عموما سیاسی یا عمدی نیستند، حل شود، به همین دلیل می توان گفت که رابطه خوبی میان مقاومت و نیروهای چند ملیتی در جنوب ليطانی وجود دارد.


السفیر: در آخرین جلسه گفت وگو ولید جنبلاط به عقب کشیدن هزاران سرباز از منطقه جنوب ليطانی و ارسال آنها به مناطق دیگر که ارتش به آنها نیاز داشت، شک کرده بود، آیا واقعا بیمی از این حیث وجود دارد؟

سید حسن نصر الله: نه در این خصوص نباید نگرانی وجود داشته باشد، اگر واقعا به ارتش در مناطق دیگر نیاز وجود دارد باید به آنجا ارسال شود، چون هم اکنون در جنوب و نه تنها در جنوب ليطاني در نتیجه ارتباط و انسجام و هماهنگی سیاسی و عمومی و دوری آن از بسیاری از تناقضات و حساسیت ها و همچنین از سوی دیگر وجود مقاومت و موازنه ترس حاکم بر منطقه آرامش حاکم است و این موجب می شود تا نیاز ارتش چندان در این منطقه احساس نشود، اما باید حضور داشته باشد، در واقع حضور ارتش در اینجا مهم است، نه تنها آن. چون عوامل بسیاری در برقراری آرامش در جنوب تاثیر گذار هستند.

السفیر: پیوستن به ارتش، آیا این می تواند، راه حلی برای این مشکل باشد؟

سید حسن نصر الله: ما حامی و طرفدار حمایت از ارتش برای انجام هرچه بهتر وظایفی که بر آن محول شده هستیم، چون این نهاد، موسسه ای است که از بالاترین میزان حمایت ها و تاییدهای مردمی برخوردار است و وجود آن موجب اطمینان خاطر در میان شهروندان لبنانی می شود. به همین دلیل ما از همه لحاظ از ارتش حمایت می کنیم تا بتواند به وظایف خود چه در شمال و چه در جنوب و چه در بقاع یا در بقیه مناطق لبنان عمل کند.

السفیر: انتشار پدیده وجود پراکنده سلاح در دست اهالی هر شهر و منطقه و روستای لبنانی به شکلی که امروز شاهد آن هستیم، می تواند به ایده ها و افکار مقاومت و سلاح آن خدمت کند یا نتایج معکوسی روی آن بگذارد؟

سید حسن نصر الله: مسئله وجود سلاح در دست اهالی روستاها و شهرک های مختلف لبنانی، مسئله ای قدیمی است و پیش از حزب الله و مقاومت و به طور مشخص مقاومت اسلامی و به طور اخص مقاومت فلسطینی در لبنان نیز مطرح بوده، چون برخی تلاش می کنند که قضیه انتشار سلاح در میان مقاومت اسلامی را به مقاومت فلسطینی منتسب کنند. در حالی که این سلاح ها از مدت ها پیش از ده ها سال پیش در شهرها و روستاها و شهرک های لبنانی وجود داشته و کنترل و جمع آوری این سلاح ها امری بسیار مهم است و این اقدام به ایده ها و افکار مقاومت خدمت خواهد کرد و هم اکنون در این برهه از زمان می تواند به امنیت اجتماعی و امنیت ملی کشور کمک کند.

