به گزارش مشرق، آغاز همیشه با لبخند و پایان همیشه با ناراحتی همراهه .همیشه آغاز و دل بستن و شروع آسون و رفتن و خداحافظی و  دل بریدن مثل یک مرگ زودهنگام سخت بوده و این چیز تازه ای نیست.. زودتر یا دیرتر روزی می‌رسه که خداحافظی رو تبدیل به تصمیم کنیم و وارد مرحله ی جدیدی از زندگی بشیم. 

الان هم وقت آن رسیده که میخی به دیوار بکوبم و استوک های فوتبالم رو آویزان کنم. اگرچه همیشه دوست داشتم وداعم از فوتبال با پیراهن طلائی سپاهان باشه اما باید واقع بین  باشم که این کار برایم مقدور نیست .البته اگه من دور از چمن فوتبال و دور از میدان از شما خداحافظی می کنم مطمئنا دلایلی داره که البته شما مردم ازش خبر دارین و پشت پرده ش رو می دونین .
البته من در این مدت که به دلیل بعضی مسائل دور از فوتبال بودم پیشنهادهایی داشتم و می توانستم به تیم های دیگری نیز نقل مکان کنم و فوتبال خود را در تیمی دیگر ادامه بدم اما علیرغم ناملایمات و اتفاقات پارسال و امسال ، اونقدر  مردم اصفهان به گردن من حق دارن که تصمیم گرفتم هرگز در تیمی برابر آنها قرار نگیرم  ؛ هر چند اینها هیچ منتی نیست چون بخشی از  افتخاراتی که در دوران فوتبال خود دارم از حمایت های بی شائبه ی آنها بود.
توانستم دوبار کاندیدای بازیکن سال آسیا شوم و یک بار به عنوان دومین بازیکن سال  آسیا انتخاب شدم در جام باشگاه های جهان حضور پیدا کردم، فینال جام باشگاه های آسیا را تجربه کردم ، قهرمانی لیگ و جام حذفی را به افتخاراتم اضافه کردم و بسیاری خاطره ی خوب دیگر که بدون حمایت آنها امکان پذیر نبود. 

دوست دارم از همینجا از همه مربی هایم که به من کمک کردند تا در این فوتبال به جایی برسم تشکر کنم، همچنین از همه آن هایی که درس گرفته ام،از هم تیمی های فوق العاده ام تشکر می کنم، خوش شانس بوده ام که با آن ها تمرین کردم و از تمام دوستانی که با حمایت ها و انتقادهای سازنده خود نقشی بزرگ در پیشرفت فوتبالی ام ایفا کردند. در پایان دوباره از مردم شریف اصفهان تشکر می‌کنم که همیشه به من لطف داشتند و حتی دراین یک سال ونیم گذشته که دور از میادین فوتبال بودم محبت خوشان را از من دریغ نکردند.

در آخر از همه ی کسانی که در طول این مدت طولانی و خاطره انگیز در کنارم بوده اند، عذر می خواهم اگر خدای ناخواسته باعث رنجششان شده ام.

حلالم کنید و به امید دیدار دوباره

در پناه حق

سید هادی عقیلی 1/2/1396