در میان کشورهای جستجوگر، تنها آمریکا و کرهی جنوبی فهرست هزینههای خود را منتشر ساختهاند و بر این مبنا، ایالات متحده تا کنون بیش از ۳ میلیون و ۳۰۰ هزار دلار و کرهی جنوبی، بیش از ۵۶۳ هزار دلار صرف عملیات اکتشافی کردهاند.
کارشناسان آمریکایی معتقدند که هزینههای اکتشاف و انتقال لاشهی هواپیمای سرنگونشدهی مالزیایی به خشکی، در صورت پیداشدن، بالغ بر صدها میلیون دلار خواهد بود و این در حالی است که تاکنون، عملیات جستجو برای یافتن هواپیمای ایرفرانس (Air France) که در سال ۲۰۰۹ میلادی در اقیانوس اطلس سقوط کرد، با هزینهای بالغ بر ۱۶۰ میلیون دلار، گرانترین برنامهی اکتشافی هوایی به شمار میرفت و پس از آن، مخارج ۳۹ میلیون دلاری جستجو و انتقال بوئینگ سرنگونشدهی شرکت هواپیمایی سوییس ایر (Swissair) درسال ۱۹۹۸ میلادی در ردیف دوم قرار داشت.
به این ترتیب اگر چه فهم چرایی چنین هزینههای گزافی برای یافتن این هواپیما (که بنابر تمامی پیش بینی ها امکان زنده ماندن هیچ یک از مسافران آن تا به امروز وجود ندارد) را باید بیش از هر چیز در نحوه ی صدر نشینی این موضوع بر رسانههای جهان و تحت الشعاع قرار دادن بقیه اخبار جستجو نمود؛ اما با این همه در نظر گرفتن چنین هزینه ای را می توان به نوعی انجام پیش هزینه ایالات متحده جهت تولید سناریو به منظور ساخت سری جدید لاست یا گمشده (Lost) و حقنه ی باورهای غربی به مخاطب جهانی ارزیابی نمود.