به گزارش مشرق، رقابت‌های گروه B دسته فوق‌سنگین مسابقات وزنه‌برداری قهرمانی جهان در سالن جورج آر براون شهر هیوستن آغاز شد. این گروه کار خود را با وزنه 164 کیلوگرمی آغاز کرد.

بهادر مولایی نماینده کشورمان در این گروه در ابتدا درخواست وزنه 175 کیلوگرمی را کرده بود، اما باز هم وزنه‌بردار و مربیان درخواست اولیه را تغییر دادند و درخواست وزنه 176 کیلوگرمی را کردند. او با تشویق ایرانیان حاضر در سالن به روی صحنه آمد، اما نتوانست وزنه را مهار کند. مولایی بار دیگر برای مهار همان وزنه به روی تخته آمد و این بار به راحتی وزنه را بالای سر کشید.

مولایی با انرژی فراوان و با اعتمادبه‌نفس برای مهار وزنه 180 کیلوگرمی به روی سکو آمد، اما نتوانست از پس این وزنه بر بیاید و با یک حرکت صحیح به کار خود در یک ضرب خاتمه داد.

روشن است که مولایی با روزهای اوجش در وزنه‌برداری فاصله زیادی دارد. او در مسابقات جهانی 2013 لهستان به ترتیب وزنه‌های 195، 200 و 203 کیلوگرمی را مهار و مدال نقره این وزن را کسب کرده بود. او همچنین در بازی‌های دانشجویی در تابستان سال 2013 توانسته بود سه حرکت صحیح در یک ضرب انجام دهد و وزنه‌های 187، 193 و 196 کیلوگرمی را بالای سر ببرد و مدال برنز یک ضرب را کسب کند.

مولایی مدتی پیش دچار آسیب‌دیدگی شد که از آن زمان تا به امروز نتوانسته است به روزهای درخشانش در وزنه‌برداری برگردد.

ایراکلی تورمانیدزه گرجستانی با سه حرکت صحیح 190، 197 و 202 پیشتاز گروه فوق‌سنگین در یک ضرب شد، ایهور شیمچکوف اوکراینی با رکورد 191 کیلوگرم به عنوان دومی گروهش بسنده کرد و دیمیتریویچ پروشوروف از آلمان با حدنصاب 190 کیلوگرم در حرکت یک ضرب سوم شد.

دو ضرب
رقابت دو ضرب با وزنه نسبتاً سبک 205 کیلوگرم آغاز شد. انتخاب این وزنه و وزنه‌های بسیار دیگری در همین اندازه نشان‌دهنده آن بود که حتی ورزشکاران گروه B نیز از شرایط مناسبی برخوردار نبودند.

بهادر مولایی تنها وزنه‌برداری بود که برای اولین حرکت خود بالاترین وزنه گروه یعنی وزنه 230 کیلوگرمی را انتخاب کرده بود. وزنه انتخابی او 10 کیلو سنگین‌تر از وزنه تورمانیدزه گرجستانی بود که عملکرد خیلی خوبی در یک ضرب داشت. تورمانیدزه با احتیاط بیشتری وزنه انتخاب می‌کرد تا بتواند با کسب نتیجه مناسبی در دو ضرب جایگاه مناسبی در مجموع برای خود ایجاد کند. او قهرمان مسابقات اروپایی امسال و دارنده مدال برنز مسابقات اروپایی سال 2012 است.

وزنه 230 کیلوگرم نباید وزنه سنگینی برای مولایی می‌بود، چرا که او همواره در دو ضرب بهتر عمل کرده بود. او در مسابقات جهانی 2013، وزنه‌های 241 و 255 کیلوگرم را مهار کرده و طلای دو ضرب را به خود اختصاص داده بود. او همچنین در بازی‌های دانشجویی 235 و 254 کیلوگرم را بالای سر برده و اول شده بود.

مولایی "یا حضرت حق" گویان به روی تخته آمد و در حالی که هم‌تیمی‌اش مجید عسگری در کنار تخته او را راهنمایی می‌کرد وزنه را بالای سر برد و موجی از شادی در میان ایرانیان ایجاد کرد. او بعد از مهار این وزنه درخواست 245 کیلوگرم کرد، وزنه‌ای که در صورت مهار کردنش شانس کسب مدال برای کشورمان ایجاد می‌شد.

مولایی برای بار دوم به روی تخته رفت، وزنه را تا روی سینه‌اش کشید اما نتوانست وزنه را بالای سر ببرد. او در حرکت آخر نیز سراغ همان وزنه رفت، اما نتوانست آن را از زمین بکند.

در ادامه تورمانیدزه وزنه 220 کیلوگرمی را مهار کرد، اما از پس وزنه 228 کیلوگرمی در دو حرکت آخر خود بر نیامد و کارش را تنها با امیدی به کسب مدال در یک ضرب خاتمه داد.

در دو ضرب ایری اورساگ از جمهوری چک با مهار وزنه 230 کیلوگرمی اول شد و مولایی به دلیل اختلاف وزن دوم گروهش شد.

آمریکایی ها نیز یک وزنه بردار در این گروه داشتند که هر بار با تشویق فراوان تماشاگران آمریکایی به روی سکو آمد. او نامش مورگان ویلکس بود که در یک ضرب سه بار برای مهار وزنه 176 کیلوگرمی به روی سکو آمد. او در یک ضرب هفتم و در دو ضرب با مهار وزنه 220 کیلوگرمی به عنوان چشمگیری نرسید.