به گزارش مشرق، بسيار كسان هستند كه دلشان نمي خواهد كار بد انجام دهند و مورد سرزنش مردم و خشم و نارضايى خدا قرار گيرند. ولى چون گاهى نمى توانند فرق ميان خوب و بد را تشخيص دهند، بطور ناخواسته و نا آگاهانه مرتكب اعمال ناپسند مى شوند.


از اين رو، براى آنكه كار خوب از كار بد مشخص شود، و انسان بتواند فرق بين اين دو را بشناسد و كار بد انجام ندهد.

 امیرالمومنین علی علیه السلام در نامه 69 نهج البلاغه می فرمایند:

«و احذر كل عمل يعمل به فى السرو يستحيى منه فى العلانيه، و احذر كل عمل اذا سئل عنه صاحبه انكره او اعتذرمنه.»
از كارى كه در نهان انجام مى شود، و در آشكار شرم آور است، بپرهيز و نيز از كارى كه اگر انجام دهنده اش، در باره آن بپر سند، يا انجام آن را انكار مى كند و يا بخاطر آن پوزش مى طلبد، دورى كن.

 امام عليه السلام دو قانون و نشانه ساده و آسان تعيين فرموده است : اول آنكه كار بد، آن است كه بطور پنهانى و دور از چشم ديگران انجام داده مى شود، زيرا انجام آن بطور آشكار و برابر چشم مردم . باعث شرم و خجالت است.

دومين نشانه كار بد، آن است كه انجام دهنده آن را مورد پرسش قرار دهند كه چرا چنان كارى كرده است، يا انكار ميكند و ميگويد: من چنين كارى نكرده ام، و يا بخاطر انجام آن كار عذر خواهى مى كند و ميگويد: مرا ببخشيد، از روى نادانى چنين كارى كرده ام.

پس ما نيز، هر گاه ديديم كارى كه ميخواهيم انجام دهيم، يكى از اين دو نشانه را دارد، بايد بدانيم كه كار بدى است، و از انجام آن خوددارى كنيم.