به گزارش سرویس دفاع و امنیت مشرق، شکار پهپاد آمریکایی RQ-170 در سال 2011 میلادی توسط سامانه های متعلق به نیروهای مسلح کشورمان و با تلاش ویژه متخصصان سپاه پاسداران، حادثه ای بسیار مهم در حوزه مسائل هوانوردی بود که تا امروز نیز تبعات و تحلیل‌های فراوانی را به همراه داشته است. این حادثه به دلیل حساسیت پهپاد مورد نظر که در حقیقت یکی از پروژه‌های اصطلاحا سیاه آمریکا محسوب شده و تقریبا هیچ اطلاعاتی تا آن زمان از آن منتشر نشده بود، تا مدت‌ها در بسیاری از نشریات و سایت های تخصصی مورد توجه جدی قرار گرفته و در این خصوص بحث و تبادل نظر فراوانی وجود داشت که همگی نشان از حیرت این متخصصان از توان فنی نیروهای سپاه داشت.
این هواپیما در سال‌های اول قرن 21 ساخته شده و گفته می‌شود از سال 2008 در افغانستان به کار گرفته شد. هر چند که اولین تصاویر از آن در سال 2007 در قندهار توسط افراد غیرنظامی افغانستان گرفته و منتشر شد اما تا دسامبر2009 ، آمریکا وجود آن را تأیید نمی کرد.
پهپاد RQ-170 اولین بار در اوایل دهه گذشته میلادی وارد خدمت شده و پیش از آغاز تهاجم آمریکا به عراق در سال 2003 میلادی به منطقه خاورمیانه وارد و بر فراز این کشور به پروازهای شناسایی اقدام کرده است. در همان زمان خلبانان و پرسنل پایگاه هوایی "Creech" در ایالت نوادای آمریکا نیز از وجود پهپادی ناشناس در این ایالت خبر می دادند که مشخصات آن مشابه RQ-170 بوده است.
این هواپیما در سال‌های اول قرن 21 ساخته شده و گفته می‌شود از سال 2008 در افغانستان به کار گرفته شد. هر چند که اولین تصاویر از آن در سال 2007 در قندهار توسط افراد غیرنظامی افغانستان گرفته و منتشر شد اما تا دسامبر2009 ، آمریکا وجود آن را تأیید نمی کرد.
پهپاد RQ-170 اولین بار در اوایل دهه گذشته میلادی وارد خدمت شده و پیش از آغاز تهاجم آمریکا به عراق در سال 2003 میلادی به منطقه خاورمیانه وارد و بر فراز این کشور به پروازهای شناسایی اقدام کرده است. در همان زمان خلبانان و پرسنل پایگاه هوایی "Creech" در ایالت نوادای آمریکا نیز از وجود پهپادی ناشناس در این ایالت خبر می دادند که مشخصات آن مشابه RQ-170 بوده است.
این پهپاد در سال 2007 میلادی برای نخستین بار در پایگاه هوایی قندهار توسط عکاسان رصد شده و با انتشار عکس‌های آن لقب "جانور قندهار" به آن داده شد. سپس گفته شد که در سال 2009 میلادی، تعدادی از این پهپادها به پایگاه نیروی هوایی آمریکا در اقیانوس آرام منتقل شده و به انجام پروازهای شناسایی بر فراز چین و کره شمالی پرداخته‌اند.
نهایتاً در دسامبر سال 2009 میلادی نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا به وجود این پهپاد اعتراف می کند اما پس از آن تقریبا به طور کامل در مورد آن سکوت کرده و در بودجه های این نیرو و نه در چارچوب سازمانی آن اشاره ای به هزینه ها و یا محل خدمت آن نمی شود.
همچنین تعدادی از این پهپادها مدتی در سال 2010 میلادی به پایگاه هوایی Al Dhafra امارات متحده عربی رفته و به احتمال زیاد تلاش داشته‌اند از آن پایگاه به سمت جنوب ایران رفته و انجام پروازهای شناسایی در مورد سایت‌های اتمی کشورمان بپردازند. در می 2011 میلادی نیز یک فروند RQ-170 وظیفه نظارت بر عملیات نیروهای ویژه آمریکایی در پاکستان برای کشتن اسامه بن‌لادن، سرکرده سابق شبکه تروریستی القاعده را بر عهده داشت.
البته حدودا یک سال پس از شکار جانور قندهار در ایران بود که برای اولین بار یک شهروند عادی از این پهپاد در حال پرواز در اطراف پایگاه کریچ در نوادا تصاویری تهیه کرده و در نشریات آمریکایی منتشر شد. در این مدت یک تصویر از سوختگیری هوایی این پهپاد و یک تصویر ماهواره‌ای از حضور این پهپاد در پایگاه هوایی کریچ در آمریکا منتشر شده است که آنها نیز نشان کاهش شدید حساسیت‌ها درباره پهپادی است که تا قبل از شکار شدن در ایران صرفا چند عکس از آن در پایگاه قندهار یعنی در خارج از آمریکا وجود داشت.
عکس تهیه شده از RQ-170 توسط مردم عادی
پهپاد RQ-170 در پایگاه Creech در سال 2012 میلادی - به فلش سیاه دقت کنید
RQ-170 از نمای یک سوخت رسان
این فیلم بار دیگر نشان می دهد که پهپاد مذکور پس از شکار شدن در فضای ایران، از یک برنامه‌های سیاه و سری در ارتش آمریکا تبدیل به یک مهره سوخته شده است که دیگر عکس برداری و فیلم برداری از آن محلی از اهمیت یا حساسیت برای فرماندهان آمریکایی ندارد.
{$sepehr_media_1664556_400_300}
با خارج شدن این پهپاد از طبقه بندی فوق محرمانه، تمام سرمایه‌گذاری‌های صدها میلیون دلاری امریکا برای ساخت این پرنده کاملا به هدر رفته و قطعا پرواز نسل‌های دیگر پرنده‌های رادارگریز با هزاران ترس و لرز انجام خواهد شد که ضربه‌ای بزرگ از نظر دفاعی و اقتصادی به صنایع دفاعی پر دبدبه آمریکا محسوب می‌شود.
در عین حال، با توجه به اینکه به گفته مقامات نظامی آمریکا حسگرها، سامانه کنترل مأموریت و خط انتقال داده این هواپیما مهمتر از سامانه‌های هوافضایی آن هستند و از جمله این تجهیزات و حسگرها باید به رادار با فناوری تصویرسازی (SAR) و دوربین فوق پیشرفته آن اشاره کرد، باید منتظر ماند و دید متخصصان نظامی کشورمان چه بهره‌هایی از این تجهیزات مدرن برده و خواهند برد.
