به گزارش مشرق، پس از پایان بازی های المپیک 2016 ریو و کسب مقام پنجم مشترک تیم ملی والیبال ایران در این بازی ها، قرارداد رائول لوزانو سرمربی آرژانتینی با فدراسیون والیبال ایران رسما به پایان رسید تا دوباره گزینه های احتمالی هدایت این تیم مطرح شود.

تغییر در سکان هدایت تیم ملی والیبال ایران درحالی دوباره بر سر زبان ها افتاده است که در زمان فعالیت لوزانو به عنوان سرمربی این تیم بارها اخباری مبنی بر تاثیرگذاری برخی از بازیکنان و حتی مدیران فدراسیون بر تصمیمات این سرمربی آرژانتینی شنیده می شد و از دخالت های برخی از بازیکنان باسابقه تیم ملی والیبال در تصمیمات سرمربی اخباری به گوش می رسید.

تاثیرگذاری بر تصمیمات سرمربی تیم ملی والیبال در انتخاب و معرفی نفرات اصلی و نهایی تیم ملی برای حضور در رقابت های المپیک ریو بارها از سوی رسانه ها و کارشناسان مطرح شد و از نقش چند بازیکن مطرح و مدعی تیم ملی به عنوان کسانی که تصمیمات سرمربی آرژانتینی را وتو کرده و در انتخاب و نظر سرمربی دخالت می کنند،سخن گفته شد که البته این دخالت ها به سرعت از سوی مدیریت فدراسیون رد شده و اعلام شد که تصمیم گیرنده اصلی درمورد ترکیب تیم، سرمربی است.

با اعلام پایان قرارداد لوزانو از چهره های جدیدی برای هدایت تیم ملی والیبال از جمله «آندره آنستازی»، «برونو رزنده»، «ولادمیر الکنو» و «یوبومیر تراویسا» نام برده می شود که در حال حاضر با هیچ کشوری قرارداد همکاری برای مربیگری در سطح ملی ندارند.

از سوی دیگر با اعلام رسمی جدایی «استفان آنتیگا» از تیم ملی والیبال لهستان با توجه به نارضایتی فدراسیون والیبال این کشور از عملکرد این مربی در لیگ جهانی 2016 و بازی های المپیک ریو، این مربی را نیز باید به جمع گزینه های مد نظر فدراسیون والیبال ایران اضافه کرد.

بر اساس شنیده ها، این پنج مربی به همراه «خوان سیچلو» مربی فعلی تیم ملی والیبال ایران از گزینه های احتمالی برای هدایت تیم ملی در دوره جدید خواهند بود. البته «رائول لوزانو» سرمربی ای که قراردادش نیز با فدراسیون والیبال ایران به پایان رسیده است، هنوز هم می تواند یکی از گزینه های احتمالی برای تمدید قرارداد باشد.

دو گزینه دیگر «جان اسپراو» سرمربی تیم ملی والیبال آمریکا و «هیو مک کاچن» از سوی محافل خبری برای هدایت تیم ملی والیبال ایران مطرح می شوند که زیاد منطقی نیست، زیرا اسپراو هنوز با فدراسیون والیبال آمریکا همکاری دارد و مک کاچن هم شنیده شده به دلیل مخالفت همسرش امکان حضور در ایران را ندارد.

کنگره جهانی والیبال که از 13 تا 15 مهرماه به میزبانی آرژانتین برگزار شد یکی از محل های مناسب برای برقراری ارتباط با این مربیان و گفت وگو های اولیه بود که احتمالا در برنامه کاری رئیس و دبیرکل فدراسیون والیبال ایران نیز که در آن شرکت کردند، قرار داشته است.

لیگ برتر والیبال ایران از 28 مهرماه با حضور 12 تیم آغاز می شود و فدراسیون والیبال فرصتی چهار ماهه برای قطعی شدن گزینه نهایی هدایت تیم ملی والیبال دارد، اما اگر این کار زودتر انجام شود،سرمربی جدید امکان حضور در بازی های لیگ و انتخاب بازیکنان را خواهد داشت.