به نظر من گرفتن سلاح و جمع آوری آن امر درست و ممکنی نمی تواند باشد، این هدفی غیر واقعی است، چون حتی نیروهای سیاسی نیز در لبنان دارای سلاح هستند. بنابراین راه حل این امر رفتن به خانه های مردم و گرفتن سلاح های آنها نیست، بلکه راه حل تحمیل هیبت و شکوه و نشان دادن جایگاه واقعی دولت در کشور است. هنگامی که قدرت دولت اعمال شود و ارتش و نیروهای امنیتی در همه جا حضور داشته باشند و به ناامنی ها رسیدگی و افراد مخل امنیت را کنترل کنند، در این صورت ناخود آگاه ناامنی ها بر طرف و سلاح ها جمع آوری خواهد شد، در واقع اگر دولت به وظیفه خود عمل کند در آن صورت دیگر این سلاح ها خطری ایجاد نخواهند کرد، آنچه مهم است، عمل دولت به مسئولیت های خویش است، طرح ها و برنامه های امنیتی که هم اکنون وضع می شود و تصمیمات دولت در واقع حمایت و پوشش این نیروهای سیاسی از این طرح ها و برنامه هاست و به نظر من گام های مهمی در این راه شمرده می شوند.

السفیر: متهم کردن حزب الله به تعطیل کردن دستگاه ها و نهادهای دولتی آیا درست است و آیا این اقدام به مقاومت خدمت می کند؟

سید حسن نصر الله: این اقدام صد در صد به زیان مقاومت است، مقاومت نیرویی در دفاع از لبنان است، نیروی حامی، آزادی بخش است و هنگامی که در داخل لبنان دولت و حکومت و موسساتی وجود داشته باشند که اداره امور کشور و مردم را در تمام سطوح سیاسی و حقوقی و قضایی و امنيتی و اجتماعی و اقتصادی و مالی و معيشتی عهده دارد باشند، اين قضیه به مقاومت کمک بسیاری خواهد کرد.

مقاومت به طور کلی یک نیروی نظامی نظامی نیست. ایده مقاومت اصلا این نیست. برای اینکه مقاومت بتواند، ه کار خود ادامه دهد و وظایف خود را به انجام برساند نیازمند جامعه ای امن و مستحکم است و در این میان بیکاری، فقر، منازعات و درگیری های داخلی در این خیابان و آن منطقه و این شهر و آن محله و خصومت های داخلی همه و همه تاثیری منفی بر طرح ها و برنامه های مقاومت دارد.

السفیر: در فرهنگ مقاومت و حزب الله خطر تکفیری ها و خطر اسرائیل با هم متلازم است، هنگامی که شما از سوریه و نگرانی های اسرائیل صحبت می کنید، این بدان معنی است که شما خطر تکفیری ها را مقدم بر خطر اسرائیل می دانید؟

سید حسن نصرالله: در نظر من هیچ کدام مقدم نیستند، هر دو در کنار هم هستند، به عبارت دقیق‌تر هر دو هم‌زمان هستند. بنابراین نمی‌توانیم بگوییم که خطر تکفیریها، خطری در آینده است، چرا که این رویکرد همواره خطرناک بوده است. اما در مورد ما و عرصه لبنان خطری است که در آینده ممکن است واقع شود.

مثلا در عراق این رویکرد خطر فعلی است، ایمن الظواهری می گوید که این رویکرد 4000 عملیات شهادت طلبانه –به تعبیر خودش- در عراق انجام داده است. در این میان بیش از 3900 عملیات بر ضد آمریکایی ها نیست. اگر بپذیریم که تنها صد عملیات بر ضد آمریکا انجام شده که البته تعداد واقعی هم این مقدار نیست، باید قبول کنیم که بیشترین نسبت از این عملیات ها بر ضد شیعه و سنی و مسیحی و کرد ها و سایر ساختارهای انسانی عراق صورت گرفته است.

از جماعت اسلامی در لبنان سوال کنید که شاخه لبنانی اخوان المسلمین و برادرانشان در عراق هستند. تعدادی از رهبران حزب اسلامی که بخش عراقی اخوان المسلمین است در دیدار با من گفتند که بیشتر رهبران و کادر انسانی این حزب عراقی از سوی القاعده و سلفی ها کشته شده اند.

