به گزارش مشرق به نقل از برنا، قرآن کتاب آسماني مسلمانان، راهنما و هدايتگر بشريت و روشندلان عالم است و در فضيلت قرائت اين کتاب آسماني احاديث و روايات بسياري از سوي پيامبر اعظم (ص) و ائمه معصومين (ع) نقل شده است.
حضرت اميرالمؤمنين علي بن ابي طالب (ع) درباره ويژگي هاي معنوي و درماني قرآن مي فرمايند: "آگاه باشيد! همانا اين قرآن پند دهنده اي است که نمي فريبد و هدايت کننده اي است که گمراه نمي سازد و سخنگويي است که هرگز دروغ نمي گويد. کسي با قرآن همنشين نشد، مگر آن که به او افزود يا از او کاست، در هدايت او افزود و از کوردلي و گمراهي اش کاست. آگاه باشيد! کسي با داشتن قرآن، نيازي ندارد و بدون قرآن بي نياز نخواهد بود. پس درمان خود را از قرآن بخواهيد و در سختي ها از قرآن ياري بطلبيد، که در قرآن، درمان بزرگترين بيماري ها، يعني کفر و نفاق و سرکشي و گمراهي است. پس به وسيله قرآن خواسته هاي خود را از خدا بخواهيد و با دوستي قرآن به خدا روي آوريد و به وسيله قرآن از خلق خدا چيزي نخواهيد، زيرا وسيله اي براي تقرب بندگان به خدا، بهتر از قرآن وجود ندارد." (1).
يکي از برکت هاي انقلاب اسلامي ايران زنده نمودن و ترويج بسياري از آداب و قوانين اسلامي است و در اين ميان قرآن گرايي و قرآن پژوهي پيشرفت و درخشش بسياري داشته است.
رهبر فرزانه انقلاب اسلامي گرايش به قرآن و تلاوت اين کتاب آسماني را پس از انقلاب اسلامي ايران اين گونه توصيف مي نمايند: "قبل از انقلاب در کشور ما خبرى از قرآن نبود. گوشه و کنار، يک عاشقى پيدا مي شد، يک جلسه قرآنى درست ميکرد، 10 تا، پانزده تا، بيست تا طالب قرآن را دور خودش جمع ميکرد. ديده بوديم، در همه شهرها بود؛ در تهران بود، در مشهد ما بود. اين حرکت عظيم جوانها به سمت قرآن، اين خبرها نبود؛ اين شوق به خواندن قرآن و تلاوت قرآن، اين تربيت انبوه خوانندگان متبحر در تلاوت قرآن، اين حرفها وجود نداشت؛ حفظ وجود نداشت. وقتى اين جوان ها که حافظ قرآنند، مىآيند قرآن را از حفظ مي خوانند، بنده از اعماق دل خدا را شکر ميکنم. اينها به برکت انقلاب بود، به برکت اسلام بود؛ اينها را قدر بدانيد.
هرچه ما به قرآن نزديکتر شويم، 2 اتفاق مىافتد: يک اتفاق اينکه ما قوىتر ميشويم؛ اتفاق دوم اينکه دشمنان بينالمللى ما، عليه ما بيشتر بسيج ميشوند؛ خوب، بشوند. هرچه به سمت قرآن برويم، هرچه به قرآن نزديکتر شويم، دشمنان بشريت بيشتر خشمگين ميشوند؛ تهمت ميزنند، دروغ ميگويند، شايعه درست ميکنند، فشار اقتصادى مىآورند، فشار سياسى مىآورند، انواع و اقسام خباثتها و ملعنتها را با ملت ما ميکنند - کمااينکه مىبينيد دارند ميکنند - اما در مقابل، توان ما، قدرت تحمل ما، قدرت تاثيرگذارى ما روزبهروز بيشتر خواهد شد، مضاعف خواهد شد؛ کما اينکه مىبينيد شده"(2).
گرايش به تلاوت قرآن کريم نه تنها از نظر لذت بردن از آهنگ خوش آن بلکه درس گرفتن و فهم معارف آن است:"پيشرفت تکنولوژي هاي روز چنان با سرعت انجام مي گيرد که امروزه نسل هاي جديد گوشي هاي تلفن همراه، با کاربردهاي مختلفي مانند پخش موسيقي هاي دلخواه، استفاده از اينترنت و ... است. در اين ميان بسياري از جوانان و دلدادگان به آيات قرآن کريم، زنگ هاي گوشي تلفن همراه خود را طوري تنظيم مي کنند تا به هنگام تماس با آنها صداي دلنواز آيات الهي پخش مي شود"(3).
در همين رابطه حکم فقهي اين مسأله را از مراجع عظام تقليد پرسيده ايم که سؤال و پاسخ آن را در زير مي توانيد ببينيد.
سؤال: آيا قرار دادن صداي قرآن براي زنگ گوشي هاي موبايل جايز است؟ چه حکمي دارد؟
رهبر فرزانه انقلاب اسلامي حضرت آيت الله العظمي خامنه اي (مدظله العالي): فى نفسه مانعى ندارد، مگر آنکه موجب بى احترامى شود.
آيت الله مکارم شيرازي: در صورتي که بي احترامي صورت نگيرد، اشکالي ندارد.
آيت الله سيستاني:اشکال ندارد.
همچنين يک تن از مجتهدين و مدرسين حوزه علميه اين گونه پاسخ داده اند:
آيت الله علوي گرگاني: جايز است، مگر آنکه صداي صوت قرآن به گونه اي باشد که در عرف مردم هتک حرمت آن و بي احترامي به قرآن باشد.
پي نوشت:
1- نهج البلاغه، خصبه 176
2- بيانات رهبر فرزانه انقلاب در ديدار قاريان قرآن، 1389.12.24
3- بيانات رهبر فرزانه انقلاب در ضيافت انس با قرآن در اولين روز ماه رمضان،