بر این اساس، منطبق بر آخرین آمار وزارت خانواده‌ی آلمان، شمار مراکز پرورشی و آموزشی این کشور برای کودکان از یک سال به بالا، در سال گذشته به‌گونه‌ی چشم‌گیری افزایش یافته و موجب شده تا در حال حاضر از تعداد حدودا ۸۰۰ هزار کودک، در این مراکز که اغلب وابسته به دولت، کلیسا یا نهادهای خیریه می باشند، ثبت نام به عمل آید و این در حالی است که نتایج پژوهش وزارت خانواده‌ی آلمان نشان می‌دهد که اجرای این قانون با دشواری‌های بسیار، از جمله کمبود مربی کودک همراه بوده است.
این همه در حالی است که برخی از استان‌ها و شهرهای این کشور مهم اروپایی برای تامین کادر تربیتی خود ناگزیر، دفاتر کارگزینی در کشورهای اروپای شرقی و اسپانیا دایر نموده و در صدد آنند تا مربیان فارغ‌التحصیل دانشگاه‌های این کشورها را به استخدام خود در آورده‌اند، که این امر به سبب عدم آشنایی کامل آنها به زبان آلمانی، به عنوان یکی از مشکلات اصلی استخدامی این مربیان در آلمان مبدل گردیده است.
در مجموع به نظر می رسد که عدم تربیت نیروی مولد در سبک زندگی غربی، از شق اروپایی آن، در کنار افزایش وابستگی روز افزون مردمان این کشور ها به نهاد هایی غیر از خانواده برای تربیت فرزندان، در بهترین شرایط به حذف و عدم تحقق یکی از وظایف اصلی مهد کودک‌ها و کودکستان‌ها در آلمان، یعنی آموزش زبان آلمانی به کودکان منجر می گردد.