القاعده همچنین تعداد زیادی از علمای سنی و شیعه را کشته است و شاید بتوان گفت بیش از علمای شیعه، از علمای اهل تسنن ترور کرده است. خطر تکفیری مصیبتی برای عراق ایجاد کرده است، الان مشکل عراق چیست،؟ انفجارها و عملیات انتحاری . مشکل افغانستان چیست؟ چه کسی سران جهاد گرای افغان را می کشد؟ آنهم جهادگرانی که مفتخر به شکست دادن شوروی سابق هستند.
احمد شاه مسعود را القاعده در یک عملیات انتحاری کشت. ربانی را نیز که شیخ صلح بین طالبان و دولت افغانستان بود، همین گروه کشتند.

آنها در پاکستان و سومالی و هر جای دیگری که باشند، تهدید جدی و واقعی هستند. در لبنان آنها در ابتدا تهدید مستقیم نبودند. اما الان تهدید مستقیم هستند. وقتی من از لبنان صحبت می کنیم، منظورم سوریه و لبنان است، چرا که این دو پرونده در واقع یکی است.

ما تهدید تکفیریها را واقعی و جدی می دانیم، تهدید اسرائیل نیز واقعی و جدی است. تهدید اسرائیل یک تهدید موجودیتی است، اسرائیل الان می ترسد، اما روزگاری آرمانش این بود که سرزمین ما را بگیرد و ما را از آن بیرون کند.، هنوز هم این پروژه را در سر می پروراند. تکفیری ها نیز یک تهدید موجودیتی به شمار می روند.

در سال 2006 اطلاعات ما نشان می داد که یکی از اهداف جنگ اسرائیل ایجاد تغییرات مردم شناختی در کشور است، آنها (تکفیری ها) نیز همین ایده را دنبال می کنند و می خواهند با سرکوب دیگران این تغییرات را به نفع خود ایجاد کنند.

من هیچ کدام از این تهدیدها را بر دیگری مقدم نمی کنم و می گویم که هر دو تهدید فعلی، جدی، بزرگ و موجودیتی هستند. باید با آنها بر این اساس رفتار کرد، اسرائیل تنها تهدید ما نیست، بلکه تهدیدی برای کل منطقه است، تکفیری ها نیز تهدیدی برای کل منطقه هستند.

السفیر: ارزیابی شما از حجم جریان تکفیری در سوریه و لبنان چیست؟

سید حسن نصرالله: هیچ کس اطلاعاتی در این زمینه ندارد، برخی دولت های منطقه ای اطلاعاتی دارند، اما کامل نیست. اروپایی ها آمارهایی در این زمینه دارند، هر دولتی آمارهای خود را ارائه کرده است، اما چه کسی شمار افرادی که از کشورهای عربی خارج شده اند را می داند؟ آمار دقیقی وجود ندارد، اما ارزیابی ها نشان می دهد ده‌ها هزار نفر غیر سوری در خاک این کشور مستقر شده‌اند.

السفیر: آیا تا زمانی که آنها در سوریه حضور دارند، لبنان محیط خوبی برای این عناصر هست؟

سید حسن نصرالله: حتی در سوریه نیز با گذر زمان مشخص می شود که آنها محیط خوبی ندارند، در تمام جهان عرب و اسلام اینگونه است. هنگامی که شما از مسلمانان اهل تسنن سخن می گویید، آنها انسان هایی هستند که نمی توانند این همه افراط و تندروی را تحمل کنند. این موضوع در افکار عمومی سنی ها هم عجیب است. من تردید دارم که آنها محیط امنی برای خود داشته باشند. هنگامی که از این عناصر در یک محیط معین استفاده می شود، مانند سوریه اوضاع به هم می ریزد. هنگامی که کشورهای مختلفی از این گروه ها حمایت می کنند، هدف آنها این است که مخالفان مسلح در سوریه ایجاد کنند، هویت این مخالفان برای آنها مهم نیست، این مخالفان می توانند القاعده یا سلفی یا اخوانی یا صوفی یا ملی گرا و یا لائیک باشند.

