به گزارش مشرق، شهر قدس یا «قلعه‌حسن‌خان»؛ این نام تا چند وقت پیش برای اهالی فوتبال و ورزش کمتر شناخته شده بود اما حالا به واسطه میزبانی بازی‌های پیکان در لیگ برتر و جدیداً هم راه‌آهن نام این منطقه بیشتر به گوش فوتبالی‌ها می‌خورد.
شهرقدس با آب‌وهوای خوب و کوهپایه‌ای، مناظر و مناطق بکر و دست نخورده، مردمان خونگرم و دوست داشتنی و حالا ورزشگاهی بزرگ می‌تواند میزبان خوبی برای پیکان و هر تیم تهرانی دیگری در لیگ برتر باشد.
وقتی خبرنگاران برای پوشش بازی‌های خانگی پیکان به شهرقدس می‌روند اولین چیزی که بیش از هر مسئله‌ای به چشم می‌آید شور و اشتیاق مردم به فوتبال است که بیشتر آنها وضع مالی خوبی هم ندارد و زندگی معمولی دارند. هرچند مسئولان شهری چند سالی است که شهرقدس را در مختصات دید خود قرار داده‌اند و عملیات‌های عمرانی خوبی هم در این منطقه داشته‌اند اما هنوز هم می‌توان اثراتی از فقر را در این منطقه دید.
اگر بخواهید از مسیر بلوار کرمان خودرو به شهر قدس وارد شوید ساختمان‌های بعضاً مدرن، مغازه‌های شیک و اتومبیل‌های نسبتا مدل بالا به چشم می‌خورند که دید خوبی از شهر به بیننده و مسافر می‌دهد ولی اگر قرار باشد از مسیر دیگری که در انتهای جاده مخصوص وجود دارد وارد «قلعه‌حسن‌خان» شوید آن وقت ماجرا چیز دیگری است و تنها چیزی که از شهرقدس به چشم می‌آید فقر است، اعتیاد و باز هم فقر!
مردمی خونگرم و اغلب مهاجر که با کمترین امکانات در «قلعهِ حسن خان» روزگار می‌گذارنند؛ مردمی که کمترین امکانات رفاهی و تفریحی را دارند.
امروز به لطف برگزاری رایگان بازی‌های پیکان در شهرقدس برای 2 ساعت هم که شده کودکان و جوانان این منطقه بی‌خیال مشکلات همیشگی، روی صندلی‌های ورزشگاه شهدای شهر قدس می‌نشینند و حنجره خودشان را برای بازیکنان و ستاره‌های پیکان پاره می‌کنند. شاید باورش سخت باشد که کودکان شهرقدسی با چه عشقی نام مهدی رحمتی، ساموئل، نصرتی، فشنگچی، اکبرپور، جمشیدیان، دقیقی و مرفاوی را صدا می‌زنند. برای کودکی که خرید یک بستنی 1000 تومانی یعنی به هم خوردن معادلات پول تو جیبی؛ رحمتی، فشنگچی، دقیقی و مرفاوی یعنی نویر، مسی، رونالدو و گواردیولا.
وقتی 5،6 هزار نفر از اهالی «قلعه» فارغ از اینکه پیکان کجای جدول قراردارد به ورزشگاه می‌آیند و «تیم‌شان» را تشویق می‌کنند بیشتر به نقش این تیم در شهر قدس پی می‌بریم. نکته جالب این است که مردم شهر قدس کاملاً با پیکان خو گرفته‌اند و این تیم را قسمتی از دارایی‌های خود می‌دانند. با این شرایط دقیقاً پیکان برای شهر قدس و مردمش حکم بنز را دارد. برای مردمی که در طول هفته باید با مشکلات و مشغله‌های زیادی مسابقه بدهند، دیدن یک بازی لیگ برتری و ستاره‌های فوتبال کشور از نزدیک می‌تواند تفریح خوبی باشد.
شاید روزی که «امیر تومانِ» شکارچی اراضی این منطقه را تصرف و با فراهم کردن امکانات و آوردن عده‌ای از اهالی خمسه به این منطقه، آرام آرام زمین‌های بایر را به زمین‌های کشاورزی تبدیل کرد فکرش را نمی‌کرد که روستایی که به نام پسر ارشدش «حسن‌خان» نامگذاری شد به این سرنوشت دچار شود.
