به گزارش مشرق، کاراته که قدیمی ترین رشته رزمی در ایران محسوب می شود و به قولی پس از فوتبال بیشترین ورزشکار را دارد، سالهاست که اسیر حاشیه های خودساخته شده ونمی تواند خود را در مسیر موفقیت قرار دهد.
این فدراسیون درسالهای اخیر روسای متعددی را به خود دیده است که از جمله می توان به سیروس عالمی(سرپرست)، بهزاد کتیرایی، علیرضا آهی(سرپرست)،عباس احمدپناهی، محمدصادق فرجی و علیرضا سمندر (دو دوره) اشاره کرد.
طبق این آمار، فدراسیون کاراته رکورددارمحسوب می شود.حضوراین تعدادرییس فدراسیون دردوره زمانی حدود 10سال نمی تواند امتیاز مثبتی باشد، چرا که هر مدیری شیوه و روش مدیریتی خاص خود را دارد و برای پیاده کردن برنامه های خود نیاز به زمان دارد.
نکته قابل تعمق این است که تعدادی از اهالی کاراته هرفردی را که با هر توان و شرایط رییس فدراسیون شود و یا هر مربی که هدایت تیم ملی را برعهده بگیرد، چنانچه خود در کادر فنی و یا مدیریتی نباشند، مورد انتقاد قرار می دهند و با جو سازی شرایط را برای کار سخت می کنند.
البته در جامعه بزرگ و قهرمان پرور کاراته برخی ها نیز دلسوز بوده و همواره در فکر موفقیت این رشته هستند و حتی اگر در فدراسیون و تیم ملی نیز نباشند، فکر خود را معطوف موفقیت این رشته می کنند، اما به نظر می رسد تعدادی تنها به سبب نرسیدن به منافع فردی دست به انتقاد می زنند.
بدون تردید همدل نبودن جامعه کاراته مهمترین عاملی است که این رشته را در سالهای اخیر به سوی حاشیه سوق داده تا این فدراسیون به طور متوسط هر دو سال یکبار با تغییرات مدیریتی مواجه شود.
این حاشیه سازی ها کار را به جایی رسانده که در آستانه مسابقات جهانی آلمان که همه انتظار موفقیت تیم ملی را دارند، تغییرات غیرمنتظره ای بار دیگر در کادر فنی تیم ملی ایجاد شده و مدیرتیم های ملی کناره گیری کرده است.
این کناره گیری دراین شرایط حتما به تیم آسیب خواهد رسید و به نظر می رسد بهتر بود رییس فدراسیون کاراته که خودش موقتا مدیرتیم های ملی شده پس از مسابقات جهانی آلمان دست به تغییرات می زد تا همچون بازیهای آسیایی اینچئون تیم ملی را با شوک منفی و حاشیه جدید روبرو نسازد.
پیش از این اعلام نام سرمربی تیم ملی در طول بازیهای آسیایی تیم ملی کاراته را با مشکلاتی در اینچئون روبرو کرد که ثمره اعلام این خبر در زمان نامناسب از سوی نفراول فدراسیون، به خوبی در روز پایانی مسابقات کاراته برعملکرد کاراته کاران دیده شد و حال جای بسی نگرانی است که تغییرات در مدیریت تیم های ملی در استانه جهانی آلمان تیم ایران را از هدفش دور سازد.
این فدراسیون درسالهای اخیر روسای متعددی را به خود دیده است که از جمله می توان به سیروس عالمی(سرپرست)، بهزاد کتیرایی، علیرضا آهی(سرپرست)،عباس احمدپناهی، محمدصادق فرجی و علیرضا سمندر (دو دوره) اشاره کرد.
طبق این آمار، فدراسیون کاراته رکورددارمحسوب می شود.حضوراین تعدادرییس فدراسیون دردوره زمانی حدود 10سال نمی تواند امتیاز مثبتی باشد، چرا که هر مدیری شیوه و روش مدیریتی خاص خود را دارد و برای پیاده کردن برنامه های خود نیاز به زمان دارد.
نکته قابل تعمق این است که تعدادی از اهالی کاراته هرفردی را که با هر توان و شرایط رییس فدراسیون شود و یا هر مربی که هدایت تیم ملی را برعهده بگیرد، چنانچه خود در کادر فنی و یا مدیریتی نباشند، مورد انتقاد قرار می دهند و با جو سازی شرایط را برای کار سخت می کنند.
البته در جامعه بزرگ و قهرمان پرور کاراته برخی ها نیز دلسوز بوده و همواره در فکر موفقیت این رشته هستند و حتی اگر در فدراسیون و تیم ملی نیز نباشند، فکر خود را معطوف موفقیت این رشته می کنند، اما به نظر می رسد تعدادی تنها به سبب نرسیدن به منافع فردی دست به انتقاد می زنند.
بدون تردید همدل نبودن جامعه کاراته مهمترین عاملی است که این رشته را در سالهای اخیر به سوی حاشیه سوق داده تا این فدراسیون به طور متوسط هر دو سال یکبار با تغییرات مدیریتی مواجه شود.
این حاشیه سازی ها کار را به جایی رسانده که در آستانه مسابقات جهانی آلمان که همه انتظار موفقیت تیم ملی را دارند، تغییرات غیرمنتظره ای بار دیگر در کادر فنی تیم ملی ایجاد شده و مدیرتیم های ملی کناره گیری کرده است.
این کناره گیری دراین شرایط حتما به تیم آسیب خواهد رسید و به نظر می رسد بهتر بود رییس فدراسیون کاراته که خودش موقتا مدیرتیم های ملی شده پس از مسابقات جهانی آلمان دست به تغییرات می زد تا همچون بازیهای آسیایی اینچئون تیم ملی را با شوک منفی و حاشیه جدید روبرو نسازد.
پیش از این اعلام نام سرمربی تیم ملی در طول بازیهای آسیایی تیم ملی کاراته را با مشکلاتی در اینچئون روبرو کرد که ثمره اعلام این خبر در زمان نامناسب از سوی نفراول فدراسیون، به خوبی در روز پایانی مسابقات کاراته برعملکرد کاراته کاران دیده شد و حال جای بسی نگرانی است که تغییرات در مدیریت تیم های ملی در استانه جهانی آلمان تیم ایران را از هدفش دور سازد.
