به گزارش مشرق - دوازده شهر به عنوان میزبان درگیر پذیرایی از این جمعیت خواهند بود و البته سایر نقاط کشور برزیل نیز در قالب تورهای مسافرتی با توجه به پارکهای ملی و منابع جنگلی بکر خود این مسافران را به سمت خود خواهند کشید.
زیبایی های برزیل به کنار، مشکلات اما یکی دوتا نیست و دولت این کشور این روزها به شدت نگران بازتاب لو رفتن برخی کاستیها و دردهای پنهان در برزیل است. حضور هزاران خبرنگار بین المللی در کشور برزیل می تواند برای مقامات و حکام این کشور دردسرساز باشد، نمی شود حقیت را پنهان کرد و البته پیکره این حقیقت کاملا سیاه نیست و برزیل برگ برنده های خاص خودش را دارد.
آزادی بیان در برزیل نسبت به برخی کشورهای همسایه در آمریکای جنوبی اوضاع نسبتا بهتری دارد و مقامات این کشور به خود حق می دهند درباره تعدد روزنامه های روی دکه، سینماهای آزاد و بها دادن به امر آموزش و پرورش و بهداشت در سالهای اخیر تبلیغ کنند و به گردشگران فخر بفروشند اما این تلاش چند ساله آنقدر کافی نبوده که زم قدیمی برزیل در بخش بهداشت، آموزش و فرهنگ را التیام ببخشد.
مشکل کم آبی در برزیل به خصوص در دو سال گذشته بسیار جدی شده و تلویزیون دولتی این کشور بارها در خصوص جیره بندی آبی که البته چندان بهداشتی و سالم نیست، هشدار داده است. بیماریهای عفونی که در دو عرصه باکتریال و ویروسی آب را به عنوان بخشی از چرخه تداوم حیات خود انتخاب می کنند در چنین شرایطی به دنبال میزبانهای مناسبتری می گردند و چه میزبانانی بهتر از حیوانات سکنی گزیده در شهرهای بزرگ برزیل و البته خود شهروندان!
در جریان برگزاری جام جهانی، فیفا طبق سنت قدیمی مسئولیت آب آشامیدنی به صورت محدود را عهده دار شده و شاید در کنار 12 استادیوم در نظر گرفته شده، شاهد بوفه هایی باشیم که آب آشامیدنی دو کمپانی مشهور آلمانی و فرانسوی را به فروش می رسانند اما این چند بوفه پاسخگوی مسافران جام جهانی نیست.
از طرفی مراکز بیمه های مسافرتی منتظر گزارش سازمان جهانی بهداشت هستند، بیماریهای ناشی از مصرف آب آلوده در برزیل به تایید برسد تا هزینه درمان بیماریهای گوارشی ناشی از این موضوع را از چتر بیمه خود حذف کنند.
خشکسالی اصلی در ایالت سائوپائولو رخ داده و کارشناسان بر این باورند که سائوپائولو تا چند سال آینده با همین وضعیت آب و هوا نمی تواند کمبود آب منطقه خود را جبران کند. در برخی مناطق این میزان به کمتر از 15 درصد از سطح طبیعی آب رسیده و این یعنی فراتر از حد هشدار و خطر.
واگنر ریبیرو، استاد اکولوژی دانشگاه سائوپائولو در این باره می گوید: در جریان جام جهانی 2014 بیش از پیش به اهمیت این موضوع پی خواهیم برد و همگان بر این خطر بزرگ اشراف پیدا خواهند کرد، آب آشامیدنی که در قالب بطری های آب معدنی از آلمان و فرانسه به برزیل آورده می شود بیشتر جنبه تبلیغاتی داشته و هدف وارد کننده تنها سود مالی است، مشخص است که طرف آلمانی به فکر تامین نیاز بهداشتی و رفع مشکل تشنگی مسافران نیست و تعهدی در قبال تعداد این بطری های آب معدنی نخواهد داشت، در نهایت این حکام برزیل هستند که باید پاسخگوی مردم معترض خود باشند.
