به گزارش مشرق، امیر عابدینی درباره اینکه گفته می‌شود سر فدراسیون فوتبال در بحث حق پخش کلاه رفته است؟، با بیان مطلب فوق اظهار کرد: هم آنهایی که می‌گویند سر فدراسیون فوتبال کلاه رفته است، حرفشان کارشناسی نیست و هم آنهایی که می‌گویند منافع فدراسیون دیده شده است. فعلا ۵۰ تا ۶۰ صفحه قرارداد نوشته شده ولی هنوز گروه کارشناسی برای بررسی آن مشخص نشده است تا حقوق فدراسیون، صدا و سیما و اپراتور استیفا شود.
وی با بیان اینکه در بحث حق پخش حداقل سه گروه حق و حقوقی دارند، تصریح کرد: دوستان عادت کرده‌اند بدون بررسی و کار کارشناسی درباره مسائل نظر بدهند که خب این هم طبیعی است زیرا دیوار بی‌اعتمادی بلند شده و هر کار مثبتی هم که انجام بگیرد، مورد چالش قرار می‌گیرد. انتقاد هیچ عیبی ندارد ولی دوستان باید روی برنامه و کار کارشناسی حرف بزنند.
عضو هیات رئیسه سازمان لیگ ادامه داد: فعلا تفاهمنامه‌ای بین فدراسیون، اپراتور و صداوسیما تعریف شده است تا مکانیزم کار که هر سه طرف آنرا قبول خواهند کرد یا خیر؟، مشخص شود.
وی در ادامه یادآور شد: بررسی این موضوع تا رسیدن به حق پخش حداقل دو ماه کار دارد. شاید امسال چیز زیادی نصیب صدا و سیما و فدراسیون فوتبال نشود ولی در صورت نهایی شدن، یک مبنا و اساسی می‌شود که دغدغه فوتبال برای گرفتن حق پخش برای همیشه از بین برود.
عابدینی با اشاره به بررسی حق پخش در یک کمیته، خاطرنشان کرد: در این کمیته احتمالا پنج یا شش نفر از فدراسیون فوتبال حضور دارند و احتمالا طرفهای دیگر هم کارشناسانی خواهند داشت.
وی در ادامه در خصوص فعالیت غیر قانونی هیات رئیسه سازمان لیگ و تخلف این اعضا، تاکید کرد: این حرف‌ها از روی خصومت زده و توسط افرادی زده می‌شود که یا اساسنامه را نخوانده‌اند یا قانون تجارت را نمی‌دانند. در اساسنامه به صراحت آمده است که اعضای هیات رئیسه برای دو سال تعیین می‌شوند و فقط در صورت فوت شدن و یا استعفا از این سمت کنار خواهند رفت نه روش دیگری.
عضو هیات رئیسه سازمان لیگ اضافه کرد: مگر می‌شود افرادی مثل من که ۳۰ سال در عرصه مدیریت بوده‌اند، آنقدر بینش نداشته باشند که در این شرایط کار کنند؟ انتخاب هیات رئیسه در اختیار مجمع سازمان لیگ است و تا تشکیل مجمع، هیات رئیسه به قوت خودش باقی است.
وی درباره اینکه زمانی به واسطه مدیریت باشگاه داماش به عضویت هیات رئیسه در آمده و حالا این تیم در لیگ برتر وجود ندارد، گفت: حضور فعلی من یا دیگران در هیات رئیسه ارتباطی به این ندارد که تیم در کدام لیگ است. ممکن است یک مدیر به واسطه تیم لیگ برتری‌اش به هیات رئیسه بیاید و سال بعد، تیمش به لیگ دسته اول سقوط کند. اینجا تیم سقوط کرده نه آن فرد! برای همین طبق قانون فرد تا دو سال می‌تواند در هیات رئیسه باقی بماند.
عابدینی افزود: من از سال ۱۳۵۸ که مدیریت را قبول کردم تا الان یک مورد ندارم که بگویند عابدینی خلاف قانون کاری کرده است. تازه ما در سازمان لیگ مجانی هم کار می‌کنیم و حالا اگر بخواهیم خلافی هم مرتکب شویم که خنده دار است!
وی در بخش دیگری از صحبت‌هایش با اشاره به انتقادات محمد مایلی‌کهن از وی در حمایت از امیررضا خادم، تصریح کرد: بعضی از آدم‌ها مشکلات خاصی دارند که نباید به صحبت‌هایشان پاسخ بدهیم. من راجع به این حرف‌های مایلی‌کهن سکوت را جایز می‌دانم. ایشان فکر کرده اگر به من چیزی بگوید، دلش خنک می‌شود. من یکسال است که کاری به مایلی‌کهن نداشته‌ام. فقط یکبار گفته بودم حال ایشان خوب نیست که حالا خدا را شکر از بیمارستان مرخص شده‌اند و حالشان خوب است!