بر اساس برنامه های اعلام شده فدراسیون والیبال، اردوی نخست تیم ملی والیبال اسفندماه با حضور بازیکنان باشگاه هایی که به مرحله نیمه نهایی و نهایی لیگ برتر صعود نمی کنند، آغاز می شود.

دو ماه از پایان بازی های المپیک 2016 ریو گذشته و تنها چهار ماه دیگر فرصت برای تشکیل اردوی تیم ملی باقی مانده است، فرصتی که بسیار زود به پایان می رسد و والیبال ایران دوباره با مشکل ناآشنایی سرمربی با بازیکنان روبرو خواهد شد.

ضمن اینکه به نظر می رسد تیم ملی والیبال ایران نیز نیاز به یک پوست اندازی داشته و تعداد زیادی از بازیکنان پا به سن گذاشته و البته پرحاشیه که موضوع دخالت های آنها در تصمیمات مدیریتی و کادر فنی تیم ملی که در زمان اسلوبودان کواچ سرمربی قبلی هم شنیده می شد و در نهایت نیزبه برکناری وی قبل از پایان قراردادش قبل از لیگ جهانی و المپیک انجامید،باید جای خود را به جوانان آماده بدهند و به طور طبیعی سرمربی جدید تیم ملی برای انتخاب نفرات جدید برای تیم ملی نیاز به زمان بیشتری خواهد داشت.

در ادامه این گزارش نگاهی کوتاه به پرونده کاری گزینه های احتمالی هدایت تیم ملی والیبال ایران در سال 2017 داریم:

** «آندره آناستازی» ملقب به کوتوله با 141 بازی ملی برای ایتالیا:
مدال طلای مسابقات والیبال قهرمانی اروپا سال 1989 در سوئد، مدال طلای مسابقات قهرمانی جهان سال 1990 برزیل و دو مدال طلای لیگ جهانی در سال های 1990 و 1991 از جمله افتخارات آندره در دوران بازی در تیم ملی والیبال ایتالیا است.

آندره آناستازی که به عنوان یکی از گزینه های هدایت تیم ملی والیبال ایران و جایگزین رائول لوزانو مطرح شده است، سابقه ای 40 ساله در ورزش والیبال به عنوان بازیکن و مربی دارد و از سال 1977 کار خود را به عنوان یک بازیکن شاخص و مطرح در تیم پارما ایتالیا آغاز کرده است.

آندره آناستازی ملقب به «کوتوله» در دهه 80 میلادی به عضویت تیم ملی ایتالیا در آمد و تا اواخر دهه 90 عضو تیم ملی کشورش بود و در نهایت با 141 بازی ملی با دنیای قهرمانی خداحافظی کرد. او بازیکن بسیار توانمندی بود که در جمع غول ها و آسمان خراش های آن زمان با 181 سانتی متر قد لقب کوتوله را از سوی رسانه های ایتالیایی به خود اختصاص داد.

آناستازی یک قهرمانی جهان و یک قهرمانی لیگ جهانی در سال 1990، یک قهرمانی اروپا در سال 1989 و 3 قهرمانی جام اروپا در سال های 1983، 1986 و 1991 به عنوان بازیکن دارد.

دوران مربیگری آناستازی از سال 1994 آغاز شد و عنوانی زیادی را در هم در رده باشگاهی و هم در رده ملی با کار با تیم های بزرگ والیبال دنیا تجربه کرد. آناستازی سابقه سرمربیگری تیم های مطرح والیبال دنیا همچون ایتالیا (دو دوره)، اسپانیا و لهستان را در پرونده کاری خود دارد. وی در آخرین تجربه سرمربیگری خود با تیم ملی والیبال لهستان عناوینی چون نایب قهرمان جام جهانی 2011، مدال برنز لیگ جهانی 2011 و قهرمانی لیگ جهانی 2012 را به دست آورده است.