بیش از 140 شهر در برزیل در دو ماه گذشته با سهمیه بندی آب مواجه شده اند و مردم کم کم برای تهیه آب به حومه شهرها سفر می کنند و تحت شرایطی ناامید کننده و کاملا غیر بهداشتی آب را به منازل خود، رستورانها و مراکز خرید منتقل می کنند، آبی که با آن ظروف رستورانها شسته خواهد شد و بسیاری از محصولات غذایی خانگی که در اطراف استادیومها به فروش خواهد رسید با آن تماس خواهند داشت.
ریموند کولیت و کریستینا سیودون، دو محقق و خبرنگار بخش علمی بلومبرگ، در تازه ترین مقاله خود نسبت به کمبود آب در برزیل 2014 هشدار جدی داده و معضل بیماریهای عفونی و مسری از طریق رطوبت را بسیار هولناک و جدی توصیف کرده اند.
در این مقاله به حداقلهای استاندارد در زمان برگزاری جام جهانی اشاره شده که برزیل برای رعایت آنها دچار مشکل خواهد بود، به عنوان مثال نزدیک به 8 فرودگاه بین المللی برزیل حق قطع جریان آب را ندارند و این مراکز مهم باید همواره آب آشامیدنی در اختیار داشته باشند. از طرفی هتلهای بزرگ و کوچک در برزیل به هیچ وجه به جیره بندی آب فکر نمی کنند و حاضرند با افزایش کرایه هتل خود، آب بیشتری از تانکرها خریداری کنند تا مسافران خود را از دست ندهند.
مصرف برق نیز در این دوره بسیار بالا خواهد بود و برای گرم و سرد نگه داشتن آب در هتلها و استخرها برق بسیار زیادی مصرف خواهد شد.
مشکل بزرگ دیگر استعفای گاه و بیگاه بیش از 850 هزار کارمند رسمی سازمان آب و فاضلاب شهری در برزیل است که به علل مختلف از جمله کم بودن میزان دستمزد دست به استفعای گروهی می زنند و مشکلات بسیار زیادی را برای مقامات برگزار کننده جام جهانی 2014 برزیل فراهم می کنند.
زیبایی های برزیل به کنار، مشکلات اما یکی دوتا نیست و دولت این کشور این روزها به شدت نگران بازتاب لو رفتن برخی کاستیها و دردهای پنهان در برزیل است. حضور هزاران خبرنگار بین المللی در کشور برزیل می تواند برای مقامات و حکام این کشور دردسرساز باشد، نمی شود حقیت را پنهان کرد و البته پیکره این حقیقت کاملا سیاه نیست و برزیل برگ برنده های خاص خودش را دارد.
آزادی بیان در برزیل نسبت به برخی کشورهای همسایه در آمریکای جنوبی اوضاع نسبتا بهتری دارد و مقامات این کشور به خود حق می دهند درباره تعدد روزنامه های روی دکه، سینماهای آزاد و بها دادن به امر آموزش و پرورش و بهداشت در سالهای اخیر تبلیغ کنند و به گردشگران فخر بفروشند اما این تلاش چند ساله آنقدر کافی نبوده که زم قدیمی برزیل در بخش بهداشت، آموزش و فرهنگ را التیام ببخشد.
مشکل کم آبی در برزیل به خصوص در دو سال گذشته بسیار جدی شده و تلویزیون دولتی این کشور بارها در خصوص جیره بندی آبی که البته چندان بهداشتی و سالم نیست، هشدار داده است. بیماریهای عفونی که در دو عرصه باکتریال و ویروسی آب را به عنوان بخشی از چرخه تداوم حیات خود انتخاب می کنند در چنین شرایطی به دنبال میزبانهای مناسبتری می گردند و چه میزبانانی بهتر از حیوانات سکنی گزیده در شهرهای بزرگ برزیل و البته خود شهروندان!
