به گزارش مشرق، دکتر زهره هراتیان اظهار کرد: با وجود این که اولین دوره از آموزش‌های بحث پیشگیری از دوپینگ، طرح 11+ و بحث سلامت پزشکی فوتبال در سطح تیم‌های پایه سال گذشته در قطر نیز اجرا شد، اما بازتابی که برگزاری این دوره (که در جریان مسابقات قهرمانی فوتبال آسیا زیر 14سال برگزار شد) در سایت AFC داشت در قطر زیاد چشمگیر نبود. به طوری که کنفدراسیون فوتبال آسیا در این زمینه دو مقاله برای اجرای موفقیت آمیز این طرح توسط ایران به چاپ رسانده که این نشان از پیشرفت علم پزشکی در ایران دارد.
وی افزود: طرح +11 که برای پیشگیری از آسیب در رده سنی بالای 14 سال توسط فیفا طراحی شده است در این مسابقات این طرح بیشتر برای مربیان پیش بینی شده بود و به فوتبالیست‌های زیر 14سال اختصاص پیدا نمی‌کرد، زیرا در سراسر دنیا فوتبال حرفه‌ای در این رده سنی به صورت Fun (تفریح و سرگرمی) مطرح است و برد و باخت اهمیت زیادی ندارد. البته این موضوع در بین مربیان ما هنوز جا نیفتاده و بسیاری از مربیان انتظار برد از تیم فوتبال زیر 14سال دارند تا مساله آموزش.
هراتیان اضافه کرد: بسیاری از کشورهای صاحب نام در فوتبال در حال حاضر به این باور رسیدند که در فوتبال پایه نباید به دنبال برد و باخت و ایجاد حس رقابت در بین بچه‌ها بود. بلکه فوتبالیست‌های نوجوان با انجام بازی فوتبال ضمن تجربه اندوزی یاد می‌گیرند که هدف قهرمانی نیست بلکه لذت بردن از بازی فوتبال است.
عضو کمیته پزشکی AFC تصریح کرد: اگر مربیان ما نیز به این درک و باور برسند که نباید با ایجاد استرس و حس رقابت در ذهن بچه‌های زیر 14سال، آن ها را برای انجام یک بازی فوتبال کاملا تفریحی که بیشتر بحث آموزش در آن مطرح است سوق دهند، بدون شک در آینده وقتی این بازیکنان وارد بازی حرفه‌ای می‌شوند دیگر دنبال مباحثی همچون دوپینگ و سایر مواردی که زندگی حرفه‌ای بازیکنان فوتبال را تهدید می‌کند، نخواهند رفت.
مدیر پروژه آموزش پزشکی فوتبالیست‌های زیر 14 سال خاطرنشان کرد: برای این که عملکرد خود را به صورت علمی ثابت کنیم که چقدر در بحث آموزش پیشگیری از دوپینگ، بحث سلامت پزشکی فوتبال و اجرای +11 برای نخستین بار موفق بودیم به دنبال آن هستیم تا با تهیه پرسشنامه‌هایی و در اختیار گذاشتن آن ها در بین فوتبالیست‌ها نظرات آن‌ها را جویا شویم و سپس ادعا کنیم چند درصد در اجرای کلاس‌های آموزشی موفق بودیم.
هراتیان در پایان گفت: ما هنوز در اجرای صد درصد طرح +11 که 30 درصد ریسک آسیب دیدگی های معمولی و 50 درصد ریسک پارگی رباط صلیبی را کاهش می دهد در بین مربیان خود دچار مشکل هستیم. زیرا بسیاری از مربیان ما هنوز تفکر سنتی دارند و حاضر نیستند براساس یافته‌های علمی تمرینات خود را پیش ببرند و همین مساله سبب شده تا در بحث آموزش از این طرح و اجرای آن به نتایج مثبتی دست پیدا نکنیم.
وی افزود: طرح +11 که برای پیشگیری از آسیب در رده سنی بالای 14 سال توسط فیفا طراحی شده است در این مسابقات این طرح بیشتر برای مربیان پیش بینی شده بود و به فوتبالیست‌های زیر 14سال اختصاص پیدا نمی‌کرد، زیرا در سراسر دنیا فوتبال حرفه‌ای در این رده سنی به صورت Fun (تفریح و سرگرمی) مطرح است و برد و باخت اهمیت زیادی ندارد. البته این موضوع در بین مربیان ما هنوز جا نیفتاده و بسیاری از مربیان انتظار برد از تیم فوتبال زیر 14سال دارند تا مساله آموزش.
هراتیان اضافه کرد: بسیاری از کشورهای صاحب نام در فوتبال در حال حاضر به این باور رسیدند که در فوتبال پایه نباید به دنبال برد و باخت و ایجاد حس رقابت در بین بچه‌ها بود. بلکه فوتبالیست‌های نوجوان با انجام بازی فوتبال ضمن تجربه اندوزی یاد می‌گیرند که هدف قهرمانی نیست بلکه لذت بردن از بازی فوتبال است.
عضو کمیته پزشکی AFC تصریح کرد: اگر مربیان ما نیز به این درک و باور برسند که نباید با ایجاد استرس و حس رقابت در ذهن بچه‌های زیر 14سال، آن ها را برای انجام یک بازی فوتبال کاملا تفریحی که بیشتر بحث آموزش در آن مطرح است سوق دهند، بدون شک در آینده وقتی این بازیکنان وارد بازی حرفه‌ای می‌شوند دیگر دنبال مباحثی همچون دوپینگ و سایر مواردی که زندگی حرفه‌ای بازیکنان فوتبال را تهدید می‌کند، نخواهند رفت.
مدیر پروژه آموزش پزشکی فوتبالیست‌های زیر 14 سال خاطرنشان کرد: برای این که عملکرد خود را به صورت علمی ثابت کنیم که چقدر در بحث آموزش پیشگیری از دوپینگ، بحث سلامت پزشکی فوتبال و اجرای +11 برای نخستین بار موفق بودیم به دنبال آن هستیم تا با تهیه پرسشنامه‌هایی و در اختیار گذاشتن آن ها در بین فوتبالیست‌ها نظرات آن‌ها را جویا شویم و سپس ادعا کنیم چند درصد در اجرای کلاس‌های آموزشی موفق بودیم.
هراتیان در پایان گفت: ما هنوز در اجرای صد درصد طرح +11 که 30 درصد ریسک آسیب دیدگی های معمولی و 50 درصد ریسک پارگی رباط صلیبی را کاهش می دهد در بین مربیان خود دچار مشکل هستیم. زیرا بسیاری از مربیان ما هنوز تفکر سنتی دارند و حاضر نیستند براساس یافته‌های علمی تمرینات خود را پیش ببرند و همین مساله سبب شده تا در بحث آموزش از این طرح و اجرای آن به نتایج مثبتی دست پیدا نکنیم.
