به گزارش مشرق، طی سالیان گذشته در بسیاری از موارد ورود کشتی‌گیران به تیم‌های ملی در چارچوبی خارج از فرآیند قانون انتخابی تیم ملی بوده است و بیشتر سلائق شخصی مربیان و مسئولان فدراسیون در این امر دخیل بوده است اما مسئولان جدید فدراسیون کشتی از بدو امر بر عبور نفرات نهایی تیم‌های ملی کشتی آزاد و فرنگی از کانال انتخابی تاکید دارند تا حقی از کشتی‌گیری ضایع نشود و نفرات راه یافته به این مسابقات همگی از شانسی برابر برای پوشیدن دوبنده تیم ملی برخوردار باشند.
البته طی یکی دو سال گذشته رقابتهای انتخابی تیم ملی کشتی آزاد با حضور همه نفرات برگزار شد اما در کشتی فرنگی برای اولین بار است که بنا شده نفراتی چون سوریان، نوروزی، رضایی و ... که همگی دارای کوله‌باری از عناوین ارزشمند برای کشتی ایران هستند در رقابتهای انتخابی به روی تشک بروند؛ هرچند در نهان به مذاق برخی قهرمانان خوش نمی‌آید که با نفرات بعضا نه‌چندان مطرح و جوان برای حضور در مسابقات جهانی 2015 لاس‌وگاس نبرد کنند اما آنها باید به تشک مبارزه بیایند و توانایی‌های بالای خود را برای رسیدن به دوبنده باارزش تیم ملی در معرض دید عموم بگذارند تا دیگر بهانه‌ای دست رقبا نداده باشند و هم به پیشرفت کشتی ایران و ایجاد انگیزه در نفرات جوانتر کمک کنند.
برگزاری رقابتهای انتخابی به افزایش انگیزه در کشتی‌گیران جوان خواهد انجامید تا در یک آوردگاه بزرگ و در مصاف با رقبای مطرح توانایی‌هایشان را در معرض دید کادر فنی تیم ملی و اهالی کشتی بگذارند تا به این شکل نفرات جدیدی به اردوهای تیم ملی راه یابند و با ترافیک ایجاد شده در اوزان مختلف، اتکا به فرد در کشتی ایران به فراموشی سپرده شود. به طور حتم الزام کشتی‌گیران سرشناس به تمکین در برابر قانون و معرفی چهره‌های جدید به کشتی ایران و اینکه نفرات شاخص نمی‌توانند بدون عبور از کانال انتخابی خود را برای سال‌ها پای ثابت تیم ملی بدانند از مهمترین دستاوردهای برگزاری رقابت های انتخابی خواهد بود.
"کشتی ایران سرشار از استعداد است" این سخنی است که بارها از سوی جامعه کشتی همواره بر زبان آورده شده اما باید با ایجاد راهکارهایی و پایبندی به آن در این راه گام برداشت تا کشتی‌گیران حتی در دورافتاده ترین نقاط ایران هم برای رسیدن به دوبنده تیم ملی حق داشته باشند و در جهت آن تلاش کنند؛ موضوعی که متاسفانه در برخی سال ها تا حد زیادی به ورطه فراموشی سپرده شده و باعث گردیده با کمبود نفرات مخصوصا در کشتی فرنگی مواجه شویم و با اینکار انگیزه را نه تنها از کشتی‌گیران جوان بلکه از نفرات شاخص هم بگیریم.
اینکه کشتی ایران هم اینک چهره پرافتخاری چون حمید سوریان را به خود می بیند تا بارها با افتخارآفرینی‌هایش سبب خوشحالی مردم ایران شود و پرچم مقدس ایران را بارها در میادین مهمی چون المپیک و جهانی به اهتزاز درآورد شاید به دلیل برگزاری رقابت انتخابی درون اردویی نصفه و نیمه در وزن اول تیم ملی در سال 2005 بوده است؛ دورانی که حسن رنگرز برای اولین بار پس از انقلاب مدال طلای جهان در کشتی فرنگی را بدست آورده بود و با یک طلا و یک برنز جهان، سرشناس‌ترین چهره کشتی فرنگی ایران محسوب می‌شد اما در مقابل، حمید سوریان با 19 سال سن، جوانی نوپا بود که می‌خواست گام به رده بزرگسالان بگذارد. بسیاری معقتد بودند که نباید رقابت انتخابی میان این دو نفر برگزار شود اما برخی از کارشناسان و اهالی رسانه بر لزوم برگزاری رقابت انتخابی میان رنگرز شناخته شده و سوریان جوان تاکید کردند. در نهایت نیز تصمیم به برگزاری مسابقه انتخابی درون اردویی گرفته شد که رنگرز در آن رقابت شرکت نکرد تا دوبنده تیم ملی در مسابقات جهانی 2005 بوداپست به سوریان برسد و قهرمانی‌های پیاپی او آغاز گردد.
