بازی با پدیده در مشهد اما برای سوشا و یارانش که مدت ها بود طعم شکست را نچشیده بودند آن طور که باید پیش نرفت و تا آخرین دقایق هم رکورد نخوردن بیش از یک گل آنها پس از ۱۰ هفته شکسته بود و هم رکورد نباختن پس از این مدت در معرض خطر. یک همکاری سوشا - بنگری دیگر در یک ششم پایانی بازی کافی بود تا تیم برانکو که سراپا حمله برای رسیدن به گل برتری بود همه داشته هایش را با یک گل به خودی از دست رفته ببیند و سه امتیاز را تقدیم حریف کم بضاعت مشهدی کند. ۱۰ دقیقه بعد کار برای قرمزها روی یک ضدحمله می رفت که غم انگیزتر هم شود اما سوشا از دروازه اش بیرون آمد و جلوی دبل مهدی خیری را گرفت تا ضمن خریدن یک کارت قرمز به جان تیمش را به بازی برگرداند. رفتار آرام سوشای غالباً پرخاشگر هم بعد از اخراج جالب بود، جایی که شاید خودش هم می دانست کار چندان بدی نکرده و خطایی به قیمت یک گل برای تیمش انجام داده.
فاصله فرش تا عرش برای او فقط ۱۰ دقیقه بود و بعد از این صحنه بود که پرسپولیس یکپارچه به حملات خود ادامه داد تا در نهایت در دقیقه ۹۳ و با شوت "آپاچی وار" رضاییان به گل ارزشمند و تساوی خود دست پیدا کند و همین گل باعث شود سوشا که با لقب "آقای گل" پس از گل های اول و دوم پدیده توسط تماشاگران شماتت شده بود محور تعریف و تمجیدهای برانکو در مصاحبه بعد از بازی قرار بگیرد. جمله تاریخی مکانی پس از بازی معروف سال ۸۸ پرسپولیس و استیل آذین شاید اینجا پربیراه نباشد، وقتی که گفت عزت و ذلت دست بنده ها نیست و خدا اون بالاست!