به گزارش مشرق، راهکار هایی که دولت میتواند با اتکا به آنها صنعت کشور را از رکود خارج کند بدین شرح است:
* نخستین نکته قبول توانایی و پتانسیل تولیدکنندگان داخلی است. ما میتوانیم در برخی از صنایع بدون وابستگی به خارج از کشور تولید داشته باشیم و حتی به موضوع صادرات بپردازیم. البته این جمله بدان معنا نیست که از سایر کشورها فاصله بگیریم و مراودات اقتصادی خود را کم کنیم. در عین حال که میتوان با صاحبان صنایع سایر کشورها همکاری کرد باید به موضوع خودکفایی هم توجه داشته باشیم و در بخشهایی که نقصان وجود دارد همکاری مشترک کنیم، لذا نباید کشورهای خارجی و حضور آنها را مبنای اصلی فعالیت در حوزه صنعت قرار داد.
*دومین موضوعی که باید مورد توجه قرار گیرد تسهیلات بانکی است. در حال حاضر بانکها از پرداخت تسهیلات به صنایع امتناع میکنند و حاضر نیستند به واحدهای صنعتی بخصوص واحدهایی که دوران رکود خود را سپری میکنند تسهیلات پرداخت کنند. اگر واحدهای صنعتی سرمایه در گردش نداشته باشند نمیتوانند به فعالیت خود ادامه دهند و به مرور میزان تولیدات کاهش پیدا میکند. برای تأمین سرمایه در گردش واحدهای صنعتی باید بانکها همراه شوند و به دنبال فعالیتهای سودده نباشند.
*موضوع سومی که باعث رکود در بخش صنایع شده و متأسفانه به آن توجه نمیشود معوقات واحدهای صنعتی است. بانکها واحد صنعتی را به عنوان طلب خود بر میدارند و این در نهایت باعث تعطیلی واحد میشود. لذا مجلس در حال تهیه مصوبهای است که در پی آن بانکها اگر میخواهند بابت بدهی معوق خود واحد صنعتی را بردارند آن واحد بتواند به کار خود ادامه دهد و بانک طرحها و کارخانه را بردارد. اگر چنین شرایطی فراهم شود واحد صنعتی میتواند به امر تولید بپردازد.
*چهارمین نکته در بحث خروج صنایع از رکود تأمین مواد اولیه است. دولت میتواند تسهیلاتی را فراهم کند که تولیدکنندگان مواد اولیه خود را با شرایط بهتری خریداری کنند و قیمتها ثبات لازم را داشته باشد.
* پنجمین موضوع پیشنهادی برای خروج صنایع از رکود پیش آمده تضمین خرید محصولات تولیدکنندگان است. صنعتگران کشور در حالی با سایر کشورها در حال رقابت هستند که تولید برای آنها ارزانتر تمام میشود. در خیلی از موارد بخصوص گمرک تولیدکنندگان خارجی پول پرداخت نمیکنند و بانک هایشان به آنها تسهیلات با نرخ سود کمتر از 5 درصد میدهد. به همین دلیل تولیدکنندگان ایرانی توان رقابت با تولیدکنندگان خارجی را ندارند. از اینرو توصیه میکنم که دولت خرید محصولات تولیدکنندگان داخلی را تضمین کند. حال این تضمین میتواند با افزایش حقوق گمرکی کالاهایی که مشابه آن در داخل کشور ساخته میشود، باشد.
* ششمین مورد ارتباط بین صنایع و دانشگاه است. تا زمانیکه این ارتباط برقرار نشود نمیتوان به رشد صنعت و استفاده از تکنولوژیهای جدید خوشبین بود. زمانی صنعت میتواند به رشد و پویایی برسد که از تکنولوژیهای جدید بهره ببرد و این امر بطور قطع صنایع را از حالت رکود خارج میکند.
*هفتمین موضوع، تحقیق و توسعه است. متأسفانه صنعت کشور از این مقوله فاصله دارد. تحقیق و توسعه باید مورد توجه قرار گیرد و این امر با همت وزارت صنعت رخ خواهد داد.
اگر هفت موضوع عنوان شده مورد توجه قرار گیرد و طی سالجاری اجرایی شود میتوان امیدوار بود که رکود از بخش صنایع خارج شود و مانند گذشته این بخش به تولید انبوه بپردازد.