السفیر: آیا می توان گفت که منافع آنها در بقای دولت سوریه است تا این عناصر را همچنان تجهیز کنند؟

سید حسن نصرالله: این موضوع ساده است، در هر جای دیگر امکان توجیه وجود دارد. بر اساس این دیدگاه اگر تو علوی باشد، می گوید که با ناصری ها می جنگد، اگر شیعی باشی می گوید که با رافضی ها می جنگد، اگر سنی باشی می گوید که با کافران و طاغوت می جنگد.  موضوع حکم دادن به ارتداد و کفر افراد در نزد آنها بسیار ساده است. الان داعش جبهه النصره را تکفیر می کند، النصره نیز داعش را مرتد و کافر می داند. این در حالی است که هر دو گروه از یک مشرب و خط و سازمان هستند.

این بهانه را خیلی راحت می توان در هر منطقه دیگری ایجاد کرد. من نقش برخی رژیم های عربی  را در این زمینه بررسی می کنم، من اعتقاد دارم که موضع اخیر عربستان کمک بسیار زیادی در این زمینه کره است، چرا که این دیدگاه از این کشور است و از آنجا تامین مالی می شود و فتواها نیز از آنجا صادر می شود. اتخاد موضع اخیر از سوی این کشور و بسته شدن منابع مالی و تغییر فتواها و تغییر گفتمان مطبوعاتی و دینی تحول بزرگی به شمار می رود.

از نظر من فضای سنی نیز برای پذیرش تکفیری ها آماده نیست، اما از تکفیری ها در فضای سنی استفاده سیاسی شده است، حتی در لبنان نیز گروه های بسیار کوچک سنی وجود دارند که انتخابات حجم واقعی آن ها را مشخص خواهد کرد. برخی از این گروه ها استفاده می کند و آنها را با تامین مالی و حمایت و بسیج کردن رسانه ها در راستای اهداف مشخصی به کار می گیرند. این گروه ها البته در حالت نگرانی شدیدی قرار دارند، چرا که موضع سعودی ها و پیامدهای آن در لبنان دامن آنها را گرفته است، اگر این گروه ها محبوبیت مردمی واقعی داشتند، جایی برای ترس وجود نداشت.

جریان تکفیری هیچ آینده ای در جهان عرب ندارد، چرا که هیچ پروژه ای هم ندارد.

بدون اینکه نامی از کشوری ببرم؛ هنگامی که موضوع تغییر نظام در کشوری مطرح می شود، ملت از این دولت چه می‌خواهند؟ آنها عدالت، حذف بیکاری و تامین غذا و امنیت و مواضع ملی گرایانه معقول را می خواهند. این جریان هیچ پروژه ای یا پاسخی برای این مطالبات ندارد، به همین علت من قطع  و یقین می دانم که اگر استفاده ابزاری منطقه ای و بین المللی از این گروه ها در ابعاد امنیتی و سیاسی را کنار بگذاریم، آنها هیچ حضور بزرگی در جهان اسلام ندارند و هیچ محیطی آماده پذیرش آنها نیست و هیچ آینده ای نیز ندارند.

السفیر: گفتمان ما شیعیان امامیه این است که از آرمان فلسطین کناره گیری نمی‌کنیم، هدف از این آرمان چیست؟

سید حسن نصرالله: هدف از این آرمان دو پیام است، پیام اول مختص شیعیان است که برخی به دنبال ترساندن آنها و فرسایش قدرت آنها و مشغول کردن آنها در کشورهای عربی و اسلامی و اقدامات تروریستی و انفجار علیه آنها هستند. عاملان این اقدامات می خواهند شیعیان را از آرمان فلسطین دور کنند و حتی فراتر از این موانع روانی در برابر فلسطین و ملت فلسطین و آرمان فلسطین قرار دهند.
پیام دوم برای تمام کسانی است که می خواهند بخشی از امت اسلامی و عربی را از آرمان فلسطین جدا کنند، آنها میخواهند به ما بگویند که ارتباطی به فلسطین ندارید، این موضوع مربوط به گروه معینی از امت اسلام است.