اگر 10 سال قبل سلیقه‌ای عمل می‌شد و حسن رنگرز به پشتوانه مدالهایش به مسابقات جهانی 2005 اعزام می‌شد شاید امروز حمید سوریان را با این همه افتخار نمی‌یافتیم، پس ضروری است که بدون توجه به جایگاه‌ها، همه کشتی‌گیران را در برابر قانون یکسان قلمداد کرده تا شایسته‌ترین فرد، دوبنده تیم ملی را بر تن کند و نفر برتر تیم ملی با روشی کاملا عادلانه و بدور از هرگونه حق کشی، از جایگاه کشتی ایران در مسابقات مهم جهانی و المپیک دفاع کند.
البته طی یکی دو سال گذشته رقابتهای انتخابی تیم ملی کشتی آزاد با حضور همه نفرات برگزار شد اما در کشتی فرنگی برای اولین بار است که بنا شده نفراتی چون سوریان، نوروزی، رضایی و ... که همگی دارای کوله‌باری از عناوین ارزشمند برای کشتی ایران هستند در رقابتهای انتخابی به روی تشک بروند؛ هرچند در نهان به مذاق برخی قهرمانان خوش نمی‌آید که با نفرات بعضا نه‌چندان مطرح و جوان برای حضور در مسابقات جهانی 2015 لاس‌وگاس نبرد کنند اما آنها باید به تشک مبارزه بیایند و توانایی‌های بالای خود را برای رسیدن به دوبنده باارزش تیم ملی در معرض دید عموم بگذارند تا دیگر بهانه‌ای دست رقبا نداده باشند و هم به پیشرفت کشتی ایران و ایجاد انگیزه در نفرات جوانتر کمک کنند.
برگزاری رقابتهای انتخابی به افزایش انگیزه در کشتی‌گیران جوان خواهد انجامید تا در یک آوردگاه بزرگ و در مصاف با رقبای مطرح توانایی‌هایشان را در معرض دید کادر فنی تیم ملی و اهالی کشتی بگذارند تا به این شکل نفرات جدیدی به اردوهای تیم ملی راه یابند و با ترافیک ایجاد شده در اوزان مختلف، اتکا به فرد در کشتی ایران به فراموشی سپرده شود. به طور حتم الزام کشتی‌گیران سرشناس به تمکین در برابر قانون و معرفی چهره‌های جدید به کشتی ایران و اینکه نفرات شاخص نمی‌توانند بدون عبور از کانال انتخابی خود را برای سال‌ها پای ثابت تیم ملی بدانند از مهمترین دستاوردهای برگزاری رقابت های انتخابی خواهد بود.
"کشتی ایران سرشار از استعداد است" این سخنی است که بارها از سوی جامعه کشتی همواره بر زبان آورده شده اما باید با ایجاد راهکارهایی و پایبندی به آن در این راه گام برداشت تا کشتی‌گیران حتی در دورافتاده ترین نقاط ایران هم برای رسیدن به دوبنده تیم ملی حق داشته باشند و در جهت آن تلاش کنند؛ موضوعی که متاسفانه در برخی سال ها تا حد زیادی به ورطه فراموشی سپرده شده و باعث گردیده با کمبود نفرات مخصوصا در کشتی فرنگی مواجه شویم و با اینکار انگیزه را نه تنها از کشتی‌گیران جوان بلکه از نفرات شاخص هم بگیریم.
اینکه کشتی ایران هم اینک چهره پرافتخاری چون حمید سوریان را به خود می بیند تا بارها با افتخارآفرینی‌هایش سبب خوشحالی مردم ایران شود و پرچم مقدس ایران را بارها در میادین مهمی چون المپیک و جهانی به اهتزاز درآورد شاید به دلیل برگزاری رقابت انتخابی درون اردویی نصفه و نیمه در وزن اول تیم ملی در سال 2005 بوده است؛ دورانی که حسن رنگرز برای اولین بار پس از انقلاب مدال طلای جهان در کشتی فرنگی را بدست آورده بود و با یک طلا و یک برنز جهان، سرشناس‌ترین چهره کشتی فرنگی ایران محسوب می‌شد اما در مقابل، حمید سوریان با 19 سال سن، جوانی نوپا بود که می‌خواست گام به رده بزرگسالان بگذارد. بسیاری معقتد بودند که نباید رقابت انتخابی میان این دو نفر برگزار شود اما برخی از کارشناسان و اهالی رسانه بر لزوم برگزاری رقابت انتخابی میان رنگرز شناخته شده و سوریان جوان تاکید کردند. در نهایت نیز تصمیم به برگزاری مسابقه انتخابی درون اردویی گرفته شد که رنگرز در آن رقابت شرکت نکرد تا دوبنده تیم ملی در مسابقات جهانی 2005 بوداپست به سوریان برسد و قهرمانی‌های پیاپی او آغاز گردد.
اگر 10 سال قبل سلیقه‌ای عمل می‌شد و حسن رنگرز به پشتوانه مدالهایش به مسابقات جهانی 2005 اعزام می‌شد شاید امروز حمید سوریان را با این همه افتخار نمی‌یافتیم، پس ضروری است که بدون توجه به جایگاه‌ها، همه کشتی‌گیران را در برابر قانون یکسان قلمداد کرده تا شایسته‌ترین فرد، دوبنده تیم ملی را بر تن کند و نفر برتر تیم ملی با روشی کاملا عادلانه و بدور از هرگونه حق کشی، از جایگاه کشتی ایران در مسابقات مهم جهانی و المپیک دفاع کند.
