به گزارش مشرق، روزنامه فرانسوی «لوموند» در مطلبی به قلم «لویی ایمبر»، «آیت‌الله سیستانی» مرجع بزرگ شیعیان در عراق را، پرنفوذترین شخصیت نامید که فقدان او موجب ایجاد خلأ در عراق خواهد شد.
لوموند نوشت: آیت‌الله سیستانی مراجعان خود را بسادگی در دفترکار تقریبا خالی خود در شهر قدیمی نجف بر روی نیمکت ساده‌ای پذیرش می‌کند و در واقع می‌توان گفت که تواضع و فروتنی وی به میزان قدرت است. وی همانند و نظیری در عراق و سراسر جهان تشیع ندارد و هاله نفوذ وی از ایران تا لبنان، از افغانستان تا هند و جنوب آسیا گسترش یافته است.
در بغداد، حاکمان از دستورها و فرامین این مذهبی کم‌حرف و ساکت که آشکارا اقدام به تحقیر فسادهای، ناتوانی‌ها و رذالت‌های آنان می‌کند، اطاعت کرده و تسلیم می‌شوند. آیت‌الله سیستانی در سن 87 سالگی با وجود کهولت سن و پیری هنوز هم در ایران به عنوان همسایه قدرتمند شیعه خود که قدرت شبه‌استعماری در عراق دارد، نفوذ دارد. از زمانیکه اشغالگران آمریکایی از سال 20111 خاک عراق را ترک کرده‌اند، وی به سدی قوی برای جمهوری اسلامی عراق در برابر نفوذ آمریکا بر جمعیت 23 میلیونی آن تبدیل شده است.
آیت‌الله سیستانی هرگز اقدام به سخنرانی عمومی نمی‌کند و رسانه‌ها و مطبوعات را به حضور نمی‌پذیرد و از طریق نزدیکانش از اخبار و تحولات مطلع شده و بدقت آنها را پیگیری می‌کند. وی با پوستی خاکستری رنگ و چهره‌ای پوشیده از محاسن سفید و عمامه‌ای سیاه از اولاد پیامبر روزی از این دنیا خواهد رفت و خلأ بزرگی در این کشور درگیر جنگ پدید خواهد آمد و این در حالیست که طلاب نجف از هم‌اکنون در تلاش خود برای جانشینی وی هستند. شیعیان آیت‌الله سیستانی را دوست دارند و رهبران سنی به او احترام می‌گذارند و به نوعی می‌توان از وی به عنوان سدی در برابر نفرت فرقه‌ای و عطایی کمکی برای کشور عراق که در حال فرو ریختن است، نام برد.
هاله نفوذ آیت‌الله سیستانی از سال 2003 و از زمانیکه حمله آمریکا به عراق به حکومت 34 ساله «صدام» در این کشور پایان داد، آغاز شد. نجف در آن زمان شهری به خاک و خون کشیده بود و روحانیون آن پس از آزار و اذیت از جانب بعثی‌ها کانون شیعه را ترک کرده و به شهر قم ایران پناه آوردند و آیت‌الله سیستانی که تا آن زمان تحت نظارت خانگی قرار داشت هیچگونه اثری از خود منتشر نکرده بود و هیچ سخنرانی سیاسی ایراد نکرده بود اما با این وجود مرجع تقلید بسیاری از شیعیان جهان بود.
سیدعلی حسینی سیستانی از مراجع تقلید شیعه در شهر مشهد متولد شد. وی پس از درگذشت سید عبدالاعلی سبزواری زمام مرجعیت حوزه علمیه نجف را به دست گرفت و شروع به فرستادن اجازات، تقسیم و پخش حقوق و تدریس از روی منبر خوئی در مسجد (خضرا) کرد. به این صورت، سیستانی شهرت زیادی در عراق، کشورهای خلیج فارس، هند، آفریقا و مخصوصا در میان قشر جوان پیدا کرد.
پس از جنگ سال 2002 آمریکا-عراق و اشغال عراق توسط آمریکا، نقش سیستانی در اوضاع عراق و اتحاد و امنیت این کشور، از اهمیت بسزایی برخوردار شد و در صدر اخبار رسانه‌ای قرار گرفت.
دو کتاب «دیدگاه‌های سیاسی اجتماعی آیت‌الله سیستانی در مسائل عراق» و «ناگفته‌هایی از سفر درمانی آیت‌الله سیستانی و بحران نجف» گوشه‌هایی از نقش آفرینی ایشان در آن مرحله را بازگو می‌کند.