ما به آنها می گوییم که شما ما را به هر چه می خواهید متهم کنید. اتهام زنی ها و کشتن ما و خودروهای بمب گذاری شده و عملیات های انتحاری و کشتار در برخی مناطق جهان اسلام هرگز ما را از بودن در کنار آرمان فلسطین و حمایت و التزام به آن باز نمی دارد.
این پیام دو بعد دارد، بعد اول مربوط به شیعیان و بعد دوم عمومی است، من اعتقاد دارم که ضروری است که بر این موضوع تاکید کنیم. سخن من برگرفته از ابعاد طایفه ای یا مذهبی نیست، مقاومت در لبنان هرگز از ابعاد طایفه ای وارد عمل نشده است.

السفیر: بخش داخلی مصاحبه را از طرح امنیتی دولت  و اجرای این طرح در طرابلس و  بقاع آغاز می کنیم، آیا لزوما باید پایتخت شمالی کشور شاهد  بیست دور درگیری می بود و صدها نفر در آن کشته یا زخمی می شدند و چه چیزی تضمین می کند که این مرحله با مراحل و بررسی های قبلی متفاوت باشد؟

سید حسن نصرالله: به اعتقاد من این بار متفاوت از قبل خواهد بود. در دفعات پیش همواره مشکلی در تصمیم گیری سیاسی وجود داشت، یکی از عوامل اصلی در اتخاذ تصمیم های بزرگ در این گام ها بازگشت تیم مقابل ما به دولت است. به اعتقاد من اگر آنها خارج از دولت بودند، با این طرح امنیتی موافقت نمی کردند و آن را به تعطیلی می کشاندند. این موضوع قبلا هم اتفاق افتاده است. شکی نیست که تغییر دولت سودمند بود و ما از همان ابتدا در دوره سرپرستی نجیب میقاتی تمایل زیادی داشتیم که تیم مقابل نیز در دولت حضور داشته باشد، اما آنها گزینه دیگری را انتخاب کردند.

اما امروز دولت متشکل از بیشتر گروه های سیاسی است و می تواند دستاوردهای بزرگی داشته باشد. ممکن است با کندی حرکت کند، اما می تواند دستاوردهای بزرگ به دست آورد.

السفیر: آیا دستور شاه عربستان سعودی مبنی بر محکومیت گروه های تروریستی در لبنان نیز پیامدهایی خواهد داشت؟

سید حسن نصرالله: این موضوع کمک زیادی خواهد کرد و تیم سیاسی مقابل را وا خواهد داشت که در مبارزه با این پدیده جدی تر باشد و باعث تحرک برخی دستگاه های امنیتی نیز شده و موافقت با برخی طرح های امنیتی را نیز به دنبال داشته و همچنین پوشش مناسب برای ارتش ایجاد کرده است. من اعتقاد دارم که این اقدامات به نوعی با تصمیم سعودی ها مرتبط است.

السفیر: ارزیابی شما از اقدامانی که دولت تمام سلام در مورد انتصابات یا پرونده های دیگر انجام داده چیست؟
 
سید حسن نصرالله: قطعا ما در این تصمیمات شریک هستیم و تمام کمک های لازم و تسهیلات مورد نیاز را به دولت انجام می دهیم.

