به گزارش مشرق، در این نامه با اشاره به اینکه طرح فدراسیون کشتی ایران با نام «جام همبستگی جهانی کشتی» در این زمینه با استقبال کشورهای آمریکا، ترکیه و ژا‍پن روبرو شد، اما به دلیل عدم همکاری روس‌ها امکان برگزاری آن در حال حاضر فراهم نیست، به لالوویچ اعلام کرد، کشتی برای حفظ همیشگی جایگاه خود در المپیک، نیازمند اقدامات نمادین این چنینی است،  تا نظر رسانه، افکارعمومی و متعاقب آن بنگاه‌های اقتصادی را به خود جلب کند.

نامه ارسالی به رئیس اتحادیه جهانی کشتی به شرح زیر است:

همانطور که مطلع هستید، فدراسیون کشتی ایران، چند ماه قبل، برگزاری مسابقاتی را تحت عنوان " جام همبستگی جهانی کشتی "، با هدف حمایت برای ماندگاری از اقدام نمادین خانواده بزرگ کشتی در دنیا، که در ماه می سال 2013 در جهت حفظ کشتی در برنامه های المپیک  صورت گرفت، در سه رشته آزاد و فرنگی و زنان، همزمان با ماه مذکور، با حضور سه کشور قدرتمند در هر رشته را پیشنهاد داد.

باوجود پیگیری و اعلام آمادگی فدراسیون‌های ایران، آمریکا، ترکیه و ژاپن، فدراسیون کشتی روسیه در این زمینه تمایلی به همکاری نداشت. البته این فدراسیون حق دارد به عنوان یک فدراسیون مستقل درباره حضور یا عدم حضور خودش در اینگونه مسابقات تصمیم گیری کند، اما به هر حال به دلیل عدم تمایل روسیه به همکاری در انجام این رقابت‌ها، علیرغم اعلام آمادگی اکثریت کشورهای دیگر، امکان برگزاری این مسابقات نمادین که قرار بود در فضاهای عمومی شهرها (میادین یا فضاهای شهری اصلی ) برگزار شود، فراهم نشد.

روی مثبت طرح این موضوع، این بود که اتحادیه جهانی  توانست ارزیابی کند که اکثر کشورهای مطرح کشتی در دنیا، این آمادگی را دارند که برای حمایت از کشتی و ارتقاء جایگاه کشتی در میان افکار عمومی در جهان هزینه کرده و در کنار یکدیگر و اتحادیه تلاش کنند.

به نظرمی‌رسد که اتحادیه جهانی کشتی نمی‌تواند از پتانسیل چنین انگیزه‌هایی بی‌تفاوت بگذرد. جا دارد استفاده از چنین ظرفیت‌هایی برای انجام حرکت‌های نمادین در دنیا، به عنوان یکی از موضوعات مورد نیاز و حائز اهمیت امروز کشتی دنیا، از طریق  اتحادیه برای تنظیم برنامه ای مشخص  مورد توجه قرار گیرد. کشتی به عنوان یک ورزش باستانی و کهن در جهان برای اینکه بتواند در رقابت با رشته های جدیدی که پشتوانه و حمایت اقتصادی بزرگ دارند، بیش از این در افکار عمومی جا نماند، نیاز به انجام اقداماتی نمادین و مستمر در سطوح قاره ای و جهانی دارد. خوشبختانه این بازخورد نشان داد که اتحادیه جهانی کشتی از ظرفیت های حمایتی فدراسیون های ملی بزرگ خود برخوردار است. ما نمی توانیم  از کنار این ظرفیت ها بی تفاوت بگذریم. کشتی نیازمند اقدامات نمادینی است که نظر رسانه، افکارعمومی و متعاقب آن بنگاههای اقتصادی را به خود جذب کند.

در انتها به عنوان یکی از روسای فدراسیون‌های ملی، از همکاری صمیمانه  فدراسیون‌های آمریکا، ترکیه و ژاپن و  اعلام آمادگی آنها برای برگزاری جام همبستگی جهانی کشتی تشکر می‌کنم.