به گزارش مشرق، «حسن نافعه»، استاد علوم سیاسی مصر تصریح کرد: بیانیه «محمد البرادعی»، معاون اسبق رئیس جمهوری مصر اطلاعات جدیدی در برنداشت، اما زمان انتشار آن سوال برانگیز است.
این استاد علوم سیاسی مصر، این سوال را مطرح کرد که اگر البرادعی درصدد عذرخواهی از اخوانیها بود، چرا دو سال و نیم سکوت کرده بود؟
نافعه با بیان اینکه اقدامات البرادعی را همواره باید به نوشدارو پس از مرگ سهراب تشبیه کرد، افزود: وی هنگامیکه رهبری جمعیت «الوطنیة للتغیر» را برعهده داشت، همواره در سفر بود و هرگاه احساس میشد، به وی نیاز است، در کشور حضور نداشت، حتی طی انقلاب 25 ژانویه هم روز دوم به انقلاب ملحق شد.
این کارشناس مسائل سیاسی مصر بر این باور است، بیانیهای که البرادعی منتشر کرد، عذر بدتر از گناه بود، چون حتی اگر با این بیانیه تلاش داشت از اشتباهات خود عذرخواهی کند این عذرخواهی دیرهنگام صورت گرفت.
نافعه افزود: چه بسا یکی از دلایل انتشار این بیانیه نزدیک شدن به 11 نوامبر و تظاهرات این روز است و البرادعی تصور میکند، مردم بار دیگر به خیابانها میریزند و فرصت دیگری برای ایفای نقش برای وی فراهم میشود.
وی درباره این سخن البرادعی که ادعا کرده بود، از تجمعات 3 ژوئن و برکناری «محمد مرسی» بیاطلاع بوده، گفت: این سخنی است که نمیتوان آن را باور کرد، شاید او از بازداشت مرسی بیاطلاع بوده و غافلگیر شده باشد، اما تردید نداریم از برکناری مرسی و نقشه راه آگاه بود.
نافعه ادامه: طی این مدت واکنشی از سوی البرادعی در محکومیت و انتقاد از بازداشت مرسی مشاهده نشد، وی علیرغم ادامه فعالیت دو ماهه در سیستم وقت، اگرهم سخنی درباره استفاده از راهکارهای سیاسی به جای خشونت جهت پایان دادن به تحصن اخوانیها به گوش رسیده باشد، از این راهکارها و راهحلها سخنی نگفت و تنها واکنش او خروج از کشور بود.
این کارشناس مسائل سیاسی مصر این سوال را مطرح کرد که اگر البرادعی راهحلهایی داشت، چرا آنها را مطرح نکرد و تنها به انتشار بیانیه اکتفا نمود؟ چرا در آن زمان به عنوان معاون رئیس جمهور به بازداشت مرسی اعتراض نکرد؟
وی تاکید کرد: البرادعی با توجه به سمتی که داشت، میتوانست اداره امور را با مورد خطاب قرار دادن مردم و بیان دیدگاهش مبنی بر مخالفت با استفاده از خشونت و اعلام راه حلهایش در دست گیرد و روند تاریخ مصر را تغییر دهد.
این استاد علوم سیاسی مصر، این سوال را مطرح کرد که اگر البرادعی درصدد عذرخواهی از اخوانیها بود، چرا دو سال و نیم سکوت کرده بود؟
نافعه با بیان اینکه اقدامات البرادعی را همواره باید به نوشدارو پس از مرگ سهراب تشبیه کرد، افزود: وی هنگامیکه رهبری جمعیت «الوطنیة للتغیر» را برعهده داشت، همواره در سفر بود و هرگاه احساس میشد، به وی نیاز است، در کشور حضور نداشت، حتی طی انقلاب 25 ژانویه هم روز دوم به انقلاب ملحق شد.
این کارشناس مسائل سیاسی مصر بر این باور است، بیانیهای که البرادعی منتشر کرد، عذر بدتر از گناه بود، چون حتی اگر با این بیانیه تلاش داشت از اشتباهات خود عذرخواهی کند این عذرخواهی دیرهنگام صورت گرفت.
نافعه افزود: چه بسا یکی از دلایل انتشار این بیانیه نزدیک شدن به 11 نوامبر و تظاهرات این روز است و البرادعی تصور میکند، مردم بار دیگر به خیابانها میریزند و فرصت دیگری برای ایفای نقش برای وی فراهم میشود.
وی درباره این سخن البرادعی که ادعا کرده بود، از تجمعات 3 ژوئن و برکناری «محمد مرسی» بیاطلاع بوده، گفت: این سخنی است که نمیتوان آن را باور کرد، شاید او از بازداشت مرسی بیاطلاع بوده و غافلگیر شده باشد، اما تردید نداریم از برکناری مرسی و نقشه راه آگاه بود.
نافعه ادامه: طی این مدت واکنشی از سوی البرادعی در محکومیت و انتقاد از بازداشت مرسی مشاهده نشد، وی علیرغم ادامه فعالیت دو ماهه در سیستم وقت، اگرهم سخنی درباره استفاده از راهکارهای سیاسی به جای خشونت جهت پایان دادن به تحصن اخوانیها به گوش رسیده باشد، از این راهکارها و راهحلها سخنی نگفت و تنها واکنش او خروج از کشور بود.
این کارشناس مسائل سیاسی مصر این سوال را مطرح کرد که اگر البرادعی راهحلهایی داشت، چرا آنها را مطرح نکرد و تنها به انتشار بیانیه اکتفا نمود؟ چرا در آن زمان به عنوان معاون رئیس جمهور به بازداشت مرسی اعتراض نکرد؟
وی تاکید کرد: البرادعی با توجه به سمتی که داشت، میتوانست اداره امور را با مورد خطاب قرار دادن مردم و بیان دیدگاهش مبنی بر مخالفت با استفاده از خشونت و اعلام راه حلهایش در دست گیرد و روند تاریخ مصر را تغییر دهد.