به گزارش مشرق، ناوگان زیردریایی از زمان شوروی و روسیه نو همیشه یک راهبرد در مقابل قدرت نمایی غرب به ویژه پاسخ به گسترش روزافزون نفوذ نظامی آمریکا و پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) برای عضوگیری
از جمهوری های شوروی و کشورهای شرق اروپا بوده است.
بر اساس این دیدگاه، همزمان که ناتو و آمریکا با استقرار نیروها، جنگ افزارها و سامانه های موشکی حتی پای دیوار روسیه هم حضور دارند، این کشور نیز می تواند توان نظامی خود را از زیر دریا به نزدیک ترین نقطه تا مرزهای آبی کشورهای هدف منتقل کند.
هم اکنون، افزون بر لهستان و رومانی در شرق اروپا به عنوان میزبانان اصلی نیروهای ناتو و آمریکا به ویژه سامانه موشکی این کشور، لتونی، استونی (هم مرز روسیه) و لیتوانی در دریای بالتیک، گرجستان و مولداوی نیز به صورت همیشگی یا موقت شاهد حضور نظامیان غربی هستند که نشان می دهد، فشار بر مسکو در حال افزایش است.
روسیه نیز در چارچوب حفظ توان تدافعی خود در بخش های مختلف، ساخت و بهره برداری از زیردریایی های پر قدرت هسته ای و غیرهسته ای، بی سرنشین، چابک و همچنین رادار گریز را به عنوان واکنش در مقابل قدرت نمایی نظامی غرب که از سال 2013 تاکنون شتابان در حال اجرا است، پیگیری می کند.
حضور این جنگ افزارها در مناطق مختلف دریایی که حتی تا 500 متر توان زیرآب رفتن دارند و در مواردی به علت بازتاب کم صدا و فرکانس به عنوان پنهانکار نیز شناخته می شوند، توان نظامی روسیه را بسیار دورتر از این کشور برای هدف گیری دشمن افزایش می دهد.
در همین چارچوب، بخش اصلی این راهبرد متکی بر استفاده از توان عملیاتی زیردریایی هایی است که موشک های قاره پیما برای هدف گیری خاک دشمن در شرایط بروز یک جنگ نامنتظره را دارند و همچنین برای نبردهای زیرآبی مجهز به اژدرهای پر قدرت باشند.
این جنگ افزار دریایی با تسلیحات همراه، شلیک در حال حرکت زیر آب، دقت هدف گیری با استفاده از سامانه های ماهواره ای و همچنین جنگ الکترونیکی و پنهانکاری می تواند به عنوان یک نابود کننده در شرایط بروز جنگ احتمالی در نزدیک ترین نقطه آبی به خاک دشمن عمل کند.
زیردریایی کنیاز پاژارسکی با 14 هزار و 725 تن وزن خشک آماده حرکت عملیاتی، 24000 تن پس از فرو روی در آب، طول 170و عرض 13،5 متر، حدود 2300 متر مربع را شامل می شود که با 107 خدمه توان حرکت و انجام عملیات جنگی خود را از یک راکتور اتمی تامین خواهد کرد.
سقف ماموریت سه ماهه، سرعت حرکت روی آب 15 گره دریایی (27،780 کیلومتر) و زیر آب 29 گره (53،708 کیلومتر)، قرارگیری در عمق 400 متری برای حالت عملیاتی و توان پائین رفتن تا 480 متر بخش دیگری از ویژگی های این زیر دریایی اعلام شده که اکنون بدنه کامل آن برای ادامه مراحل روی سکوی ویژه قرار گرفته است.
براساس اطلاعات رسانه ای انتشار یافته، موشک قاره پیمای دریاپایه بولاوا که به عنوان جنگ افزار زیردریایی کنیاز پاژاسکی در نظر گرفته شده است با برد 8000 کیلومتر، سوخت جامد و توان حمل 10 کلاهک از جمله هسته ای، توان ویرانگری زیادی دارد.
بنا به این گزارش ها، برای ساخت موشک های قاره پیمای بولاوا در گونه های مختلف سطح پرتاب از جمله دریاپایه از پیشرفته ترین فناوری ها استفاده شده تا بالاترین ضریب اطمینان در هدف گیری، عبور از تورهای پدافندی و همچنین اصابت موفق را داشته باشد.
فرار از سپرهای ضدموشکی در حال ساخت آمریکا که بخشی از آن در شرق اروپا در حال اجرا است، توان گریز و تغییر مسیر خودکار تا رسیدن به هدف برای بی اثر کردن شلیک پرنده های ضدموشکی دشمن، پوشش بدنه با مواد ایمن کننده در برابر تورهای الکترونیکی و ردیابی راداری نیز از دیگر توانمندی های موشک های قاره پیمای بولاوا اعلام شده است.
همچنین این موشک ها پس از پرتاب در برابر عملیات دشمن از جمله پاشیدن مواد شیمیایی مخصوص در مسیر پیش بینی شده ادامه حرکت، انفجارهای کنترل شده اتمی بر فراز موشک در حال پرواز با هدف تغییر مسیر و اختلال در کار نیز مصون معرفی شده است.
