به گزارش مشرق، پایگاه خبری شبکه «المنار» لبنان وابسته به حزبالله، در گزارشی به قلم «ذو الفقار ضاهر» به بررسی واکنشهای احتمالی حزب الله در قبال تجاور روز یکشنبه رژیم صهیونیستی به منطقه القنیطره پرداخت.
المنار در این ارتباط نوشت: پس از تجاوز رژیم صهیونیستی به قنیطره که یکشنبه گذشته رخ داد و درپی آن شماری از رزمندگان مقاومت به فیض شهادت نائل آمدند، پاسخ و واکنش مقاومت به مهمترین کانون توجه و تمرکز رسانهها و خبرگزاریهای بین المللی تبدیل و سوالان بسیاری درباره نحوه و زمان و نوع این واکنش مطرح شد.
در اولین بازتاب از این نوع، دشمن صهیونیستی مجبور شد، تا نیروهای زمینی و هوایی خود را در مرزهای شمالی سرزمینهای اشغالی به حالت آماده باش درآورد و هواپیماهای شناسایی این رژیم برای پیشگیری و مقابله با هر اقدام و واکنش احتمالی مقاومت در آسمان مرزهای جنوبی لبنان و همچنین جولان اشغالی سوریه به پرواز درآمدند.
رسانههای صهیونیستی از «پایان روزهای خوش» جبهه شمالی که چند سالی بود، روی آرامش را به خود دیده بود، سخن گفتند و تاکید کردند که حزب الله از این عملیات ارتش «اسرائیل» بیپاسخ نخواهد گذشت، حتی اگر این پاسخ در خاک سوریه داده شود، چراکه منطقه جولان سوریه شاهد رخدادی بود که پیش از آن مشابهش دیده نشده بود و حزب الله تلاش خواهد کرد، در هر رویارویی آینده با «اسرائیل» خود را به «الجلیل» برساند.
دشمن صهیونیستی میداند که مقاومت پاسخ خواهد داد
به نوشته المنار، آنچه رسانههای صهیونیستی را به ارائه چنین تحلیلهایی واداشت، این است که آنها به خوبی میدانند، حزب الله همواره وعده انتقام را به رژیم صهیونیستی داده و پاسخ حزبالله، مقابله به مثل بوده، همانگونه که تاکنون و پس از آغاز بحران نیز شاهد آن بودیم. در گذشته دشمن صهیونیستی تلاش کرد، نقاط نظامی خالی حزب الله در مرزهای لبنان – سوریه را هدف قرار دهد و واکنش مقاومت به این تجاوز سریع و فوری و در قالب هدف گرفتن یکی از گشتیهای صهیونیستی در مزارع شبعا اشغالی بود، همچنین ورود نظامیان صهیونیستی با منطقه «اللبونه» در نزدیکی «الناقوره» با واکنش آشکار و سریع حزب الله مواجه شد.
به همین دلیل رسانههای صهیونیستی به شکلی ویژه درپی یافتن پاسخهایی برای نحوه و زمان و مکان این تجاوز رفتند. برخی از جولان به عنوان محل این پاسخ و برخی دیگر از تغییر اصول و قواعد نبرد توسط رژیم صهیونیستی؛ بویژه وقتی دست به حملاتی خارج از مرزهای [سرزمینهای اشغالی] میزند و اینکه توان ایستادگی و مقاومت در برابر این تغییر اصول را دارد و اینکه یکی از مهمترین بازتابهای این تغییر اصول نبرد انجام تغییرات اساسی در تحرکات و تدابیر «اسرائیلی» اتخاذ شده در سراسر مرزهای [سرزمینهای اشغالی] از جمله مرزهای شمالی را میطلبد، رفتند و نمونه این امر در روزهای اخیر اعلام آماده باش رژیم صهیونیستی در مرزهای شمالی سرزمینهای اشغالی بود. اما این بالطبع نمیتواند، پایان و تمام تدابیر اتخاذ شده توسط تلآویو باشد.
همانگونه که برخی از تحلیلگران صهیونیست از این موضوع سخن گفتند که «حزب الله واکنشی نشان نخواهد داد، چون هرگونه واکنش نیازمند بررسی بازتابهای آن است که مهمترین آن کشاندن منطقه به جنگی بزرگ و تمام عیار است».