مدیرعامل پیشین باشگاه پرسپولیس در پایان گفت: مایلی‌کهن حق دارد از هر کسی که بخواهد دفاع کند ولی سئوال من این است چه عیبی دارد که من در ۳۲ سالگی یا به گفته ایشان در ۲۸ سالگی استاندار شوم؟ من خیلی زودتر از آن در جبهه‌های کردستان بودم. اوایل انقلاب همه مسئولان جوان بودند چون دیگر نمی‌شد در خیلی از بخش‌ها به افراد گذشته اعتماد کرد.
وی با بیان اینکه در بحث حق پخش حداقل سه گروه حق و حقوقی دارند، تصریح کرد: دوستان عادت کرده‌اند بدون بررسی و کار کارشناسی درباره مسائل نظر بدهند که خب این هم طبیعی است زیرا دیوار بی‌اعتمادی بلند شده و هر کار مثبتی هم که انجام بگیرد، مورد چالش قرار می‌گیرد. انتقاد هیچ عیبی ندارد ولی دوستان باید روی برنامه و کار کارشناسی حرف بزنند.
عضو هیات رئیسه سازمان لیگ ادامه داد: فعلا تفاهمنامه‌ای بین فدراسیون، اپراتور و صداوسیما تعریف شده است تا مکانیزم کار که هر سه طرف آنرا قبول خواهند کرد یا خیر؟، مشخص شود.
وی در ادامه یادآور شد: بررسی این موضوع تا رسیدن به حق پخش حداقل دو ماه کار دارد. شاید امسال چیز زیادی نصیب صدا و سیما و فدراسیون فوتبال نشود ولی در صورت نهایی شدن، یک مبنا و اساسی می‌شود که دغدغه فوتبال برای گرفتن حق پخش برای همیشه از بین برود.
عابدینی با اشاره به بررسی حق پخش در یک کمیته، خاطرنشان کرد: در این کمیته احتمالا پنج یا شش نفر از فدراسیون فوتبال حضور دارند و احتمالا طرفهای دیگر هم کارشناسانی خواهند داشت.
وی در ادامه در خصوص فعالیت غیر قانونی هیات رئیسه سازمان لیگ و تخلف این اعضا، تاکید کرد: این حرف‌ها از روی خصومت زده و توسط افرادی زده می‌شود که یا اساسنامه را نخوانده‌اند یا قانون تجارت را نمی‌دانند. در اساسنامه به صراحت آمده است که اعضای هیات رئیسه برای دو سال تعیین می‌شوند و فقط در صورت فوت شدن و یا استعفا از این سمت کنار خواهند رفت نه روش دیگری.
عضو هیات رئیسه سازمان لیگ اضافه کرد: مگر می‌شود افرادی مثل من که ۳۰ سال در عرصه مدیریت بوده‌اند، آنقدر بینش نداشته باشند که در این شرایط کار کنند؟ انتخاب هیات رئیسه در اختیار مجمع سازمان لیگ است و تا تشکیل مجمع، هیات رئیسه به قوت خودش باقی است.
وی درباره اینکه زمانی به واسطه مدیریت باشگاه داماش به عضویت هیات رئیسه در آمده و حالا این تیم در لیگ برتر وجود ندارد، گفت: حضور فعلی من یا دیگران در هیات رئیسه ارتباطی به این ندارد که تیم در کدام لیگ است. ممکن است یک مدیر به واسطه تیم لیگ برتری‌اش به هیات رئیسه بیاید و سال بعد، تیمش به لیگ دسته اول سقوط کند. اینجا تیم سقوط کرده نه آن فرد! برای همین طبق قانون فرد تا دو سال می‌تواند در هیات رئیسه باقی بماند.
عابدینی افزود: من از سال ۱۳۵۸ که مدیریت را قبول کردم تا الان یک مورد ندارم که بگویند عابدینی خلاف قانون کاری کرده است. تازه ما در سازمان لیگ مجانی هم کار می‌کنیم و حالا اگر بخواهیم خلافی هم مرتکب شویم که خنده دار است!
وی در بخش دیگری از صحبت‌هایش با اشاره به انتقادات محمد مایلی‌کهن از وی در حمایت از امیررضا خادم، تصریح کرد: بعضی از آدم‌ها مشکلات خاصی دارند که نباید به صحبت‌هایشان پاسخ بدهیم. من راجع به این حرف‌های مایلی‌کهن سکوت را جایز می‌دانم. ایشان فکر کرده اگر به من چیزی بگوید، دلش خنک می‌شود. من یکسال است که کاری به مایلی‌کهن نداشته‌ام. فقط یکبار گفته بودم حال ایشان خوب نیست که حالا خدا را شکر از بیمارستان مرخص شده‌اند و حالشان خوب است!
مدیرعامل پیشین باشگاه پرسپولیس در پایان گفت: مایلی‌کهن حق دارد از هر کسی که بخواهد دفاع کند ولی سئوال من این است چه عیبی دارد که من در ۳۲ سالگی یا به گفته ایشان در ۲۸ سالگی استاندار شوم؟ من خیلی زودتر از آن در جبهه‌های کردستان بودم. اوایل انقلاب همه مسئولان جوان بودند چون دیگر نمی‌شد در خیلی از بخش‌ها به افراد گذشته اعتماد کرد.