او به عنوان مربی، مدال برنز المپیک 2000، مدال طلای لیگ جهانی 1999 و 2000 با تیم ملی ایتالیا و 2012 با تیم ملی لهستان، قهرمانی اروپا در سال های 1999 و 2003 با تیم ملی ایتالیا و 2007 با تیم ملی لهستان و مدال نقره جام جهانی 2011 با تیم ملی لهستان را در کارنامه دارد. او همچنین مدال های نقره و برنز لیگ جهانی و قهرمانی اروپا را نیز در پرونده خود دارد.

آناستازی در سال 2015 رسماً سرمربی تیم لوتوس ترفل گدانسک شد و توانست این تیم را به نایب قهرمانی لیگ برتر لهستان برساند.

** «برونو رزنده» پرافتخارترین سرمربی جهان:
«برناردو روچا د رزنده» معروف و شناخته شده با نام های برناردینیو و رزنده (زاده 25 اوت 1959 در ریودو ژانیرو) بازیکن سابق و مربی فعلی والیبال اهل برزیل است. رزنده در بازی های المپیک 2016 ریو هدایت تیم ملی والیبال برزیل را بر عهده داشت و قهرمان المپیک شد. رزنده از نظر کسب مدال به عنوان پرافتخارترین سرمربی جهان شناخته می شود.

رزنده از سال 1972 تا 1988 در تیم های فلومیننس، بوآویستا، فلامینگو و واسکو دو گاما برزیل توپ زد. او از سال 1979 تا 1985 نیز عضو تیم ملی برزیل شد و با برزیل موفق به کسب مدال نقره المپیک 1984 لس آنجلس شد. وی همچنین در طول عضویت خود در تیم ملی برزیل مدال طلا قهرمانی آمریکای جنوبی 1981، مدال برنز جام جهانی 1981، مدال نقره قهرمانی جهان 1982، مدال طلا بازی های پان امریکن 1983، مدال طلا قهرمانی آمریکای جنوبی 1983، مدال نقره جام سه جانبه قهرمانی آمریکای جنوبی 1985 و مدال طلا قهرمانی آمریکای جنوبی 1986 را به دست آورد.

رزنده در سال 1988 با خداحافظی از بازی در دنیای والیبال برای شروع کار مربیگری خود به عنوان دستیار ببتو د فریتاس در بازیهای المپیک سئول آغاز به کار کرد. دو سال بعد به عنوان سرمربی تیم زنان پروجا انتخاب شد و جام حذفی ایتالیا 1992 را برای پروجا به ارمغان آورد و سال بعد هم در ایتالیا ماندگار شد و به عنوان مربی باشگاه مودنا کار خود را تا سال 1993 ادامه داد. او در سال 1994 به برزیل بازگشت و به عنوان سرمربی تیم ملی والیبال زنان برزیل انتخاب شد و تا سال 2000 در این سمت به فعالیت خود ادامه داد و حاصل کار او سه قهرمانی جایزه بزرگ جهان، سه قهرمانی آمریکای جنوبی، یک قهرمانی بازی های پان آمریکن و دو قهرمانی جام مسترز مونترو بود.

برناردو پس از این موفقیت ها در سال 2001 سرمربی تیم ملی والیبال مردان برزیل شد و قراردادی چند ساله امضا کرد. رزنده در سال اول برزیل را قهرمان آمریکای جنوبی، لیگ جهانی و بازی های پان امریکن کرد. او سال بعد در قهرمانی جهان 2002 بعد از چند سال برزیل را دوباره قهرمان جهان کند. در سال 2003 برزیل در ادامه درخشش خود با رزنده، جام قهرمانی لیگ جهانی، قهرمانی آمریکای جنوبی و جام جهانی را کسب کرد.

