با تشکر ، لینکهای سایت خبرنگار اصلاح شد. به زودی نقدی بر این نگاه در سایت خبرنگار منتشر می شود.

طراحی جلد مجلد پنجم از طرح شارش بیت فیلم ماتریکس الهام گرفته شده که مجددا یادآور طرح جلد شارش بیت ماتریکسی و نگاه مجلد اول در براندازی نرم است و از بی توجهی گرافیست موسسه به ضرورت پرهیز از تکرار المانهای فرهنگی و رسانه ای قوای حریف خبر می دهد... 1. با کمال احترام، یه‌کم این‌طور تحلیل کردن غریبه و باعث تاسف. متاسفانه هنوز در تشخیص اصل و فرع می‌مونیم. خوشحال می‌شیم که اینجور توطئه‌های مخفی و سری خارجی!! رو کشف می‌کنیم اما حواسمون نیست که فارسی‌ وانی که تو همون جلد ششم به قول شما پر از ایراد بهش پرداخته شده، راحت نشسته و به آمار هفت میلیون بیننده‌ایش در ایران می‌نازه و بعد دو سال می‌آد و یه شبکه دیگه هم افتتاح می‌کنه. یقینا هیچ مطلبی کامل نیست ، اما این کتابها که من هم مجموعه‌اش رو دارم، حداقل برای اولین بار فارغ از برخی حرفهای تزئینی و تبلیغی و احساسی موجود در نشریه‌ها و روزنامه‌های ما، طرح موضوع کرده. به نظر من این خودش ارزشمنده 2. با خواندن مطلب شما رفتم و دوباره به شش جلد منتشره این مجموعه سری زدم. توی هیچ جایش ننوشته که تعریف جنگ نرم از نظر ناشر یعنی هرچی اونجا اومده. شاید بخوان مجلدات دیگری هم منتشر کنن. 3. نوع نقد ایشون معلوم نیست به انتشاراته، به نویسنده‌هاست، به نویسنده کتاب اوله، یا به سایت آقای ضیایی‌پروره. خواننده فکر می‌کنه از یه چیزی عصبانی بوده‌اید و همه چیز رو به هم ربط داده‌اید. این کپی کردن لینک‌های اسامی خبرنگاران و غیره چه معنایی داره. همون ادفع بالتی هی احسنه؟ 4. من توی نمایشگاه امسال جلد آخر رو خریدم. کسی هم از من کارت نخواست. شاید ایشون بولتنهاشون رو می‌خواستین. اونا رو با کارت می‌دن. 5. توی دانشگاه ما خیلی از اساتید اصلا اعتقادی به عنوان جنگ نرم ندارن. توی مطالب منتشره در موسسات پژوهشی متعدد کشورمون هم متاسفانه، غالبا و نه همه، یک نگاه تبلیغی و سطحی به موضوع دارن. از نگاه این ادبیات، جنگ نرم یعنی هرچیزی که علیه ماست! انگار یه بحثی باز شده و همه موظف شده‌اند یه چیزی درباره‌اش بنویسن. اگه فردا فرضا بحث نقش نفت در استثمار کشورها توی کشور باب بشه، همین موسسه‌ها شیفت می‌کنن رو این موضوع و جنگ نرم بی جنگ نرم! باز جای شکرش باقیه که یه انتشاراتی می‌آد و از سال 81 تا حالا شش مجلد راجع به یه موضوع چاپ می‌کنه. چه مد باشه و چه از مد افتاده باشه.

بسم الله . نوشته اید وقتی از طراحی جلد یک مجموعه مهم که قرار است تلقیات ما در مورد جنگ نرم را دقیق کند و یک خروجی کاملا عالمانه از عملکرد غرب در تهاجم نرم را ارائه بدهد ، ردی از بازی خوردگی رسانه ای و هنری می بینم ، موجب تاسف شما می شود ! و نوشته اید این طور تحلیل کردن غریب است ! این که معلوم نشد چرا. اما مگر کل استدلال بنده همین یک کلمه بود ؟ البته شما ردی بر این باصطلاح قرینه هم نیاوردید. کسی این مسئله را به اصل تبدیل کرد که فرمودید نویسنده در تشحیص اصل و فرع مانده است ؟ این کمال بی انصافی نیست ؟ فکر نمی کنید شمات اصل و فرع مطلب اینجانب را جابجا کردید ؟

نوشته اید نویسنده این موضوع را بعنوان یک "توطئه‌مخفی و سری خارجی!! " نقد کرده . کجا من چنین چیزی عرض کردم ؟ اما برای اینکه متوجه شوید این مسئله چقدر مخرب بوده باید پایتان را به جلسات فکری و محیط های تصمیم سازی کشور بگذارید تا ببینید. حضور فارسی وان و امثالهم در فضای فرهنگی ما دقیقا مورد اشاره اینجانب است. اما عرض می کنم که نباید نبرد نرم به نبرد رسانه ای تقلیل داده شود. چطور حضور فارسی وان در فضای فرهنگی کشور متضاد با نقد اینجانب گرفته شد ؟

مشکل آنجاست که شما بنظر من متن طلب اینجانب و البته متن کتابهای موسسه ابرار معاصر را خوب مطالعه نفرموده اید . آنگاه متوجه می شدید که این موسسه حتی در بیان ادعای خود یعنی تبیین نبرد نرم هم موفق نبوده و به تببین یکی از روشها و ابزارهای نبرد سخت - به زعم خود - پرداخته است.

درک درستی اگر از مفهوم جنگ نرم پیدا کنید متوجه می شوید که تفاوت بین نبرد نرم و سخت در ابزارها و صحنه های بروز نیست. بلکه در هدف است. در جنگ سخت هدف تسخیر حوزه سرزمینی است که جنگ نفت هم می تواند در آن معنا داشته باشد که دارد. در جنگ نرم نیز اینگونه است با این تفاوت که هدف تسخیر حوزه روانی منطقه هدف است.

بسم الله . به اطلاع خوانندگان محترم می رساند تاکنون هیچ نقدی از سوی آقای ضیایی پرور بجز یک خبر و اطلاع رسانی در خصوص مطلب مذکور منتشر نشده است.