عبدی در یادداشتی که در 20 بهمن 1378 منتشر می‌کند و در آن چهار انتقاد از هاشمی مطرح می‌کند. در بخشی از این یادداشت آمده است:

«جناب آقای هاشمی که تا این حد خود را خواهان بهبود وضع اقتصادی کشور نشان می‌دهد، چگونه است که بردن موشک از طرف سعید امامی را به اروپا که موجب به خطر افتادن امنیت ملی کشور شد، یک تخلف اداری تلقی می‌کنند و آن را به هیئت تخلفات اداری ارجاع می‌دهند و سعید امامی به جرم این اقدام خطرناک یک پله ارتقای مقام یافته و معاونت بررسی وزارت اطلاعات را می‌گیرد!»

اگر کار سعید امامی موجب تزلزل امنیت اقتصادی کشور نشده است، پس چه کاری می‌توانست ضربه‌های اساسی به کشور بزند. اگر واقعاً شما خواهان سیاست تشنج‌زدایی بودید، چگونه افرادی می‌توانستند تحت امر شما چنین رفتارهایی را داشته باشد.

عبدی در بخش دیگری از یادداشت خود از هاشمی می‌خواهد که از توهین و تحقیر منتقدان خود دست بردارد.

وی خطاب به هاشمی می‌نویسد: « به نظر می‌رسد که توهین و تحقیر دیگران و استفاده از الفاظ و گفتمان متناسب با آن، ویژگی جدایی‌ناپذیر شما شده است. به نظر می‌رسد کسی که در مقام ریاست جمهوری قرار می‌گیرد، حتی اگر موردتهاجم و توهین دیگران قرار گیرد، شایسته نیست که آنان را متقابلاً تحقیر کند.»

عبدی درباره شخص محوری هاشمی می‌نویسد: «یکی دیگر از ویژگی‌های رفتاری آقای هاشمی که باید موردتوجه قرار گیرد، تأکید ایشان بر خویش به‌گونه‌ای است که گویی کس دیگری در این کشور و آنچه به نام سازندگی نامیده‌اند، وجود ندارد. اگر مصاحبه آقای هاشمی با روزنامه همشهری موردمطالعه قرار گیرد، فقط در یک بخش آن بیش از یک صدبار از «من» و کلمات مترادف آن استفاده‌شده است.»

انتقاد چهارم عبدی به عدم مخالفت هاشمی با تبعیض برمی‌گردد. وی می‌نویسد: «روحیه تبعیض ستیزی یکی از ویژگی‌های مثبت هر سیاستمداری است، ولی متأسفانه آقای هاشمی معمولاً در این زمینه واکنش مناسبی نشان نمی‌دهند. مستثنا شدن ایشان از استعفا یا پخش مصاحبه تبلیغاتی ایشان از صداوسیما، اگرچه ظاهراً از جانب دیگران بود، ولی آقای هاشمی می‌توانست و می‌باید نسبت به آن موضع‌گیری می‌کرد.»