در 2004 رزنده توانست با شکست ایتالیا برزیل را قهرمان المپیک 2004 کند. رزنده در 2005 هنوز به مربیگری مردان برزیل ادامه داد و چهار مدال بین المللی دیگر، طلا در لیگ جهانی، طلا در مسابقات قهرمانی آمریکای جنوبی و طلا در جام بزرگ قهرمانان جهان در ژاپن را به ارمغان آورد. در 2006 نیز برای پنجمین بار قهرمانی لیگ جهانی را به دست آورد. در 2007 رزنده دوباره به اوج رسید و مدال طلا جام جهانی، بازی های پان امریکن، قهرمانی آمریکای جنوبی و لیگ جهانی را با قدرت به دست آورد و در این سال به او لقب «گلدن من» را دادند. در 2008 رزنده با شکست بدی مواجه شد و به جز مدال نقره المپیک 2008 نتوانست هیچ عنوان معتبری را برای برزیل به ارمغان آورد. با این حال در سال 2009، این مربی بعد از تجربه ای تلخ برزیل را جوان تر کرد و توانست در قهرمانی آمریکای جنوبی، جام بزرگ قهرمانان جهان و لیگ جهانی موفق ظاهر شود و دوباره طلا را کسب کند. در سال 2010 عملکرد رزنده به مانند سال گذشته رقم خورد و مدال طلای جام بزرگ قهرمانان جهان و لیگ جهانی را دوباره برای طلایی پوشان سرزمین قهوه با هدایت رزنده به عمل آمد و در گام آخر نیز قهرمان جام واگنر شد. مدال طلا و قهرمانی بازی های پان امریکن اولین دست آورد رزنده برای برزیل در سال 2011 بود و در ادامه نیز موفق شد برای بار ششم برزیل را قهرمان قهرمانی آمریکای جنوبی کند. در سال 2012 رزنده، دوباره برای برزیل سال بدی را رقم زد و با تمرکز برای المپیک 2012 توانست برای دومین بار با شکست مقابل 3 بر 2 روسیه مدال نقره را به تالار افتخارات خود و برزیل اضافه کند. در سال 2013 زمزمه جدایی او از برزیل در رسانه ها پخش شد اما در نهایت دوباره قرارداد خود را با سبز و زرد پوشان سرزمین قهوه تمدید کرد و در اولین گام قهرمانی جام بزرگ قهرمانان جهان را برای سومین بار به دست آورد. رزنده در سال 2014 لیگ جهانی و قهرمانی جهان را در پیش رو داشت و در گام نخست نایب قهرمانی لیگ جهانی و بعد از چند ماه با هدایت خود برزیل را به فینال قهرمانی جهان رسانید و در نهایت با شکست 3 بر 1 در مقابل میزبان یعنی لهستان به مقام نایب قهرمانی رسید. وی در سال 2016 تیم خود را برای المپیک آماده کرد و تا پای فینال پیشرفت و این بار تیم برزیل با هدایت او موفق به کسب مدال طلای المپیک ریو 2016 شد.

** «ولادمیر الکنو» مربی ای که تیم ملی والیبال روسیه را دوباره به اوج رساند:
ولادیمیر رومانویچ اَلکنو بازیکن سابق و مربی فعلی والیبال اهل روسیه است. الکنو متولد سال 1966 است و فعالیت ورزشی والیبال او از سن ده سالگی آغاز شد و در سال 1980 به دانشگاه مینسک رفت و عضو تیم دانشگاه شد.

وی در سال 1984 به زسکا پیوست و از سال 1987 تا 1990 عضو باشگاه زسکا مینسک بود و توانست با زسکا مسکو سه سال متداوم جام قهرمانی مسابقات قهرمانی شوروی، یک قهرمانی جام اتحاد جماهیر شوروی و دو جام قهرمانی سوپر جام اروپا را بالای سر ببرد.

در سال 1992 وارد ایتالیا شد و پس از چهار سال حضور در سری ب، سپس به فرانسه نقل مکان کرد و به عضویت باشگاه کن درآمد و در این تیم موفق به کسب دو قهرمانی پرو آ شد.