«نیوزویک» در تحلیلی در سال 1388، از سید جواد شهرستانی داماد و نماینده وی در ایران و مدیر مؤسسه آل‌البیت به‌عنوان یکی از 20 چهره با نفوذ در ایران نام برد.
لوموند نوشت: آیت‌الله سیستانی مراجعان خود را بسادگی در دفترکار تقریبا خالی خود در شهر قدیمی نجف بر روی نیمکت ساده‌ای پذیرش می‌کند و در واقع می‌توان گفت که تواضع و فروتنی وی به میزان قدرت است. وی همانند و نظیری در عراق و سراسر جهان تشیع ندارد و هاله نفوذ وی از ایران تا لبنان، از افغانستان تا هند و جنوب آسیا گسترش یافته است.
در بغداد، حاکمان از دستورها و فرامین این مذهبی کم‌حرف و ساکت که آشکارا اقدام به تحقیر فسادهای، ناتوانی‌ها و رذالت‌های آنان می‌کند، اطاعت کرده و تسلیم می‌شوند. آیت‌الله سیستانی در سن 87 سالگی با وجود کهولت سن و پیری هنوز هم در ایران به عنوان همسایه قدرتمند شیعه خود که قدرت شبه‌استعماری در عراق دارد، نفوذ دارد. از زمانیکه اشغالگران آمریکایی از سال 20111 خاک عراق را ترک کرده‌اند، وی به سدی قوی برای جمهوری اسلامی عراق در برابر نفوذ آمریکا بر جمعیت 23 میلیونی آن تبدیل شده است.
آیت‌الله سیستانی هرگز اقدام به سخنرانی عمومی نمی‌کند و رسانه‌ها و مطبوعات را به حضور نمی‌پذیرد و از طریق نزدیکانش از اخبار و تحولات مطلع شده و بدقت آنها را پیگیری می‌کند. وی با پوستی خاکستری رنگ و چهره‌ای پوشیده از محاسن سفید و عمامه‌ای سیاه از اولاد پیامبر روزی از این دنیا خواهد رفت و خلأ بزرگی در این کشور درگیر جنگ پدید خواهد آمد و این در حالیست که طلاب نجف از هم‌اکنون در تلاش خود برای جانشینی وی هستند. شیعیان آیت‌الله سیستانی را دوست دارند و رهبران سنی به او احترام می‌گذارند و به نوعی می‌توان از وی به عنوان سدی در برابر نفرت فرقه‌ای و عطایی کمکی برای کشور عراق که در حال فرو ریختن است، نام برد.
هاله نفوذ آیت‌الله سیستانی از سال 2003 و از زمانیکه حمله آمریکا به عراق به حکومت 34 ساله «صدام» در این کشور پایان داد، آغاز شد. نجف در آن زمان شهری به خاک و خون کشیده بود و روحانیون آن پس از آزار و اذیت از جانب بعثی‌ها کانون شیعه را ترک کرده و به شهر قم ایران پناه آوردند و آیت‌الله سیستانی که تا آن زمان تحت نظارت خانگی قرار داشت هیچگونه اثری از خود منتشر نکرده بود و هیچ سخنرانی سیاسی ایراد نکرده بود اما با این وجود مرجع تقلید بسیاری از شیعیان جهان بود.
سیدعلی حسینی سیستانی از مراجع تقلید شیعه در شهر مشهد متولد شد. وی پس از درگذشت سید عبدالاعلی سبزواری زمام مرجعیت حوزه علمیه نجف را به دست گرفت و شروع به فرستادن اجازات، تقسیم و پخش حقوق و تدریس از روی منبر خوئی در مسجد (خضرا) کرد. به این صورت، سیستانی شهرت زیادی در عراق، کشورهای خلیج فارس، هند، آفریقا و مخصوصا در میان قشر جوان پیدا کرد.
پس از جنگ سال 2002 آمریکا-عراق و اشغال عراق توسط آمریکا، نقش سیستانی در اوضاع عراق و اتحاد و امنیت این کشور، از اهمیت بسزایی برخوردار شد و در صدر اخبار رسانه‌ای قرار گرفت.
دو کتاب «دیدگاه‌های سیاسی اجتماعی آیت‌الله سیستانی در مسائل عراق» و «ناگفته‌هایی از سفر درمانی آیت‌الله سیستانی و بحران نجف» گوشه‌هایی از نقش آفرینی ایشان در آن مرحله را بازگو می‌کند.
«نیوزویک» در تحلیلی در سال 1388، از سید جواد شهرستانی داماد و نماینده وی در ایران و مدیر مؤسسه آل‌البیت به‌عنوان یکی از 20 چهره با نفوذ در ایران نام برد.
