آقای نکونام کاسیاس از رئال مارید رفت.چه خاطره ای از بازی مقابل این تیم و کاسیاس دارید؟
اول
از همه باید بگویم کاسیاس جزو بازیکنان محبوب من است. با اینکه او در رئال
مادرید بازی می کرد ولی برای بارسا و هوادارانش همیشه قابل احترام بود.
شما یکی از مهترین گل های تاریخ زندگی تان را مقابل کاسیاس و رئال زدید، در سانتیاگو برنابئو.
آن گل مربوط به گذشته است. من در اوساسونا تمام گل هایی را که زدم دوست دارم ولی خب، این گل حسابش با بقیه گل ها جداست.
کاسیاس روی آن ضربه سر نتوانست واکنشی نشان دهد.
فصل
2008-2009 بود. آن فصل اوساسونا کلا شرایط ایده آلی نداشت و ما برای بقا
می جنگیدیم. آخرین بازی نیم فصل اول ما بود. آخرین بازی فصل را هم باید
مقابل رئال انجام می دادیم. اگر اشتباه نکنم آن فصل کاسیاس همه رکوردها را
درو کرد. هم در تیم اسپانیا و هم رئال مادرید. خوب به یاد دارم که در همان
سال واکنش او در بازی سویا بهترین واکنش فصل شد. در آن مسابقه جو بسیار
سنگین بود. بازی در برنابئو بسیار سخت است و به این راحتی تیمی نمی تواند
آنجا برنده باشد. دقیقه 20 بود که پلاسیل توپی از سمت چپ فرستاد و من
توانستم با یک ضربه سر دروازه کاسیاس را باز کنم.
می توانید حسی که بعد از گل داشتید، توضیح دهید؟
راستش
وقتی شما در بازی بزرگ گل می زنید، بیشتر نگران می شوید چون می دانید حریف
همه کار می کند تا گل جبران شود. آن شب فکر کنم در ورزشگاه برنابئو سرجمه
20،30 طرفدار اوساسونا حضور داشتند که من به سمت شان رفتند و با دست آنها
را نشان دادم. از طرفی خدا را شکر کردم. آن لحظه خوشحال بودم ولی در پایان
بازی با ناراحتی به رختکن رفتم اما دیدم خبرنگاران و حتی طرفداران زیادی
زنگ زده اند و پیغام گذاشته اند. خوشحال بودم که ایرانی ها را خوشحال کرده
ام ولی ناراحتی ام به خاطر شکست اوساسونا بود.
3 بر یک بازی را باختید.
بله، من فکر کنم داور
عامل شکست ما در آن مسابقه بود. در آن بازی حداقل یک پنالتی به نفع ما
نگرفت. دو صحنه کاملا مشکوک بود که بعد تلویزیون اسپانیا اعلام کرد داور می
توانست هر دو را پنالتی بگیرد. عملکرد او خیلی ضعیف بود و اتفاقا از سوی
کمیته داوران و کمیته انضباطی محروم شد. او به بازیکنان ما خیلی کارت می
داد. حتی خوان فران را هم از زمین بازی اخراج کرد.