المنار نوشت، این نوع از تحلیل برخی را به این سمت سوق داد که حزب الله چه در آینده نزدیک و چه در آینده دور بر اساس شرایط حاکم بر منطقه به این تجاوز پاسخ نخواهد داد، چون رهبران مقاومت برای این پاسخ لازم است، تمام ابعاد آن را به دقت تمام بررسی و زمان و مکان مناسب برای آن را مشخص کنند، تا این پاسخ سریع، بیتاثیر و یا پایینتر از سطح تجاوز رژیم صهیونیستی نباشد. در این شرایط سخن از واکنشی به میان میآید که تامل برانگیز و با تاخیر است تا در زمان مناسب همچون صاعقه برسر دشمن فرود آید و بیشک بهترین پاسخ همین پاسخ است.
دشمن صهیونیستی بیمناک از پاسخ مقاومت
کسانیکه تصور میکنند، «اسرائیل» با جنایت خود در قنیطره مقاومت و رهبران آن را در تنگنا قرار داده و میتواند، مقاومت را به واکنشی عدم تاثیرگذار سوق دهد، سخت در اشتباه هستند. دشمن صهیونیستی با این جنایات و دخالت مستقیماش در جنگ سوریه در کنار گروههای تروریستی فعال در این کشور نشان داد که خواهان ورود به این جنگ است و براین باور است که مقاومت صبر پیشه نخواهد کرد و در پاسخ تعجیل خواهد کرد.
به همین دلیل همه و بویژه مقاومت و حامیان و طرفداران آن باید در این خصوص صبر پیشه کنند، چون پاسخی که با تأنی و تأمل همراه باشد، تاثیرگذارتر خواهد بود.
المنار نوشت، در اینجا لازم است، به این نکته اشاره شود که تأمل در واکنش و نوع آن موجب میشود تا دشمن صهیونیستی چه داخل سرزمینهای اشغالی و چه خارج آن در بیم و وحشت این پاسخ باشند و این موجب میشود، مقاومت با یک تیر بیش از چند نشان را بزند.
پیامهای اسرائیل به طرفهای مختلف از طریق حمله قنیطره
درباره این تجاوز «امین حطیط»، کارشناس امور استراتژیک منطقه تاکید میکند که «"اسرائیل" با این حمله خواهان رساندن پیامهایی به بیش از یک طرف بود».
یک: پیام به مقاومت؛ عدم توسعه جبهه درگیری تا شمال
حطیط بر این باور است که «"اسرائیل" با این تجاوز خواست به مقاومت پیام دهد که اجازه نمیدهد، جبهه مقاومت (به شمال فلسطین اشغالی هم) توسعه یابد و جبهه سوریه به جبهه لبنان مرتبط و عرصه آن دو به هم ملحق شود».
وی میافزاید: «از آنجا که بر جبهه لبنان عناصر و عوامل قدرت در دو طرف مرز حاکم است و به تبع آن شاهد حاکمیت معادله بازدارندگی در این جبهه هستیم، بنابراین "اسرائیل" از این بیم دارد، مبادا این معادله بر جبهه سوریه نیز حاکم شود و با این تغییر و تحول ساختاری و ژئو سیاسی واقعیتهای حاکم بر جولان نیز تغییر کند و بر میزان قدرت و توان "اسرائیل" در سیطره بر این منطقه بکاهد».
به باور حطیط «"اسرائیل" با این تجاوز خواست این پیام واضح و مستقیم را به محور مقاومت بدهد که برای مقابله با حدوث این امر حاضر است، دست به هر اقدامی بزند. اما شرایط حاکم بر جبهه جولان ایجاب میکند که مقاومت به این تجاوز پاسخ دهد».
حطیط تاکید میکند: «در صورتیکه این پاسخ سنگین و بزرگ باشد، دو نتیجه را درپی خواهد داشت که یکی از آنها بیاثر شدن پیام رژیم صهیونیستی است و دومین آن، برقراری و تثبیت معادله موازنه بازدارندگی در منطقه جولان است که به معنای تحمیل معادلات جدید در این منطقه آن هم از سوی مقاومت است.
