به گزارش مشرق، کامران شکری سالاری خاطرنشان کرد: با حذف پرتاب‌های دیسک و نیزه کلاس F42 بعد از پارالمپیک لندن عملاً ورزش را کنار گذاشتم. البته می‌توانستم در کلاس نشسته پرتاب وزنه شرکت کنم اما با توجه به شرایط و برای اینکه باید پای مصنوعی‌ام را در پرتاب نشسته دربیاورم، چون ضعیف می‌شوم، شرکت نکردم.
وی ادامه داد: در این ماده دو نفر از کشورمان قهرمان و نایب‌قهرمان پارالمپیک و جهان هستند که پاهای خودشان را دارند و برای پرتاب نشسته مشکلی ندارند.
شکری سالاری تأکید کرد: اگر مسابقات کلاس خودم برگزار می‌شد، حداقل در سه پارالمپیک دیگر می‌توانستم مدال بگیرم. کنار گذاشتن ورزش خیلی سخت بود اما با توجه به شرایط چاره‌ای نداشتم.
نایب قهرمان پارالمپیک لندن و قهرمان بازی‌های پاراآسیایی گوانگ‌ژو یادآور شد: چهار سال ورزش کردم که در این مدت 23 مدال پارالمپیک، جهانی، آسیایی و کشوری گرفتم و از هر مسابقه‌ای در رده‌های سنی مختلف که شرکت می‌کردم با مدال برمی‌گشتم.
وی در پاسخ به پرسشی که الان چه کار می‌کند؟ گفت: بیکار هستم و با حقوق 370 هزار تومانی صندوق حمایت از قهرمانان و پیشکسوتان امرار معاش می‌کنم. من متأهل هستم و این مقدار پول برای گذران زندگی خیلی کم است. بعد از لندن که نایب قهرمان شدم، قول‌های زیادی برای اشتغال ما داده شد اما به هیچ‌کدام عمل نکردند.
شکری سالاری خاطرنشان کرد: آن موقع مدارکم را به مسئولان لرستانی تحویل دادم که در جایی مشغول شوم اما هیچ فایده‌ای نداشت و همچنان بیکارم و بعد از دنیای قهرمانی حتی کسی زنگ نمی‌زند که حالم را بپرسد!
نایب قهرمان پارالمپیک لندن در پرتاب نیزه کلاس F42 اظهار کرد: دنیای قهرمانی شروع و پایانی دارد اما نباید به گونه‌ای رفتار شود که قهرمانان دیروز دلسرد شوند.
وی در پایان گفت: آن زمان که ورزش می‌کردم، هر چه مدال کسب کردم از طرف مسئولان استانی تجلیل نشدم، شاید انتظار زیادی باشد حالا که ورزش را کنار گذاشته‌ام، کسی احوالی از من بپرسد!
وی ادامه داد: در این ماده دو نفر از کشورمان قهرمان و نایب‌قهرمان پارالمپیک و جهان هستند که پاهای خودشان را دارند و برای پرتاب نشسته مشکلی ندارند.
شکری سالاری تأکید کرد: اگر مسابقات کلاس خودم برگزار می‌شد، حداقل در سه پارالمپیک دیگر می‌توانستم مدال بگیرم. کنار گذاشتن ورزش خیلی سخت بود اما با توجه به شرایط چاره‌ای نداشتم.
نایب قهرمان پارالمپیک لندن و قهرمان بازی‌های پاراآسیایی گوانگ‌ژو یادآور شد: چهار سال ورزش کردم که در این مدت 23 مدال پارالمپیک، جهانی، آسیایی و کشوری گرفتم و از هر مسابقه‌ای در رده‌های سنی مختلف که شرکت می‌کردم با مدال برمی‌گشتم.
وی در پاسخ به پرسشی که الان چه کار می‌کند؟ گفت: بیکار هستم و با حقوق 370 هزار تومانی صندوق حمایت از قهرمانان و پیشکسوتان امرار معاش می‌کنم. من متأهل هستم و این مقدار پول برای گذران زندگی خیلی کم است. بعد از لندن که نایب قهرمان شدم، قول‌های زیادی برای اشتغال ما داده شد اما به هیچ‌کدام عمل نکردند.
شکری سالاری خاطرنشان کرد: آن موقع مدارکم را به مسئولان لرستانی تحویل دادم که در جایی مشغول شوم اما هیچ فایده‌ای نداشت و همچنان بیکارم و بعد از دنیای قهرمانی حتی کسی زنگ نمی‌زند که حالم را بپرسد!
نایب قهرمان پارالمپیک لندن در پرتاب نیزه کلاس F42 اظهار کرد: دنیای قهرمانی شروع و پایانی دارد اما نباید به گونه‌ای رفتار شود که قهرمانان دیروز دلسرد شوند.
وی در پایان گفت: آن زمان که ورزش می‌کردم، هر چه مدال کسب کردم از طرف مسئولان استانی تجلیل نشدم، شاید انتظار زیادی باشد حالا که ورزش را کنار گذاشته‌ام، کسی احوالی از من بپرسد!