ولادیمیر از سال 2001 به مربیگری روی آورد. الکنو در اولین تجربه خود به عنوان مربی با باشگاه تورس قرارداد بست. قهرمانی در جام حذفی فرانسه اولین دست آورد او بود و سال بعد هم دومین دست آورد خود را با قهرمانی در پرو آ در سال 2004 تکمیل نمود و پس از آن به خانه بازگشت و با دینامو مسکو قراردادی سه ساله امضا کرد.

او در سه سال حضور خود در مسکو موفق به کسب قهرمانی سوپر لیگ والیبال روسیه 2006 و قهرمانی جام حذفی روسیه در سال 2007 شد و سال بعد هدایت تیم ملی والیبال روسیه را بر عهده گرفت و تا سال 2008 عملکری درخشان را از خود به جای گذاشت و توانست با هدایت خود روسیه را به مدال نقره جام جهانی و لیگ جهانی 2007، پ و مدال برنز بازی های المپیک 2008 برساند.

الکنو در فصل 2008 هدایت باشگاه والیبال زنیت کازان را بر عهده گرفت و تا سال 2014 پنج قهرمانی سوپر لیگ والیبال روسیه را به دست آورد و در سال 2010 برای هدایت تیم ملی روسیه بازگشت، در حالی که به عنوان سرمربی زنیت کازان باقی ماند. مدال طلا جام جهانی و لیگ جهانی 2011 از اولین دست آوردهای او برای روس ها بود و در بازی های المپیک 2012 روسیه را به فینال رسانید و با غلبه بر برزیل مدال طلا المپیک را برای روسیه به ارمغان آورد و در سال 2012 از هدایت تیم ملی روسیه انصراف داد.

ولادیمیر الکنو در اواخر لیگ جهانی سال 2015 و پس از استعفای آندری ورونکوف دوباره از سوی مسئولان فدراسیون والیبال روسیه به عنوان سرمربی این تیم منصوب شد.

** «یوبومیر تراویسا» مربی کم تجربه در رده ملی :
لیوبومیر تراویتسا بازیکن سابق و مربی فعلی والیبال اهل صربستان است. او پدر دراگان تراویتسا بازیکن و کاپیتان سابق تیم ملی والیبال مردان ایتالیا است. تراویتسا سابقه هدایت تیم های فرارا، گیوولی گالیله، برشیا، کاتانیا، مارکونی اسپولتو، گانزاگ میلان، مونتیکیاری، پالرمو، پارما، المپیاکوس، تیم ملی صربستان، پیاچنزا، کاستلانا، ولنتینا، رسوویا ژشوف و الریان قطر را در کارنامه خود دارد.

مدال برنز 2005 قهرمانی اروپا برای صربستان مهمترین دستاورد او در دوران مربیگری خود در رده ملی است.

** «استفان آنتیگا» مربی فرانسوی که از تیم ملی لهستان جدا شده است:
استفان آنتیگا بازیکن سابق و مربی فعلی والیبال اهل فرانسه سرمربی تیم ملی والیبال لهستان است. آنتیگا از سال 1998تا 2010عضو تیم ملی فرانسه بود. او مدال برنز قهرمانی جهان 2002 را با تیم ملی فرانسه در آرژانتین به دست آورد و همچنین دو قهرمانی اروپا 2003 و 2009 و یک نایب قهرمانی لیگ جهانی 2006مسکو از دیگر دست آوردهای او با فرانسه به عنوان بازیکن است.

استفان 300 بازی ملی را در کارنامه دارد. آنتیگا در رده باشگاهی نیز در باشگاه های پاریس، کونئو، مایورکا، اسکرا بلچاتوف و دلکتا عضویت داشته است و توانسه دو مدال نقره قهرمانی باشگاه های جهان در سال 2009 و 2010، یک قهرمانی در لیگ قهرمانان والیبال اروپا 2001، چندین قهرمانی در لیگ اسپانیا، لهستان و فرانسه را به همراه تیم های باشگاهی خود به دست آورد.