دو: پیام به سوریه؛ حفظ کمربند امنیتی تروریستها
پیام دوم از این تجاوز به اعتقاد حطیط به سوریه است و در این ارتباط وی میگوید: «"اسرائیل" به این طریق میخواهد، به دمشق این پیام را بدهد که خواهان ایجاد کمربند امنیتی در این منطقه و حمایت از گروههای تروریستی مسلح در این کمربند امنیتی است و پاسخ سوریه در این خصوص باید افزایش و تشدید عملیاتهای نظامی و ممانعت از ارتباط گروههای مسلح تروریستی در این منطقه با یکدیگر و شکل گیری این کمربند امنیتی مورد نظر رژیم صهیونیستی باشد.
سه: پیام به ایران؛ اجتناب از نزدیکی به مرز فلسطین اشغالی
پیام سوم این تجاوز به ایران است که به نظر حطیط رژیم صهیونیستی میخواست این پیام را به تهران بدهد که «از نزدیک شدن به مرزهای سرزمینهای اشغالی اجتناب کند».
هرچند، حطیط بر این باور است که «پس از تهدید تهران مبنی بر اینکه پاسخ ایران کوبنده و ویرانگر خواهد بود، تلآویو از این پیام خود صرف نظر کرد، چون بعد شاهد بودیم که "اسرائیل" تصریح کرد که از حضور سردار ایرانی در جمع گروه مقاومت بیاطلاع بوده است».
چهار: پیام به آمریکا؛ مسئله هستهای و تحریمهای ایران
اما پیام چهارم این تجاوز آمریکا بود، به گونهای که حطیط به این نکته اشاره میکند که «این تجاوز دو پیام برای آمریکاییها بویژه رئیس جمهوری این کشور که درحال مذاکره با تهران برسر پرونده هستهای تهران هستند، داشت، اول آنکه از حربه وتو علیه لغو تحریمهای ایران استفاده خواهد شد و نتانیاهو به آمریکاییها نشان داد که اگر در اندیشه وتو تحریمهای ایران هستند، تلآویو میتواند، تمام برگههای منطقهای را باید دیگر درهم ریزد».
پنج: داخل «اسرائیل»، انتخابات
حطیط بر این باور است که «منافع شخصی نخست وزیر رژیم صهیونیستی ایجاب میکند که با این اقدام به جبهه داخلی این رژیم بگوید که من حامی شما و "اسرائیل" هستم. اما در این میان اگر واکنش این اقدام داخل [سرزمینهای اشغالی] منفی باشد، بدین معناست که نتانیاهو در انتخابات آینده از شانسی برخوردار نخواهد بود».
پاسخ مقاومت به تجاوز و زمان آن
حطیط تاکید میکند که «پاسخ مقاومت دردناک و سنگین خواهد بود و این خواسته و مورد انتظار است، نه پاسخی سریع و آنی و براین اساس کادرهای رهبری حزب الله باید در این امر تامل و دقت کنند. همانگونه که انتظار میرود، پاسخ، واکنشی منفی در ابتدا و سپس سیاسی استراتژیک باشد و براین اساس درست به نظر نمیرسد که این واکنش را به زمان و مکان خاصی محدود کرد».
وی تاکید میکند: «سخن گفتن از زمان مشخص برخلاف اصول و قواعد نظامی است و دانش نظامی کسانیکه برای اقداماتاشان زمانی را مشخص کنند، در اشتباهاند. براین اساس تاخیر در پاسخ یکی از ابعاد مثبت واکنش است، چون دشمن را بیش از پیش در دایره بیم و هراس و وحشت قرار میدهد و اگر دقت کنید، ملاحظه میشود، سراسر سرزمینهای اشغالی در انتظار پاسخ و واکنش مقاومت است».
طبق گزارش المنار، تنها نکته برجای مانده اینکه دخالت مستقیم و آشکار دشمن صهیونیستی در قنیطره نشان داد که رژیم صهیونیستی در جنگ جاری سوریه دخالت دارد و نبرد جاری در این کشور از همان روز اول با دشمن صهیونیستی بوده تا کسانیکه همچنان به نقش مقاومت در سوریه شک و تردید داشتند، به باور و یقین برسند که جنگ واقعی در سوریه جریان دارد.