السفیر: در موضوع طرابلس حزب الله در برخی اوقات به ایجاد پوشش سیاسی برای آن متهم شد، تا الان چه دستاوردهایی محقق شده و تا چه مقدار مفید خواهد بود؟

سید حسن نصرالله: این موضوع برای طرابلس و شمال لبنان و تمام لبنان مفید است، چرا که اتفاقاتی که در طرابلس روی داد، باعث ایجاد چالش در فضای سیاسی و تبلیغاتی و ملی و روانی در کل کشور شده بود. هر اقدامی برای جلوگیری از خونریزی به آرامش مردم منجر می شود و مقدمات آشتی احتمالی آینده رافراهم می کند و باید هم این کار را انجام دهد. البته ممکن است مقدمات اقدامات گسترده تری در ابعاد سیاسی و اجتماعی و اقتصادی و معیشتی فراهم شود و این اقدامات قطعا مهم خواهد بود.

در موضوع طرابلس من  بر عدم اکتفا به اقدامات قضایی و امنیتی تاکید دارم. من خواستار بررسی کامل سیاسی و اجتماعی و اقتصادی و توسعه ای این پرونده هستم و خواستار ایجاد آشتی ملی واقعی بین جریان های مختلف و رسیدن به بالاترین سطح همکاری بین آنها هستم.

السفیر: ارزیابی شما از دادخواست های قضایی که تاکنون صادر شده، چیست؟

سید حسن نصرالله: ما ملاحظات خود را نسبت به این دادخواست ها اعلام کرده ایم، آنها به اندازه مورد انتظار ما متوازن نبود.

السفیر:این ملاحظات باعث بروز مشکلاتی نشد؟       
       
سید حسن نصرالله: عملا همه ما برای تسهیل طرح امنیتی در تمامی ابعاد آن کار می کنیم، اگر مشکل یا ملاحظاتی وجود داشته باشد، می توان به مرور زمان آنها را بررسی کرد.

السفیر: تا زمانی که هیچ پرونده امنیتی وجود نداشته باشد، آیا پرونده گفتگوهای سیاسی بویژه بین حزب الله و المستقبل باز نخواهد شد تا طرح امنیتی تقویت شود؟

سید حسن نصرالله: ما همواره آماده گفتگوها هستیم، الان عملا در سایه وجود بیشتر گروه های سیاسی در دولت این گفتگوها روی میز شورای وزیران  است. دولت کنونی سعی دارد پرونده های بزرگ و حساسی را بررسی کند و این موضوع فعالیت های مجلس نمایندگان را نیز زنده کرده است.

باز شدن باب همگرایی و گفتگو در برابر بیشتر فراکسیون های پارلمان و بررسی پرونده های مهم و بزرگ طبعا کمک زیادی در این راستا می کند، البته مسایل به تاخیر افتاده زیادی وجود دارند و دیگر هیچ تاخیری نباید در آنها صورت گیرد، چرا که زندگی شهروندان را تهدید می کند. از جمله این موارد مسأله زنجیره دستمزدها است.

السفیر: شما عملا تصمیم گرفته اید که سطح گفتگوها در سطح نمایندگان و وزرا باشد، و نمی خواهید که سطح گفتگوها را با جریان المستقبل تا سطح سیاسی افزایش دهید.

سید حسن نصرالله: مشکلی در گفتگوهای سیاسی و باز کردن پرونده های گفتگوها در هر سطحی با جریان المستقبل وجود ندارد.

السفیر: چه کسی مسئول توقف گفتگوها در دوره گذشته بوده است؟

سید حسن نصرالله: باید بگویم که اختلافاتی که باعث قطع گفتگوها شد، مربوط به دولت سعد الحریری بود؛، شرایط و فضای آن روز به صورت طبیعی منجر به قطع گفتگوها شد، ما نمی خواهیم هیچ طرفی را در این زمینه به تنهایی متهم کنیم.