آنتیگا در اکتبر 2013 قرارداد سه ساله ای را با تیم ملی والیبال لهستان به امضا رساند و جایگزین آناستازی شد. آنتیگا در اولین دوره مربیگری خود سمت بزرگی را به دست گرفت و در اولین گام خود در لیگ جهانی 2014نتوانست موفق شود و لهستان از مرحله گروهی رقابت ها حذف شد. قهرمانی جهان 2014 دومین گام آنتیگا در سمت سرمربی تیم ملی لهستان بود، او با اقتدار و فقط با یک شکست تیم خود را به مرحله سوم رساند و با شکست برزیل در دیدار نهایی جام قهرمانی جهان را در جام هجدهم بعد از 40سال به لهستان برگرداند.

** «خوان سیچلو» گزینه ای مناسب برای هدایت تیم ملی والیبال ایران :
خوآن مانوئل سیچلّو بازیکن اسبق تیم های بوکاجونیورز و ریورپلات و مربی تیم ویلاماریا در لیگ آرژانتین از سال 2006 هدایت تیم های نوجوانان و جوانان کشورش را بر عهده گرفت و طی یک سال تمرین، نوجوانان را به چهارمی جهان و جوانان را به پنجمی جهان رساند. سپس با این تیم ها بر رقیب مقتدرشان (برزیل) غلبه کرد و به قهرمانی آمریکای جنوبی دست یافت. آرژانتین به این ترتیب در رده بندی تیم های پایه جهان در صدر قرار گرفت،

سیچلّو هم اینگونه در کشورش برای خودش نامی دست و پا کرد. تا جایی که فدراسیون آرژانتین چون پس از قطع همکاری با خوان اوریارته هنوز در انتخاب سرمربی بزرگسالانش به نتیجه نرسیده بود، تصمیم گرفت سیچلّو را به عنوان سرمربی تیم مردان در سال 2008 به کاپ آمریکا اعزام کند.

او در این مسابقات به مقام چهارم دست یافت و پس از آن، خاویر وِبِر جایگزین وی شد. او نیز به هدایت جوانان آرژانتین ادامه داد و مدال برنز (2009) و نقره (2011) جهان را بر گردن آویخت. در همین سال و با انتخاب خولیو ولاسکو به عنوان سرمربی سازنده و موفق تیم ملی والیبال ایران، او به درخواست ولاسکو در کنار وی قرار گرفت تا به عنوان طراح تمرین و مربی تحلیلگر فعالیت کند. تخصص تحلیلی وی (پردازش داده ها و تصاویر ویدئویی) که از فیلتر دانش و روش مدیریت، هدایت و تجربه ولاسکو عبور می کرد و به تیم منتقل می شد، بی گمان یکی از عوامل موفقیت ایران در آن دوره نیز بود که همین هم باعث شد، سیچلّو برای والیبال ایران تمام نشود و همچنان به کار بیاید.

سیچلّو از ابتدای مسابقات قهرمانی مردان آسیا در سال 2011 تا پایان لیگ جهانی 2013 در جریان تمام موفقیت های ایران در کنار تیم حضور داشت. گرچه در سال 2012 با معرفی ولاسکو به سرمربیگری تیم مولفِتا در سری آ2 ایتالیا نیز برگزیده شد. او موفق شد مولفتا را در فصل 2012 – 2013 به سری آ1 صعود دهد و در فصل 2013 – 2014 نیز هدایت این تیم را بر عهده داشته باشد. اما پیشنهاد اغواکننده قطری ها او را بر آن داشت تا قید حضور در سطح اول والیبال دنیا را بزند و سرمربیگری مردان قطر را بپذیرد.

این مربی 40 ساله به حوزه خلیج همیشگی فارس برگشت و موفق شد تیم چند ملیتی قطر را برای اولین بار در تاریخ این کشور به مرحله نیمه نهایی و سپس مقام چهارم مسابقات قهرمانی مردان آسیا (تهران 2015) برساند.

