حسینیه مشرق-  «عبیدالله بن زیاد در این روز مردم را در مسجد کوفه گردآورد و خود به منبر رفت و گفت: ای مردم! شما آل ابی سفیان را آزمودید و آنها را چنان که می خواستید، یافتید! و یزید را می شناسید که دارای سیره و طریقه ای نیکو است! و به زیردستان احسان می کند! و عطایای او بجاست! و پدرش نیز چنین بود! و اینک یزید دستور داده است که بهره شما را از عطایا بیشتر کنم و پولی را که نزد من فرستاده است که در میان شما قسمت نموده و شما را به جنگ با دشمنش حسین بفرستم! این سخن رابه گوش جان بشنوید و اطاعت کنید. سپس از منبر به زیر آمد و برای مردم شام(۱) نیز عطایائی مقرر کرد و دستور داد تا در تمام شهر ندا کنند که مردم برای حرکت آماده باشند، و خود و همراهانش به سوی نخیله حرکت کرد و حصین بن نمیر و حجار بن ابجر و شبث بن ربعی و شمر بن ذی الجوشن را به کربلا گسیل داشت تا عمربن سعد را در جنگ با حسین کمک نمایند.»(۲)

 «پس از اعزام عمر بن سعد به کربلا، شمر بن ذی الجوشن اولین فردی بود که با چهار هزار نفر سپاهی آزموده برای جنگ با امام حسین (ع) اعلام آمادگی کرد و بعد یزید بن رکاب کلبی با دو هزار نفر و نصر بن حرشه با دو هزار نفر که جمعأ بیست هزار نفر می شدند.»(۳)

پاورقی:

۱- از این نقل چنین استفاد می شود که مردم شام هم در جنگ با امام علیه السلام شرکت داشتند.

۲- قصه کربلا ،علی نظری منفرد ص۲۲۵-۲۲۴ به نقل از اخبار الطوال ص۲۵۴

۳- همان به نقل از بحار الانوار ج۴۴ ص ۲۸۶