شهرقدس با آب‌وهوای خوب و کوهپایه‌ای، مناظر و مناطق بکر و دست نخورده، مردمان خونگرم و دوست داشتنی و حالا ورزشگاهی بزرگ می‌تواند میزبان خوبی برای پیکان و هر تیم تهرانی دیگری در لیگ برتر باشد.
وقتی خبرنگاران برای پوشش بازی‌های خانگی پیکان به شهرقدس می‌روند اولین چیزی که بیش از هر مسئله‌ای به چشم می‌آید شور و اشتیاق مردم به فوتبال است که بیشتر آنها وضع مالی خوبی هم ندارد و زندگی معمولی دارند. هرچند مسئولان شهری چند سالی است که شهرقدس را در مختصات دید خود قرار داده‌اند و عملیات‌های عمرانی خوبی هم در این منطقه داشته‌اند اما هنوز هم می‌توان اثراتی از فقر را در این منطقه دید.
اگر بخواهید از مسیر بلوار کرمان خودرو به شهر قدس وارد شوید ساختمان‌های بعضاً مدرن، مغازه‌های شیک و اتومبیل‌های نسبتا مدل بالا به چشم می‌خورند که دید خوبی از شهر به بیننده و مسافر می‌دهد ولی اگر قرار باشد از مسیر دیگری که در انتهای جاده مخصوص وجود دارد وارد «قلعه‌حسن‌خان» شوید آن وقت ماجرا چیز دیگری است و تنها چیزی که از شهرقدس به چشم می‌آید فقر است، اعتیاد و باز هم فقر!
مردمی خونگرم و اغلب مهاجر که با کمترین امکانات در «قلعهِ حسن خان» روزگار می‌گذارنند؛ مردمی که کمترین امکانات رفاهی و تفریحی را دارند.
امروز به لطف برگزاری رایگان بازی‌های پیکان در شهرقدس برای 2 ساعت هم که شده کودکان و جوانان این منطقه بی‌خیال مشکلات همیشگی، روی صندلی‌های ورزشگاه شهدای شهر قدس می‌نشینند و حنجره خودشان را برای بازیکنان و ستاره‌های پیکان پاره می‌کنند. شاید باورش سخت باشد که کودکان شهرقدسی با چه عشقی نام مهدی رحمتی، ساموئل، نصرتی، فشنگچی، اکبرپور، جمشیدیان، دقیقی و مرفاوی را صدا می‌زنند. برای کودکی که خرید یک بستنی 1000 تومانی یعنی به هم خوردن معادلات پول تو جیبی؛ رحمتی، فشنگچی، دقیقی و مرفاوی یعنی نویر، مسی، رونالدو و گواردیولا.
وقتی 5،6 هزار نفر از اهالی «قلعه» فارغ از اینکه پیکان کجای جدول قراردارد به ورزشگاه می‌آیند و «تیم‌شان» را تشویق می‌کنند بیشتر به نقش این تیم در شهر قدس پی می‌بریم. نکته جالب این است که مردم شهر قدس کاملاً با پیکان خو گرفته‌اند و این تیم را قسمتی از دارایی‌های خود می‌دانند. با این شرایط دقیقاً پیکان برای شهر قدس و مردمش حکم بنز را دارد. برای مردمی که در طول هفته باید با مشکلات و مشغله‌های زیادی مسابقه بدهند، دیدن یک بازی لیگ برتری و ستاره‌های فوتبال کشور از نزدیک می‌تواند تفریح خوبی باشد.
شاید روزی که «امیر تومانِ» شکارچی اراضی این منطقه را تصرف و با فراهم کردن امکانات و آوردن عده‌ای از اهالی خمسه به این منطقه، آرام آرام زمین‌های بایر را به زمین‌های کشاورزی تبدیل کرد فکرش را نمی‌کرد که روستایی که به نام پسر ارشدش «حسن‌خان» نامگذاری شد به این سرنوشت دچار شود.