فدراسیون والیبال ایران پس از ناکامی های سال 2015 با سیچلو برای دستیاری در تیم ملی والیبال ایران به توافق رسید و سپس به دنبال جذب سرمربی ارتباط با گزینه های متعدد را شروع کرد که در نهایت با رائول لوزانو به توافق رسید و سیچلو نیز به عنوان دستیار او معرفی شد.
ارتباط مناسب با بازیکنان ایران، طراحی تمرینات ویژه، توان در تحلیل و آشنایی کامل با والیبال ایران، از جمله ویژگی های سیچلو است که این گزینه را برای هدایت تیم ملی والیبال ایران مناسب کرده است.

** «رائول لوزانو» سرمربی با عملکرد متوسط در والیبال ایران:
رائول لوزانو بازیکن سابق و مربی فعلی والیبال اهل آرژانتین است که 60 سال سن دارد. لوزانو در زمانی که بازیکن بود مطرح نبود و بعد از اینکه به عنوان یک مربی شروع به فعالیت کرد، مطرح شد.

رائول لوزانو از سال 1974 کار خود را با هدایت تیم جوانان استودیانتس دلا پلاتا آغاز نمود. وی پس از هدایت چند تیم دیگر در سال 1983 سرمربیگری تیم فرو کرریل را برعهده گرفت و توانتست این تیم را به قهرمانی لیگ سری آ آرژانتین، جام متروپولیتن و چلنج کاپ اروپا سال 87–1986 برساند. لوزانو بعد از ورود به ایتالیا بعد از چند سال در سال 1991 سرمربی گونزاگا میلان شد و با این تیم به افتخارات بزرگی از جمله قهرمانی جام باشگاه های جهان 1992، قهرمانی جام کنفدراسیون والیبال اروپا 93–1992 و یک نایب قهرمانی سوپر جام ایتالیا رسید.

رائول لوزانو از سال 1994 تا 1996 سرمربی تیم ملی اسپانیا شد و مدال نقره مسابقات یونیورسیاد در ژاپن را به دست آورد. در سال 1997 به لوبه بانکا پیوست و مدال برنز مقام سومی چلنج کاپ اروپا را برای این تیم به ارمغان آورد. در سال 2000 با تیم پالرمو به قهرمانی سوپر جام ایتالیا دست یافت. وی در همین سال بار دیگر سرمربی تیم ملی اسپانیا شد. لوزانو در سال 2000 همزمان هدایت تیم سیسلی را به دست گرفت و توانست با قهرمانی سری آ ایتالیا و قهرمانی جام حذفی ایتالیا به افتخارات خود و باشگاه سیسلی بیفزاید، همچنین با سیسلی به مرحله یک چهارم لیگ قهرمانان اروپا نیز صود کرد.

ایراکلیس مقصد بعدی او و لوبه بانکا دیگر باشگاهی بود که دوباره به سمت سرمربیگری آن در آمد. رائول لوزانو از 2005 تا 2008 سرمربی تیم ملی لهستان بود که توانست بزگرترین افتخارات دوران مربیگری ملی خود را با این تیم به دست آورد. رائول لوزانو در سال 2006 لهستان را به مدال نقره قهرمانی جهان رسانید و در المپیک 2005 لهستان با هدایت او به مقام پنجم اکتفا کرد، همچنین دو مقام چهارمی لیگ جهانی از دیگر دست آوردهای لهستان در زمان مربیگری او بود.

رائول لوزانو در سال 2009 هدایت تیم ملی آلمان را برعهده گرفت و تا سال 2011 نیز سرمربی ژرمن ها بود. لوزانو با هدایت خود آلمان را قهرمان لیگ والیبال اروپا 2009 کرد. وی در سال 2015 سرمربی تیم چارنی رادوم شد. لوزانو در سال 2016 به عنوان سرمربی تیم ملی والیبال ایران جایگزین اسلوبودان کواچ شد.

تیم ملی والیبال ایران با هدایت این سرمربی برای نخستین بار سهمیه حضور در بازی های المپیک را به دست آورد و در المپیک 2016 ریو عنوان پنجم مشترک به دست آورد. ملی پوشان در لیگ جهانی 2016 نیز با پنج شکست و چهار پیروزی عنوان هشتمی را به دست آوردند.