به مدارس و حوزه های خود باز خواهیم گشت به شرط آنکه

السفیر : در سال 2006 میلادی گفتید که دولت ظالم و ستمگر بهتر از نبود دولت است، معنای این گفته و سخن چیست؟

سید حسن نصر الله : من بار دیگر بر گفته های خود در سال 2006 تاکید می کنم و می گویم که ما در ساخت و بنای دولت و تقویت آن و حضور دولت در همه عرصه ها و تحمل تمام مسئولیت ها از سوی آن جدی هستیم. ما در هیچ سطح و در هیچ عرصه ای جایگزین دولت نیستیم، به جز در قضیه مقاومت و من در اینجا بار دیگر آنچه در سپتامبر 2006 در مراسم و جشن پیروزی الهی در ضاحیه جنوب بیروت را گفتم، بر زبان می اورم: هنگامی که دارای دولت قدرتمند و قوی باشیم، خواهیم توانست از لبنان دفاع کنیم، ما در مقاومت و یا به عنوان رزمندگان مقاومت به مدارس و حوزه ها و دانشگاه ها و مزارع خود باز خواهیم گشت.

این استراتژی دفاعی آینده ماست و راه حل دیگری وجود ندارد و ما از آن حمایت می کنیم. برعکس تمام اتهاماتی که در این خصوص به ما وارد می شود و هیچ دلیل برای اثبات آن وجود ندارد. همه در لبنان می دانند و معروف است که ما برای برقراری آشتی های ملی و ایجاد تفاهم و سازش و تشکیل دولت بیش از هر طرف دیگری امتیاز می دهیم . همچنان هم بر این خط مشی تاکید می کنیم.

السفیر: آیا درست است که دولت کنونی بیش از دولت‌های دیگر مورد توافق و مد نظر شماست؟

سید حسن نصر الله : بدون تردید آنچه مد نظر ماست، حاکمیت دولتی و قدرتمند و عادل در کشور است که توان برقراری مساوات بین همه شهروندان را صرف نظر از دین و طایفه آنها داشته باشد. اما مسئله دولت ملی و غیر طایفه ‌ای یا دولت مدنی موضوع بحث و مناقشه ‌های بسیار در لبنان بوده است.

ما در مرحله ‌ای خواهان لغو نادیده گرفتن طایفه گرایی سیاسی بودیم و خواستار تشکیل حکومتی غیر طایفه ‌ای شدیم که دیدیم این موضوع موجبات نگرانی بسیاری را در لبنان به ویژه مسیحیان به وجود آورد، البته نه همه آنها، به همین دلیل ما می ‌گوییم باید این نگرانی‌ ها مد نظر قرار گیرد و در این خصوص تصمیم گیری فوری و آنی انجام نشود، چون واقعیت‌ های حاکم بر کشور نشان می ‌دهد که در آینده نزدیک نمی‌ توان چشم به تشکیل چنین دولتی در لبنان داشت، به همین دلیل دولتی که در لبنان باید تشکیل شود، دولتی طایفه‌ ای بر اساس توافق و اجماع کلی همگانی باشد.


السفیر : قضیه پناه جویان سوری از جمله موضوعات نگران کننده برای حزب الله است و حزب الله بارها اعلام کرده که طرحی برای این پناه جویان دارد، طرح حزب الله در این خصوص چیست؟

سید حسن نصر الله : قضیه پناه جویان سوری، قضیه ای ملی است و تنها به حزب الله مربوط نمی شود، به همین دلیل این قضیه باید در سطح ملی مورد ارزیابی و بررسی قرار گیرد. در دولت پیشین چالش های بسیاری پیش روی این قضیه وجود داشت، حال باید دید که دولت کنونی در این قضیه چقدر از خود جدیت نشان می دهد. چون قضیه پناه جویان سوری، قضیه ای جدی است که در تمام سطوح مالی و اقتصادی و امنیتی و اجتماعی کشور را تحت تاثیر قرار می دهد، سطح امنیتی را می شود، کنترل کرد، اما بازتاب دیگر سطوح بر جامعه لبنان بسیار نگران کننده است.