* نخستین نکته قبول توانایی و پتانسیل تولیدکنندگان داخلی است. ما میتوانیم در برخی از صنایع بدون وابستگی به خارج از کشور تولید داشته باشیم و حتی به موضوع صادرات بپردازیم. البته این جمله بدان معنا نیست که از سایر کشورها فاصله بگیریم و مراودات اقتصادی خود را کم کنیم. در عین حال که میتوان با صاحبان صنایع سایر کشورها همکاری کرد باید به موضوع خودکفایی هم توجه داشته باشیم و در بخشهایی که نقصان وجود دارد همکاری مشترک کنیم، لذا نباید کشورهای خارجی و حضور آنها را مبنای اصلی فعالیت در حوزه صنعت قرار داد.
*دومین موضوعی که باید مورد توجه قرار گیرد تسهیلات بانکی است. در حال حاضر بانکها از پرداخت تسهیلات به صنایع امتناع میکنند و حاضر نیستند به واحدهای صنعتی بخصوص واحدهایی که دوران رکود خود را سپری میکنند تسهیلات پرداخت کنند. اگر واحدهای صنعتی سرمایه در گردش نداشته باشند نمیتوانند به فعالیت خود ادامه دهند و به مرور میزان تولیدات کاهش پیدا میکند. برای تأمین سرمایه در گردش واحدهای صنعتی باید بانکها همراه شوند و به دنبال فعالیتهای سودده نباشند.
*موضوع سومی که باعث رکود در بخش صنایع شده و متأسفانه به آن توجه نمیشود معوقات واحدهای صنعتی است. بانکها واحد صنعتی را به عنوان طلب خود بر میدارند و این در نهایت باعث تعطیلی واحد میشود. لذا مجلس در حال تهیه مصوبهای است که در پی آن بانکها اگر میخواهند بابت بدهی معوق خود واحد صنعتی را بردارند آن واحد بتواند به کار خود ادامه دهد و بانک طرحها و کارخانه را بردارد. اگر چنین شرایطی فراهم شود واحد صنعتی میتواند به امر تولید بپردازد.
*چهارمین نکته در بحث خروج صنایع از رکود تأمین مواد اولیه است. دولت میتواند تسهیلاتی را فراهم کند که تولیدکنندگان مواد اولیه خود را با شرایط بهتری خریداری کنند و قیمتها ثبات لازم را داشته باشد.
* پنجمین موضوع پیشنهادی برای خروج صنایع از رکود پیش آمده تضمین خرید محصولات تولیدکنندگان است. صنعتگران کشور در حالی با سایر کشورها در حال رقابت هستند که تولید برای آنها ارزانتر تمام میشود. در خیلی از موارد بخصوص گمرک تولیدکنندگان خارجی پول پرداخت نمیکنند و بانک هایشان به آنها تسهیلات با نرخ سود کمتر از 5 درصد میدهد. به همین دلیل تولیدکنندگان ایرانی توان رقابت با تولیدکنندگان خارجی را ندارند. از اینرو توصیه میکنم که دولت خرید محصولات تولیدکنندگان داخلی را تضمین کند. حال این تضمین میتواند با افزایش حقوق گمرکی کالاهایی که مشابه آن در داخل کشور ساخته میشود، باشد.
* ششمین مورد ارتباط بین صنایع و دانشگاه است. تا زمانیکه این ارتباط برقرار نشود نمیتوان به رشد صنعت و استفاده از تکنولوژیهای جدید خوشبین بود. زمانی صنعت میتواند به رشد و پویایی برسد که از تکنولوژیهای جدید بهره ببرد و این امر بطور قطع صنایع را از حالت رکود خارج میکند.
*هفتمین موضوع، تحقیق و توسعه است. متأسفانه صنعت کشور از این مقوله فاصله دارد. تحقیق و توسعه باید مورد توجه قرار گیرد و این امر با همت وزارت صنعت رخ خواهد داد.
اگر هفت موضوع عنوان شده مورد توجه قرار گیرد و طی سالجاری اجرایی شود میتوان امیدوار بود که رکود از بخش صنایع خارج شود و مانند گذشته این بخش به تولید انبوه بپردازد.