در جریان برگزاری جام جهانی، فیفا طبق سنت قدیمی مسئولیت آب آشامیدنی به صورت محدود را عهده دار شده و شاید در کنار 12 استادیوم در نظر گرفته شده، شاهد بوفه هایی باشیم که آب آشامیدنی دو کمپانی مشهور آلمانی و فرانسوی را به فروش می رسانند اما این چند بوفه پاسخگوی مسافران جام جهانی نیست.
از طرفی مراکز بیمه های مسافرتی منتظر گزارش سازمان جهانی بهداشت هستند، بیماریهای ناشی از مصرف آب آلوده در برزیل به تایید برسد تا هزینه درمان بیماریهای گوارشی ناشی از این موضوع را از چتر بیمه خود حذف کنند.
خشکسالی اصلی در ایالت سائوپائولو رخ داده و کارشناسان بر این باورند که سائوپائولو تا چند سال آینده با همین وضعیت آب و هوا نمی تواند کمبود آب منطقه خود را جبران کند. در برخی مناطق این میزان به کمتر از 15 درصد از سطح طبیعی آب رسیده و این یعنی فراتر از حد هشدار و خطر.
واگنر ریبیرو، استاد اکولوژی دانشگاه سائوپائولو در این باره می گوید: در جریان جام جهانی 2014 بیش از پیش به اهمیت این موضوع پی خواهیم برد و همگان بر این خطر بزرگ اشراف پیدا خواهند کرد، آب آشامیدنی که در قالب بطری های آب معدنی از آلمان و فرانسه به برزیل آورده می شود بیشتر جنبه تبلیغاتی داشته و هدف وارد کننده تنها سود مالی است، مشخص است که طرف آلمانی به فکر تامین نیاز بهداشتی و رفع مشکل تشنگی مسافران نیست و تعهدی در قبال تعداد این بطری های آب معدنی نخواهد داشت، در نهایت این حکام برزیل هستند که باید پاسخگوی مردم معترض خود باشند.
بیش از 140 شهر در برزیل در دو ماه گذشته با سهمیه بندی آب مواجه شده اند و مردم کم کم برای تهیه آب به حومه شهرها سفر می کنند و تحت شرایطی ناامید کننده و کاملا غیر بهداشتی آب را به منازل خود، رستورانها و مراکز خرید منتقل می کنند، آبی که با آن ظروف رستورانها شسته خواهد شد و بسیاری از محصولات غذایی خانگی که در اطراف استادیومها به فروش خواهد رسید با آن تماس خواهند داشت.
ریموند کولیت و کریستینا سیودون، دو محقق و خبرنگار بخش علمی بلومبرگ، در تازه ترین مقاله خود نسبت به کمبود آب در برزیل 2014 هشدار جدی داده و معضل بیماریهای عفونی و مسری از طریق رطوبت را بسیار هولناک و جدی توصیف کرده اند.
در این مقاله به حداقلهای استاندارد در زمان برگزاری جام جهانی اشاره شده که برزیل برای رعایت آنها دچار مشکل خواهد بود، به عنوان مثال نزدیک به 8 فرودگاه بین المللی برزیل حق قطع جریان آب را ندارند و این مراکز مهم باید همواره آب آشامیدنی در اختیار داشته باشند. از طرفی هتلهای بزرگ و کوچک در برزیل به هیچ وجه به جیره بندی آب فکر نمی کنند و حاضرند با افزایش کرایه هتل خود، آب بیشتری از تانکرها خریداری کنند تا مسافران خود را از دست ندهند.
مصرف برق نیز در این دوره بسیار بالا خواهد بود و برای گرم و سرد نگه داشتن آب در هتلها و استخرها برق بسیار زیادی مصرف خواهد شد.
مشکل بزرگ دیگر استعفای گاه و بیگاه بیش از 850 هزار کارمند رسمی سازمان آب و فاضلاب شهری در برزیل است که به علل مختلف از جمله کم بودن میزان دستمزد دست به استفعای گروهی می زنند و مشکلات بسیار زیادی را برای مقامات برگزار کننده جام جهانی 2014 برزیل فراهم می کنند.