برخی طرح احداث اردوگاه ها را دادند و برخی با آن مخالفت کردند، اما احداث اردوگاه خطرات بسیاری را به دنبال خود دارد، از جمله تبدیل شدن این اردوگاه ها به کانون و تمرکز عناصر مسلح تروریستی مسابه آنچه در کشورهای دیگر مثل ترکیه و اردن شاهد آن بودیم و این تهدیدی بزرگ برای امنیت لبنان است. همچنین این نگرانی وجود دارد مباد این اردوگاه های موقت به اردوگاه های دایمی تبدیل شوند که بار آن برای لبنان بسیار سنگین است. به اعتقاد ما مهمترین مسئله در قضیه پناه جویان سوری در لبنان آن است که لبنان توان پذیرش این پناه جویان به شکل موقت را دارد، اما در طولانی مدت توان تامین نیازهای اساسی این پناه جویان را ندارد. بنابراین مهمترین قضیه تامین مالی است. به نظر من بهترین راه حل در قضیه پناه جویان سوری باز گرداندن برخی از آنها به سوریه آن هم در مناطقی است که شاهد آشتی های ملی بوده و یا در دست ارتش سوریه و امنیت آنها تامین شده و تضمین شده است. به نظر من این راه حلی منطقی است.


السفیر : همه از چه چیز بیم دارند؟ آیا عمر توافقنامه طایف به سر آمده است؟

سید حسن نصر الله : همه می توانند، خیالی آسوده داشته باشند، آن هم زمانی که خود را تسلیم عقل و منطق کنند، اما در مقابل اگر از گفت وگو و مذاکره دوری شود، به زیان همه است. درباره طائف نیز باید بگویم که ما از کنفرانسی تاسیسی سخن گفتیم که توافقنامه طائف را توسعه دهد، در حالی که برخی آن را تکفیر سیاسی کردند و این مشکل و چالشی بزرگ در میان نیروها و گروه های قدرتمند کشور است. به همین دلیل برای اینکه در لبنان از تکفیر سیاسی در امان بمانید در هر مناسبتی باید پای بندی خود به توافقنانه طائف را اعلام کنید.

واقعیت های سیاسی جاری در لبنان به این جهت که از اوضاع منطقه ای تاثیر می پذیرد، به همین دلیل به صورت اساسی و ریشه ای درمان نخواهد شد، چون منطقه ما منطقه ای بحرانی و بحران خیز است و افق های پیش روی آن همه مبهم است و نیروهای سیاسی لبنان از آن به شدت تاثیر می پذیرند. علاوه بر اینکه هم اکنون شرایط مناسب برای رسیدگی ریشه ای به امور وجود ندارد.

السفیر : آیا حزب الله قضایای فساد در لبنان را هم پوشش می دهد؟

سید حسن نصر الله : حزب الله تاکنون هیچ قضیه فسادی را در لبنان پوشش نداده و همواره خواهان غلبه کامل بر قضایا فساد موجود در کشور است و هر سخنی که در این خصوص به حزب الله نسبت داده شود، این که قضایای فساد در لبنان را پوشش می دهد، مطلقا نادرست است.

السفیر : پس قضیه داروهای فاسد چه بود؟

سید حسن نصر الله : ما حزب بزرگی هستیم که 32 سال از تشکیل آن می گذرد، لطفا در طول این مدت یک پرونده ذکر کنید که نشان دهد، یکی از اعضای ما در قضیه فساد دست داشته است. این موضوع یک بار روی داد، آن هم قضیه داروهاست که شما اکنون از آن سخن به میان آوردید که حزب مسئولیت این قضیه را کامل برعهده می گیرد و مسئول این پرونده هم اکنون در زندان است و هیچ کس بر آن سر پوش نگذاشته است.

السفیر : گفته شده که هرگاه فساد در حزب الله نفوذ کند، شکست پذیر خواهد شد؟

سید حسن نصر الله : حزب الله تاکید بسیاری دارد که مانع نفوذ فساد به داخل حزب شود، و با این موضوع با قاطعیت برخورد می کند.