ماجرا از این جا شروع میشود که عصر سه شنبه اعضای کمیسیون برنامه و بودجه مجلس به دیدار رئیس جمهور آمدند، تا روحانی صحبتهای جدیدی را در خصوص وضعیت کشور به زبان بیاورد. او در سخنانی که چند ساعت بعد روی اکانت توئیتر خود هم قرار داد، اعلام کرد که دولت حاضر است با تشکیل سامانه‌ای تمام دخل و خرج و حساب‌هایش را روشن کند و در مقابل انتظار دارد که قوه قضاییه نیز تکلیف حسابهای خود را روشن نماید.
رئیس دولت تدبیر و امید با مطرح کردن چالش شفافیت گفت که هر دستگاه باید در حیطه اختیارات و وظایف خود عمل کند و به افکار عمومی پاسخگو باشد. لذا با فرافکنی و بی تدبیری منافع مردم حراست نمی شود.
اما حسن روحانی در شرایطی در ماههای پایانی فعالیت دولت یازدهم از شفافیت حرف می‌زند که تقریبا می توان گفت دولت متبوعش هیچ نشانی از شفافیت را در 3.5 سال گذشته از خود ارائه نداده است. بسیاری از محرمانه‌ها و امور غیرشفاف در حوزه اقتصاد اتفاق افتاده و مردم، کارشناسان و فعالان اقتصادی در طول 1200 روز گذشته معمولا سوالات زیادی را از دولت در این زمینه‌ها مطرح کرده‌اند که به دلیل فقدان شفافیت به این سوالات پاسخی داده نشده است. حتی گاهی دولتمردان نسبت به شفافیت عصبانی شدند و واکنش تندی را از خود نشان داده‌اند که شاید مهم ترین نمونه آن را می‌توان در ماجرای حقوق‌های نجومی به وضوح دید.
امروز از میان وزرای کابینه تدبیر و امید کمتری وزیری را می‌توان یافت که از افشای حقوق‌های نجومی مدیران دولت انتقاد نکرده و پیگیری آن را بی ارزش جلوه نداده باشد. در بیان آمار و ارقام و یا جزئیات قراردادهای مهم اقتصادی کشور مانند قرارداد IPC، FATF و یا پژو هم کمترین میزان شفافیت در دولت یازدهم مشاهده میشود و دولتمردان معمولا علاقه‌ای به دادن اطلاعات در این زمینه به مردم و اصحاب رسانه ندارند.
به بهانه بیان مطالبه چالش شفافیت از سوی رئیس جمهور تصمیم گرفته تا از روحانی در خصوص 48 مورد غیرشفاف در دورن دولت که به مسائل اقتصادی مربوط میشود، سوال کند.
