به گزارش گروه خواندنی های مشرق، یك سری فاكتورهای زیست محیطی وجود دارد كه براساس آنها این ایده به یكی از بزرگترین پروژههای دوستدارتر محیط زیست در عصر حاضر تبدیل میشود.
محققان شركت معماری T3arc در مكزیك از مدتها پیش به دنبال راهی برای استفاده از مواد دورریز نظیر لولههای بتنی بلااستفاده بودهاند. چند ماه پیش بود كه فاز نخست پروژه با بازگشایی هتلی كه با استفاده از همین بتن ها ساخته شده بود به بهرهبرداری رسید. این هتل لولهای هماكنون به عنوان یك جاذبه متفاوت و جذاب گردشگری در مكزیك شناخته شده است و به رغم كوچكی و بودجه كم به كار گرفته شده برای ساخت آن به عنوان یكی از مهمترین جاذبههای گردشگری مكزیك در جذب گردشگرانی از سایر نقاط جهان به شمار میآید.
ایده اولیه ساخت این هتلها نخستین بار از سوی یك معمار آلمانی به نام اندرس استراس مطرح شد. او سال 2006 با استفاده از چند لوله بتنی اتاقكهایی ساخت كه در آنها تجهیزات رفاهی مورد نیاز جهت اقامت چند روزه به چشم میخورد. تقریبا از همان زمان بود كه محققان شركت T3arc نیز به فكر الهام گرفتن از این ایده و ساخت مجموعهای كاملتر از لولههای بتنی افتادند. آنها حتی با قرار دادن یك لوله بتنی روی دو لوله دیگری كه پهلو به پهلوی یكدیگر قرار گرفتهاند اتاقهای دو طبقهای ساختهاند كه با استفاده از یك نردبان كوچك به یكدیگر مرتبط میشوند.
طراحان پروژه هر دو سر لولهها را با استفاده از شیشه محصور كردهاند.
نصب شیشه در این لولهها موجب راه یافتن نور به داخل فضای همیشه تاریك لولههای بتنی میشود و به این ترتیب اقامتكنندگان در آن تنها در زمان تاریكی اقدام به روشن كردن لامپ میكنند.
محققانی كه این ایده را به واقعیت تبدیل كردهاند به این نكته مهم اشاره میكنند كه میتوان از كنار این لولهها براحتی گذشت و شاهد فرسایش آنها در طبیعت و در نهایت وارد آمدن آسیبهای جدی به محیط زیست بود، اما با كمی ابتكار عمل میتوان از چنین سازههایی كه اتفاقا شمار آنها در سراسر جهان بسیار زیاد است به عنوان ابزاری در جهت تولید و درآمدزایی استفاده كرد.